© Lola Stephen
Psychedelische muziek bestaat in allerlei vormen en kleuren, maar de meest opwindende soort komt dezer dagen van bands die niet schuw zijn van een beetje exotica, rare instrumenten en (misschien wel het allerbelangrijkste) wilde kronkelige dansjes. In dat kamp vind je onder andere Mandrake Handshake terug. De tienkoppige band uit Oxford valt naast haar talrijke bezetting op door haar kolkende en avontuurlijke sound, die desondanks haar onderhuidse complexiteit heerlijk vlot en swingend overkomt. “Hypersonic Super-Asterid“, “Gonkulator” en het geweldige “Mandragora” waren nummers die eerder al met gevoel voor dramatiek doorheen diepe mystieke wateren snorkelden, en met “Monolith” lijkt nu de voorlopige kroon op het werk te volgen van de adembenemende psychedelische tocht die Mandrake Handshake aan het uitstippelen is.
Het nummer opent schemerig en geheimzinnig met een bevend gitaarlijntje, dat al snel door de warme gonzende walm van bas en wah-wah opgeslorpt wordt. De vibrato’s die je om de oren tollen, oscilleren zachtjes verder en verder, terwijl de temperatuur stijgt en jij niet anders kan dan zweten van ontzetting. Op de kaap van vier minuten komt alle instrumentatie samen in een kolkende psychedelische maalstroom, met uitspattingen van fuzz, blieperige effecten en grommende saxofoons, allemaal terwijl de heroïsch klinkende vocals van Trinity De Simone en Liv Duval je kippenvel bezorgen. Het is, in één woord, adembenemend. Hoe bescheiden het einde je ook overvalt, des te opwindender was de benevelde mystieke trip die Mandrake Handshake je heeft bezorgd doorheen het nummer zelf.
Facebook / Instagram / Twitter
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
