Ze won The Voice Belgique, kreeg een contract bij Universal Music Belgium en schreef samen met Alex Callier “The Wrong Place” waarmee Hooverphonic naar het Eurosongfestival trekt. Kleine voetnoot: Charlotte Foret is nog maar twintig lentes jong. Het parcours dat de zangeres aflegde, is er nu al eentje om je petje voor af te zetten. Haar eerste singles konden dan ook al op veel airplay rekenen, waardoor de ster van Charles doorheen het afgelopen anderhalf jaar alleen maar harder begon te fonkelen. Nu is het eindelijk tijd voor dat eerste grotere project; debuut-ep Falling While Rising, die ze samen met Nina Sampermans (o.a. Hooverphonic en IBE) en Wouter Hardy (Duncan Laurence) schreef.
Een fijne contradictie in de titel dus, die ook het parcours van de zangeres samenvat: nooit opgeven. De ep ligt Charlotte dan ook nauw aan het hart, aangezien het een beetje een auditieve verpersoonlijking van zichzelf is. Dat is overigens niet alleen zo op tekstueel vlak, maar ook muzikaal. Ze is grote fan van de ietwat stevigere gitaren, maar luistert ook graag naar pop; op papier een vreemde combinatie, maar in de praktijk pakt het leuk uit.
Donker vanbuiten en zacht vanbinnen, zo omschrijft Charlotte zowel zichzelf als haar muziek. Dat is al duidelijk hoorbaar aan de openingstrack alsook debuutsingle “Wasted Time“. Een donkere baslijn en wat flarden van een elektrische gitaar zetten een mysterieuze sfeer, maar daar brengt de zangeres met catchy en ietwat melancholische refreinen verandering in. Ook op “Riddle” pakt Charles het redelijk ruw aan. Met wat lichte grungegitaren bouwt het nummer groots op en geleidelijk aan komen er lichtere poppy invloeden bij kijken. Muzikaal een heel doordacht nummer, maar het is de zangeres zelf die alle aandacht naar zich toe trekt. Ze toont wat ze allemaal met haar stem kan, zowel in het heetst van de strijd, als in een intieme breakdown.
Dat de zangeres over een gouden strottenhoofd beschikt, laat ze een paar keer horen. Het is misschien nog wel het meest duidelijk op de intiemere nummers. Zo is het hoofdingrediënt op “The Fall”, nota bene het eerste nummer dat ze ooit maakte, haar stem. Oké, er zit wel een donkere piano in verstopt, maar het is vooral haar stem die ervoor zorgt dat de track van een donkere, mysterieuze ballade openbloeit tot een euforisch en dromerig nummer.
Ook op “Without You” zet ze haar stem in de schijnwerpers door zo min mogelijk gebruik te maken van instrumentatie, al is de piano (die ze zelf speelt) een broodnodige aanvulling. Toch is het vooral “Far Gone” dat in het oog springt. Op de tweede single die de zangeres uitbracht, komt eigenlijk alles aan bod wat Charles te bieden heeft: gitaren, catchy popriedeltjes en een door haar stem gedreven melodie. U vraagt, Charlotte Foret draait.
Voor je het weet loopt Falling While Rising al op z’n einde. Op de ingetogen pianotonen van “He Knows“, een nummer dat Charlotte schreef om het verlies van een van haar beste vrienden te verwerken, wordt pas echt duidelijk wat we net hebben gehoord. In zowat elk nummer van de ep zit een emotionele en melancholische boodschap verstopt, gehuld in een ietwat harder jasje. Het totaalplaatje dat Charles met haar debuutproject wilde neerzetten lijkt dan ook plots als een bus te kloppen: donker aan de buitenkant, zacht vanbinnen. We zijn nu al benieuwd naar wat de zangeres nog meer voor ons in petto heeft!
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
