AlbumsRecensies

Makaya McCraven – Universal Beings E&F Sides (★★★★): Klasse in schijnbare eenvoud

Jazz is nu al een paar decennia niet meer het populairste genre in de muziekwereld, en toch zijn er artiesten wiens naam op de radar staat van elke muziekliefhebber. Makaya McCraven is daar een van. Begin dit jaar bracht hij nog het gelauwerde We’re New Again, een herinterpretatie van legendarische straatpoëet Gil Scott-Herons laatste album I’m New Here uit 2010. Twee jaar daarvoor maakte McCraven zijn echte overstap van de lokale jazzscene uit Chicago naar het grote publiek met zijn veelgeprezen Universal Beings. Op het anderhalfuur lange album verkent McCraven, ook wel eens “the beat scientist” genoemd, zijn roots, vier Amerikaanse en Britse locaties en zowel de hedendaagse jazzwereld als muziektradities van welleer. Alsof anderhalf uur nog niet genoeg was, komt McCraven twee jaar nadien ook aanpappen met een encore. Deze bestaat uit twee delen: een documentaire over het project uit 2018, en dit companion album met nieuw materiaal uit de vier sessies.

‘Yo! How’s everybody doing? Everybody cool?’ vraagt er iemand aan het publiek nog voor het album begint. ‘Okay, we’re going to play some music for you now!’. Met wat tokkelende vibrafoon en harp, en de groovy drums van McCraven zet Universal Beings zijn encore in met deze E&F Sides. Deze toonzetter heet dan ook gewoonweg “Everbody Cool”, en ‘cool’ is het juiste woord. Laidback en swingend gaat dit openingsnummer rustig zijn gangetje. “Mak Attack”, een van de twee singles die gedropt werd in de aanloop naar dit album, is dan wat een stuk intenser. Hoewel McCraven wordt bijgestaan door warme synths, diepe contrabas en zelfs een tenornoot of twee, staat zijn gepassioneerd drumwerk onverbiddelijk centraal. McCraven werkt zich op dwalende wijze een weg tussen al die ornamenten en laat zijn spotlight niet meer los. Het lijkt een ongecoördineerd drumsolo, maar schijn bedriegt en de precisie van McCraven is om u tegen te zeggen. Na afloop van het nummer grapt McCraven tegen de rest van de band ‘just like we rehearsed!’, alsof het drumwerk in “Mak Attack” even makkelijk is voor hem om uit te voeren als het aan- en uitdoen van een lichtknop.

“Beat Science”, de laatste van twee gedropte singles, begint onder begleiding van luid applaus ook weer met een drumsolo. Na dat wild gedoe zet McCraven toch weer een iets rustigere en gestage drumbeat op en plaatsen hij en de nochtans autoritaire contrabas zich op de achtergrond om plaats te maken voor de vibrafoon en harp die een fluisterende conversatie lijken te houden met mekaar. Subtiliteit vinden we ook terug op “Isms”: de tokkelende contrabas en oersimpele beat van McCraven op drums geeft een sluipend gevoel dat niet meteen een climax kent, maar in dit gestript stukje improvisitional jazz is de reis belangrijker dan de bestemming. Als “Beat Science” een fluisterende conversatie was, dan is “Kings and Queens” een verhit debat tussen tenor en contrabas, met McCraven’s drums die af en toe modereren en wat geklap op de achtergrond om de swing er nog eens in te gooien.

De wat meer ambient zijde van McCraven komen we tegen op “The Loneliness”. Het is een nummer waarvan de titel zowat alles zegt. Shabaka Hutchings verkent met zijn tenorsax de eenzame ruimte, begeleid door een nauwelijks hoorbare piano, wachtend op een antwoord dat er maar niet komt. McCravens meesterlijk gevoel voor ritme is nergens zo goed te bewonderen als op “Her Name”. Dezron Douglas staat met zijn contrabas deze keer op de voorgrond, al is het maar voor even. Vooral de harp, vibrafoon en nog maar eens groovy drumwerk creëren een bewonderenswaardige harmonie van ritme.

Hier en daar horen we na afloop wat geklets tussen bandleden of applaus van het publiek, zoals op “Mak Attack”. Het geeft het album een warme en gezellige gloed dat de indruk geeft dat Universal Beings waarlijk een collective effort is, evenzeer de verwezelijking van de artiesten en diens instrumenten als de omgeving waarin deze ze spelen. In een recent interview zei McCraven dan ook dat de stempel die een livesetting drukt op de muziek essentieel is voor de manier waarop hij jazz maakt: ‘de energie van een live optreden is iets unieks dat je niet kan vinden in de studio’, klinkt het. Deze mix vinden we hier duidelijk terug, McCraven maakt van Universal Beings E&F Sides een soort collage van organische ambiance en jazz barstend van het jong talent.

Met dit album doet McCraven zijn bijnaam ‘beat scientist’ alle eer aan. Elk nummer is essentieel, verloren momenten zijn hier niet te vinden. De hand wordt soms eens uitgestoken naar hiphop, zonder dat McCraven zijn eigen roots uit het oog verliest. Dit is jazz, en daar is geen twijfel over, al zouden een paar nummers wel wat bars kunnen gebruiken. Kendrick Lamar bewees op To Pimp a Butterfly met behulp van Kamasi Washington dat de twee kwaliteitsvol verstrikt kunnen geraken zonder dat de ene de andere volledig inpalmt, en daar lijkt McCraven wel oor naar te hebben. Ook op We’re New Again van begin dit jaar deed McCraven de grootvader van de hiphop alle eer aan met zijn vlijmscherpe productie, die ook hier van eigen hand is. De rode lijn doorheen Universal Beings E&F Sides is echter McCravens krachtige greep op ritme. Niet alleen is zijn gezaghebbend drumwerk ongelofelijk groovy en swingend, maar kost dit hem klaarblijkelijk ook geen enkele moeite. Maar daar zit hem net het talent, in de moeiteloosheid. Universal Beings E&F Sides is klasse in schijnbare eenvoud.

Instagram / Twitter / Facebook

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

176 posts

About author
guess this must be the place
Articles
Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

Norah Jones - Visions (★★★): Jazz in een souljasje

Met wereldwijd vijftig miljoen verkochte platen en negen Grammy Awards op haar schouw hoeft de Amerikaanse zangeres Norah Jones het al lang…
AlbumsFeatured albumsRecensies

Bert Dockx Band - Ghosts (★★★★): Beklijvende geruststelling

Over de muzikale bijdrages van Bert Dockx kan je intussen een mooi spinnenweb leggen. De Belgische muzikant, schrijver en auteur heeft aandelen…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single By Storm - "Double Trio"

Rapper Ritchie With a T en producer Parker Corey, 2/3 van het voormalige raptrio Injury Reserve, moesten in 2020 plotseling afscheid nemen…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.