InstagramLiveRecensies

Volbeat @ Sportpaleis: Rock ‘n’ roll is allesbehalve dood

CPU – Nathan Dobbelaere

Volbeat heeft een zevende album uitgebracht en dat zal de wereld geweten hebben. Al meer dan een decennium lang blazen de mannen uit Denemarken rock ‘n’ roll nieuw leven in en dat doen ze met verve. Nadat de Lotto Arena in een mum van tijd uitverkocht was, opende het Sportpaleis zijn deuren om meer plaats te bieden en dat was nodig.

Halverwege de set van Danko Jones kwamen we het Sportpaleis binnen, dat nog maar voor de helft gevuld was. Ze begonnen er dan ook erg vroeg aan. Door heel de podium set-up van Volbeat, lijken ze wat weggedrukt ver vanachter op het podium, maar Jones maakt toch handig gebruik van de uitsteeksels op het podium. Met een vettig stemgeluid en stevige gitaren zorgen de Canadezen voor een perfecte opwarmer. Jones bedankt iedereen om reeds zo vroeg aanwezig te zijn vanavond en raast lekker voort met “My Little RnR” als hoogtepunt. Een perfecte opwarmer die misschien toch net voor Volbeat had mogen post vatten.

Alles werd opgeruimd en er werd plaats gemaakt voor de mannen en vrouw van Baroness. Onder de tonen van een heel doomy intro betreden ze het podium. De band bevat behoorlijk vreemde personages, die buiten het headbangen niet veel beweging in huis hebben. De bassist lijkt weggelopen uit een New Kids film en is nog niet op de hoogte dat een nektapijt al een tijdje uit de mode is. Baroness weet een bepaalde sfeer te creëren in de zaal en eigenlijk is het jammer dat zanger John Baizley af en toe het publiek toespreekt, want complete radiostilte had niet misstaan van de band uit. Ook dankzij de samenzang met gitariste Gina Gleason klonk de band voortreffelijk. Baroness won behoorlijk wat hartjes dankzij zijn tanktop van Amenra en afsluiter “Take My Bones Away” deed daar nog een schepje bovenop.

CPU – Nathan Dobbelaere

Onder de tonen van “Red Right Hand” kwam Volbeat het podium op. Hier en daar hoorde je mensen ‘Peaky Blinders’ fluisteren en dat was niet voor het laatst deze avond. Opener “Lola Montez” zette algauw de toon voor de rest van de avond: stevige muziek met Michael Poulsen als enige en absolute volksmenner. De Deense frontman zit vol energie en charisma en dat straalde hij ook uit.

Op het podium stonden zes micro’s die enkel bemand werden door Poulsen. ‘Oh please don’t stop the noise’ sprak hij alvorens hij via “Ring Of Fire” van Johnny Cash naadloos overging naar “Sad Man’s Tongue”. De intro en het vervolg ook zorgden voor een geweldig meezingmoment. Om nog wat extra toe te voegen aan het geheel, kwam Danko Jones via een lift het podium op om “Black Rose” mee te zingen, zoals hij dat ook op het laatste album deed. Het leidde onze aandacht volledig af van de ietwat vreemde tekenfilm op de achtergrond.

CPU – Nathan Dobbelaere

Na het prachtige eerbetoon aan de vader van Poulsen in de vorm van “Fallen” sprak de frontman de profetische woorden: ‘You have to die a little to live a little’. “Die To Live” was het gevolg van de poging tot spelen van messias. Ook voor dat nummer werd de hulp ingeroepen van een gastzanger, op plaat dan toch. Live werd de stem van Neill Fallon nagedaan en het klonk ei zo na hetzelfde.

Voor de tweede maal deze avond waren Peaky Blinders hét gespreksonderwerp. Ditmaal omdat Volbeat een nummer aan hen opdroeg in de vorm van “Cheapside Sloggers”. Na “Last Days Under The Sun” verlieten de Denen het podium om niet veel later na een vreemd intermezzo van flikkerend licht terug tevoorschijn te komen.

CPU – Nathan Dobbelaere

Na nog enkele nummers kwamen we aan het absolute hoogtepunt van de setlist. “I Only Wanna Be With You”, origineel van Dusty Springfield, werd luidkeels onthaald door het publiek, maar werd algauw weer van de kaart geveegd toen de mannen van Volbeat aan “Still Counting” begonnen. Het publiek, dat tot hiertoe behoorlijk statig gebleven was, opende eindelijk vooraan een aantal moshpits. Tot spijt van enkelen die dachten een rustig einde van de avond tegemoet te gaan. Poulsen bedankte zijn muzikanten en voor het eerst kwam iemand anders aan het woord om hun leadzanger ook eventjes in de bloemetjes te zetten.

Volbeat kwam in Antwerpen tonen dat rock ‘n’ roll nog niet dood is en bracht daarvoor de perfecte voorprogramma’s mee. Met zichzelf als kers op de taart bewezen de Denen dat ze hun plaats in het Sportpaleis en bovenaan de affiche van de festivals meer dan waard zijn. Hopelijk tot deze zomer!

Fan van de foto’s? Op onze Instagram zijn er nog meer beelden te vinden. Volgen is de boodschap!

Setlist:
Lola Montez
Pelvis On Fire
Doc Holiday
Sorry Sack Of Bones
The Garden’s Tale
Sad Man’s Tongue
Black Rose
Slaytan
Dead But Rising
Fallen
Die To Live
Seal The Deal
For Evigt
Cheapside Sloggers
The Lonesome Rider
Last Days Under The Sun

The Devil’s Bleeding Crown
Leviathan
Let It Burn
I Only Wanna Be With You
Still Counting

Related posts
InstagramLiveRecensies

Editors @ Sportpaleis: Sluipt de sleur in het droomhuwelijk?

Editors en België, een geslaagd huwelijk dat al meermaals werd beklonken op de Belgische festivalweides. Wie vorig jaar tevergeefs voor de gesloten…
LiveRecensies

Niall Horan @ Sportpaleis: Vloedgolf aan gesmolten tienerharten

Boybands staan bekend als ware wereldsterfabrieken. Take That bracht ons Robbie Williams, *NSYNC had Justin Timberlake en Ricky Martin zette zijn eerste…
LiveRecensies

Rampage 2024 (Dag 1): Vijftien kaarsen, blazen maar!

Na het Total Takeover-experiment vorig jaar, waarbij drum-‘n-bass- en dubstepfestival Rampage naast het Sportpaleis zowat elke club in Antwerpen voor een nacht…

2 Comments

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.