Hoeft Cake nog een introductie? De band maakte tijdens de jaren ‘90 furore met monotone vocals, uitgebreide muzikale diversiteit en satirische humor. De jaren ’90 zijn al even achter de rug en het was ook al een eeuwigheid geleden dat de band zich nog op ons grondgebied begaf. Ook voor het laatste album moeten we maar liefst acht jaar terug in de tijd. De nostalgiezoekers waren Cake echter nog niet vergeten en dus kreeg een uitverkochte Roma een uitgebreide ‘best of’-set voorgeschoteld.
Een lang uitgesponnen introtrack bestaande uit bombastische synthesizers die zo als de soundtrack voor Top Gun zou kunnen fungeren, interesseerde het publiek aanvankelijk niet. Er werd wat bijgekeuveld onder vrienden en de toog draaide overuren, maar wanneer John McCrea en de zijnen het podium betraden, werd met een oorverdovend applaus hun heldenstatus bevestigd. Dubbele bevestiging volgde wanneer “Frank Sinatra” ingezet werd en De Roma vol heimwee naar vroeger de longen uit zijn lichaam zong.
https://www.instagram.com/p/B4Dms-5A0tX/
De verpersoonlijking van de dad joke leek zich bewust te zijn van deze heldenstatus en bijhorende bekroonde muziekcarrière waardoor Cake zonder enige druk zijn ding kon doen. Dit leidde met momenten tot wel zeer relaxed situaties. Zo namen de muzikanten zeer uitgebreid de tijd om hun instrumenten in stilte te stemmen nog voor er één nummer gespeeld was. Of verloor McCrea zich met momenten in eindeloos durende monologen. Echter kon de band ook ontspannen spelen waardoor elke song niet alleen grappig, maar ook een plezier om naar te luisteren werd. Genieten was de boodschap.
Genieten deed het publiek duidelijk ook. Hoewel het publiek voor een groot deel bestond uit vijftigers die Facebook live ontdekten en niet alleen van het optreden, maar ook van gezelschap en een duvel kwamen genieten, werd elk nummer onthaald op luid applaus. Voornamelijk de oudere songs zoals “Meanwhile, Rick James” en “Italian Leather Sofa” krijgt niet enkel de handen op elkaar, maar ook de stembanden in de lucht. Tijdens de legendarische cover van Osvaldo Farrés’ “Quizás, Quizás, Quizás” werd ook elke trilling van de befaamde vibra-slap op gejuich onthaald. Enthousiasme alom dus.
Enthousiasme waarvan McCrea maar al te graag gebruik maakte om het normaliter drie en half minuten durende “Sick Of You” aan de hand van publieke interactie uit te rekken tot maar liefst veertien (!) minuten waarna we een korte pauze ingestuurd werden om ‘onze gedachten te verzamelen en mensen die we niet leuk vinden te ontwijken’. Meteen na de pauze nam de band dan weer uitgebreid de tijd om een boom te verloten onder het publiek. Een zekere Laurens ging uiteindelijk met de zelfverklaarde lindeboom lopen waarna we ons weer op de muziek konden focussen. Wie dacht dat het tempo intussen uit de show getrokken was, kreeg meteen hitsongs “Love You Madly” en “Sheep Go To Heaven” in zijn gezicht geduwt. Ondanks de soms iets te lange conversaties en dode momenten, weet Cake wel degelijk hoe ze een set moeten opbouwen.
‘We’ll see you next time, if there even is a next time’ waarschuwde de band ons alvast voor nog maar eens een decennium aan radiostilte alvorens afscheid te nemen met “Never There”. Meteen werd duidelijk dat er zeker en vast ‘a next time’ was aangezien Cake ons niet kon laten gaan zonder het triumviraat van Black Sabbath’s “War Pigs”, meezinger “Short Skirt, Long Jacket” en wereldhit “The Distance” nog op ons af te vuren.
Cake stond gisterenavond ontspannen op het podium van De Roma wat mopjes te vertellen met af en toe een serieuze meezinger tussendoor. Ook muzikaal zat het allemaal sterk in elkaar en dat werd bewezen door de synths, een trompet en zelfs een vibra-slap die beurtelings op luid gejuich onthaald werden. Het nostalgische publiek werd getrakteerd op hit na hit na hit terwijl de jongere concertganger met “Sinking Ship” een voorbode op nieuw materiaal voorgeschoteld werd. Wij zijn alvast benieuwd of dat nieuwe materiaal net als het concert van gisteren de kers op de Cake zal zetten. Ook wensen we Laurens veel plezier met zijn boom.
Setlist:
Frank Sinatra
Shadow Stabbing
Sinking Ship
Long Time
Perhaps, Perhaps, Perhaps
Stickshifts and Safetybelts
Meanwhile, Rick James
Sick Of You
Love You Madly
Sheep Go To Heaven
Walk On By
Italian Leather Sofa
Never There
War Pigs (Black Sabbath cover)
Short Skirt Long Jacket
The Distance
