Gisterenmiddag vonden de tweede lichting selectierondes plaats van het nieuwe kansen- en podiumparcours Sound Track. We waren op alle locaties aanwezig om nieuw talent te ontdekken en zo belandde een van onze beren in het zonnige Coyendanspark in Gent. De weergoden waren Gent gunstig gezind. Samenlopend met een lokaal buurtfeest, kon je er gisteren, in het gezelschap van een heerlijk zonnetje, eveneens kennismaken met een kwart van de Oost-Vlaamse geselecteerde Sound Track namen; Soft Boy, Lapis Lazuli, Molten Penguin, Yokan, Uma Chine en Suura.
Soft Boy
Dat Soft Boy het minste podiumervaring van de zes geselecteerden heeft, was duidelijk zichtbaar, maar dit bedoelen we allerminst denigrerend. De eerlijke, verlegen en tegelijk zenuwachtige houding van het vijftal deed ons terugdenken aan de coole beginperiode van School Is Cool. Naast de erg sympathieke uitstraling, viel Soft Boy ook muzikaal erg te pruimen.
(c) Patrick Blomme
We hoorden verrassend sterke poprock-nummers die het zomergevoel extra in de verf zetten. In combinatie met het specifieke stemgeluid van de Soft Boy frontman, hadden we vervolgens niet veel meer nodig om ze op een festival line-up tussen namen als The Vaccines te kunnen inbeelden. Het voorlaatste nummer dat de groep speelde, heeft trouwens alles in huis om een radiohitje te kunnen worden. HIerna verdween de toonvastheid wel wat, maar de schade werd beperkt met dank aan de charismatische backing vocals. Een zeer aangename kennismaking, Soft Boy.
Lapis Lazuli
Lapis Lazuli mocht vervolgens, eveneens onder de blakende zon, hun korte set aanvatten. Een artificieel beatje werd al gauw gevolgd door relax, smooth gitaarspel. Het heerlijke gitaarwaas rolde over het toch best wel talrijke publiek. Dat Lapis Lazuli gebruik maakt van een vintage keysgeluid, gaf trouwens extra cachet aan het eerste nummer. Helaas kon de groep vocaal niet echt overtuigen, een gevoel waar we ons ook doorheen de andere nummers niet van konden ontdoen.
(c) Patrick Blomme
In deze daaropvolgende nummers waren het namelijk ook de strakke ritmesectie en de onderlinge, fluctuerende gitaarlijnen die ons bij de leest hielden. Lapis Lazuli bracht een set vol aangename gitaardeuntjes die weliswaar een toffe sfeer teweeg brachten, helaas leken die deuntjes allemaal net iets te veel op elkaar.
Molten Penguin
Helemaal wegsmelten deden ze niet, maar ook Molten Penguin moest de zon trotseren. De singlevariant van opener “Yester Mo” in dachten, hadden we bij deze band het gevoel dat er wat miscommunicatie heerste tussen de band zelf en de geluidstafel. Aanvankelijk voelden we de bas heerlijk doortrillen, maar al gauw begon de track erg clean en voorzichtig aan te voelen. Het mocht allemaal wat intenser, steviger en vooral vuiler, wat ons betreft. Het blijft wel erg interessant om een band een digitale sound, volledig analoog tot stand te zien en te horen brengen.
(c) Patrick Blomme
De karakteristieke sound van Molten Penguin kwam vooral in hun afsluitend nummer sterk naar voren. We zouden het zelf omschrijven als een combinatie van duisternis, verstedelijking en een badass attitude. Batman in Gotham als het ware. Een degelijke set, dat zeker, maar het mocht allemaal wat gewaagder en pittiger.
Yokan
Met hun strakke dresscode, waren de Yokan heren meteen talk of town op de Gentse Sound Track selectieronde. Het ziet er wel allemaal erg professioneel uit, maar hoe was het muzikale plaatje? Wel, we vermoeden hen later in het Sound Track concours nog terug te zullen zien. In het begin van hun set, moest de band nog wat zoeken, maar al snel hadden we in de smiezen dat ze er nu al staan. Zowel performancematig, als qua sound. Voor het eerst vandaag werd er op publieksinteractie en bondige bindteksten ingezet en hoorden we een frontman, met veel lef, zijn uitgesproken, stevige stem gebruiken.
(c) Patrick Blomme
Hun tweede nummer deed ons qua overtuigingskracht zelfs wat aan twenty one pilots denken, maar het was vooral “Something New” dat met de pluimen ging lopen. Veruit de grootste oorworm die we gisteren hoorden, daarenboven nog eens zeer strak en overtuigend uitgevoerd door de band. Ze hadden een duidelijk doel voor ogen, namelijk ons overtuigen. Er volgde nog een vierde en vijfde track waarin ook sensuelere r&b-toetsen en nog wat interessante, krachtige stukken te horen vielen, al moest de zanger zich wel reppen om dit geweld te kunnen bijbenen. Zonder twijfel het optreden met het meeste showgehalte.
Uma Chine
Het mooie aan Sound Track is dat we bands uit de meest uiteenlopende genres te horen krijgen, zo ook de ‘met sixties en psychedelica vermengde synth-pop’ van Uma Chine, zoals de presentatrice mooi samenvatte. We durven al eens sceptisch zijn tegenover acts die zich met zoveel verschillende genres vereenzelvigen, maar Uma Chine heeft ons ten volle overtuigd dat het wel degelijk kan. En hoe!
(c) Patrick Blomme
Meteen krachtig beginnen met drums die perfect zwaar genoeg zijn om stabiliteit te bieden, zonder te gaan overstemmen, in combinatie met gebalanceerde synths en de zweverige stemmen van de zangeressen. We durven de vergelijking haast niet maken, maar Billie Eilish meets Laïs? Ja, dit bedoelen we als een (groot) compliment. De set van Uma Chine zat doorspekt met kleurrijke twisten en dynamische contrasten. Nu eens hard en krachtig, vervolgens een track waar de tamboerijn een hoofdrol speelt. Muzikale diversiteit als die in de set van Uma Chine, zorgde ervoor dat we van begin tot einde aan hun set gekluisterd bleven. De groep, waarvan we ook graag de mooie meerstemmigheid nog eens extra in de verf willen zetten, had hun korte set perfect ingedeeld. Hun afsluitende track voelde namelijk ook aan als een mooi slotnummer.
Als we dan toch één opmerking moeten maken in deze fase van de wedstrijd, dan zou het over hun ietwat statische podiumhouding zijn, maar doe het hen eerst muzikaal maar eens na. Klasse.
Suura
Terwijl de zon en een groot deel van de toeschouwers het al voor bekeken hadden gehouden, maakte Suura als laatste band hun opwachting. In tegenstelling tot Molten Penguin, eerder op de avond, horen we bij Suura eerder een klassiekere muzikale aanpak. Had deze band eerder vandaag, badend in de zon, moeten aantreden, we betwijfel of ze dezelfde magie hadden teweeggebracht.
(c) Patrick Blomme
Suura’s composities zijn, zoals hun frontman het zelf omschreef, sfeermakers. Mooie sfeermakers die, ondanks de best wel lange aandachtsboog die ze vereisen, niet in saaie routines vervallen. De aangename vibe werd van begin tot eind in stand gehouden, al hebben we geen fragmenten kunnen oppikken die net voor dat dat tikkeltje extra bewondering hadden kunnen zorgen. Binnen het marktsegment van de instrumentale, jazzy bands, is Suura wel een naam die we zeker in de gaten zullen houden.
Sound Rank
Nadat alle bands het beste van zichzelf kwamen geven in deze eerste selectieronde in het Coyendanspark, is het tijd om al eens een tussentijdse score op te stellen. Hieronder vind je onze top drie bands van deze namiddag in Gent:
3. Soft Boy
2. Yokan
1. Uma Chine
Of de jury van Sound Track het eens is met onze top drie, komen we pas te weten wanneer alle selectierondes achter de rug zijn.
Lees ook onze verslagen van de andere selectierondes op deze avond:
CC De Mol in Lier
Pand in Genk
Nosta in Opwijk
Hier vind je het overzicht van alle Sound Track evenementen. Volgende afspraak alweer komende vrijdag!
