Het Canadese Wintersleep is een band die al even meegaat. Het debuut van de groep dateert namelijk uit 2003. Toch wist de band buiten eigen land nooit de grote bekendheid te verwerven, en dus moesten ze het ook op deze tour in slechts de Trix Bar doen. Ze stelden er hun nieuwe plaat In The Land Of voor aan een beperkt publiek. Dat publiek was wel de volledige set helemaal mee met wat de band deed, en we kunnen ze geen ongelijk geven. De groep weet waarmee ze bezig is, en met een diverse set wisten ze toch een groot uur te boeien.
Natuurlijk moesten we eerst nog een voorprogramma doorstaan en met Cascade Lakes was dat een heuse marteling. De band uit Duitsland vertelde ons dat dit de eerste show was buiten hun eigen land en we begrepen meteen waarom. De groep brengt namelijk een slappe versie van de rijke rock van het hoofdprogramma, maar met slechtere vocals en minder goeie songs. Het begon met de frontman alleen, en toen werden alle pijnpunten al meteen blootgelegd. Gelukkig klonken de iets bombastischere nummers beter, maar het stemgeluid bleef storend. Na een halfuur waren we verlost, het hoofdprogramma kon enkel maar beter worden.
Wintersleep had zeventien nummers voor ons voorbereid, die ze in bijna anderhalf uur aan ons voorstelden. Het werd een leuke bloemlezing doorheen de discografie, waarbij toch vooral de laatste twee platen centraal stonden. En al meteen werd de toon gezet door twee nummers uit de plaat van dit jaar te brengen. De sound was rijk, de stem uniek en de samenzang betoverend. Een veelbelovend begin voor de rest van de set, die puurde uit het uitgebreide arsenaal songs van de band.
Het verschil tussen nieuwer en ouder werk van Wintersleep is heel duidelijk. Vroeger deinsde de band er niet voor terug om eens stevig uit te halen; tegenwoordig klinkt het allemaal iets braver en volwassener. Het evenwicht tussen die songs was live soms moeilijk te vinden. De nieuwe nummers voelden iets te veel aan als luisternummers, terwijl er dan songs waren als “Archeologists” die echt strak en vol solo’s door de set kliefden. Voor ieder wat wils dus, maar ook wat inconsequent en misschien is dat net de reden waarom de band nooit helemaal doorbrak.
Maar ze weten absoluut hoe ze een goeie show kunnen neerzetten. Het unieke stemgeluid van frontman Paul Murphy blijft een troef, maar ook de backings van de rest van de band gaven de sound net dat tikkeltje meer. Het is muziek die heel makkelijk binnenkomt, en het publiek liet zich zo nu en dan ook spontaan verleiden tot meeklappen en zelfs dansen. Toch vonden we dat er te veel van die cliché houthakkershemdjesmuziek in de set kroop, waardoor we soms wat op onze honger bleven zitten – vooral in het begin van de set dan.
Van zodra de band wat op gang kwam en die nieuwe albums gepasseerd waren, kon er met “Orca” en ”Laserbeams” veel krachtiger naar voor getreden worden. Dan was het smullen van alles wat Wintersleep serveerde. Ze lieten de instrumenten spreken, wat nog meer duidelijk werd op “Nerves Normal, Breath Normal”, dat bijna enkel instrumentaal was. Met het heel strakke “Oblivion” sloot de band af en we kunnen zeggen dat we een degelijk concert zagen, maar of het lang zal bijblijven is een ander verhaal. Iets te veel brave songs en een te voorspelbare sound staken daar een stokje voor.
En gelukkig heeft Trix sinds kort ook een soort van curfew, waardoor de band er al om 22u30 mee ophield. We konden zo nog een stukje meepikken van dirk. in Trix Bar die een aftershow speelde van dEUS. Ze brachten er al enkele nieuwe nummers, en die klonken veelbelovend. De grungy sound is er nog steeds, de meezingbare refreinen ook en natuurlijk de heel strakke performance. dirk. bracht zo wat Wintersleep bij momenten te veel vergat, en op die manier konden we toch nog met een schop in onze radijzen naar huis gaan. Live is dirk. toch altijd dat tikkeltje meer en we zijn blij dat we er nog een stukje van meegepikt hebben. Sick ‘n’ tired? We dachten het niet!
Setlist:
Surrender
Soft Focus
Amerika
Spirit
More Than
Never Let You Go
Forest Fire
Beneficiary
Dead Letter & The Infinite Yes
Archeologists
Wieghty Ghost
Nothing Is Anything (Without You)
Orca
Laserbeams
Migration
Nerves Normal, Breath Normal
Oblivion
