Gisterenavond zakten we af naar Botanique voor een avond vol Franse electropop. In het kader van Les Nuits kwamen Hervé, Claire Laffut en Jeanne Added hun ding doen in de Chapiteau, de grote tent die in het midden van de tuin opgesteld staat. De setting was leuk en de opener Hervé klonk enorm aanstekelijk en levendig, maar we kunnen er niet omheen dat we best teleurgesteld waren in Claire Laffut en Jeanne Added. Waar die eerste niet genoeg kracht in haar stem bleek te hebben, stak die tweede zelfs ronduit tegen.
https://www.instagram.com/fred_delepierre/p/Bw-cyeFljNY/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=1kyca769j7pet
De Franse Hervé mocht het Franse dansfeest van de avond aftrappen. Zijn eerste ep komt uit op 17 mei en Melancholie FC zal ons nostalgisch maken naar het sympathieke volksfeest dat hij gisterenavond veroorzaakte. Op z’n eentje stond hij daar de ziel uit zijn lijf te zingen en dansen, en dat werkte heel aanstekelijk. Ook al was het ene nummer al origineler dan het andere, toch kon hij de voorlopig nog half gevulde Chapiteau mee krijgen. Hervé ging fel op in zijn synthpop en bloeide helemaal open op het podium. Met veel oprechte bedankingen en een glimlach van hier tot in Tokio verliet de jongeman het podium. Aangenaam verrast door deze energieke opener keken we al uit naar de volgende Française, maar ons enthousiasme bleek al snel voorbarig.
Claire Laffut had twee muzikanten met zich meegebracht, en naar onze mening waren zij de sterren van deze show. Zonder enige aandacht op te eisen, deden ze hun ding, en ze deden dat strak. De drum stak een goeie drive in de nummers en de gitaar klonk groovy en beheerst en kon de leukste zomerse en reggae-vibes creëren. Toen zij opkwamen voor een instrumentale intro zonder frontvrouw Laffut leek het er dus op een spetterende set te worden, maar dat was buiten de zangeres gerekend.
Laffut haar stem bleek vanaf seconde één niet de sterkste. Ze kwam er niet goed door en klonk niet per se breekbaar, maar wel zacht en in zekere zin ook hol. Backings hadden een grote meerwaarde betekend om zo het geheel wat kracht bij te steken. Zonder klonk het pitloos, een beetje flauw, en vooral als een bandje dat de scouts toevallig had weten strikken.
Halfweg de set kwam Isolde op als gastzangeres, en daarmee kregen we een verfrissend nummer te horen. Samen brachten ze “Étrange Mélange”, dat Laffuts aankomende plaat zal sieren. Isoldes passage was het hoogtepunt van de set; iets meer kracht, pit en diepgang in haar stem zorgden voor een pak meer overtuigingskracht. Liefst van al hadden wij gehad dat Isolde ons bleef opvrolijken met haar stem, maar na dat ene nummer zat het er voor deze diva al op en was de climax van de set voorbij.
https://www.instagram.com/fred_delepierre/p/Bw-dW2qlgNU/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=7840gtkw4cd0
Als laatste was het de beurt aan Jeanne Added. We hoopten op verlichting, en die kwam er enigszins. Heel de Chapiteau deed enthousiast mee en ging helemaal uit de bol op Addeds fascinerende electropop sound. De dame zelf haalde heel wat dansmoves boven en met de lichteffecten die daarbovenop kwamen, was haar set echt een streling voor het oog. Visueel was er niets op aan te merken, maar op muzikaal vlak bleven we ook nu weer op onze honger zitten.
Added heeft een intrigerende stem, daarover bestaat geen discussie. Deze Franse dame klinkt werkelijk uniek en heeft een perfect bijpassende attitude. Daarnaast is de basis van haar nummers steeds veelbelovend, maar door een gebrek aan variatie hadden we het er halverwege al mee gehad. Met wat meer durf en experiment had haar electropop nog veel overtuigender kunnen klinken. Toch kwam hier en daar een element naar boven dat een glimp van experiment toonde. Zo begon Jeanne eens te rappen, en dat had van ons nog veel langer mogen duren. Over het algemeen bleef het wow-effect wel uit, want halverwege de set was het echt genoeg voor ons. Dat gevoel beterde er jammer genoeg ook niet op.
Het was een lange avond en in tegenstelling tot de grote dansneiging die Franse synthpop zo vaak opwekt, gingen we enkel op in het verhaal van Duracell-konijn Hervé. Laffut en Added boeiden ons matig tot weinig. Kracht in je stem of variatie in je nummers; je set blijkt er mee te staan of vallen.
