Twintig jaar al bestaat Antibalas. Om dat te vieren strijkt het afrobeat ensemble neer in Het Depot in Leuven. Wie de groep een beetje kent, weet echter dat ze geen smoesjes nodig hebben om een groot feest neer te zetten.
Het ziet er nochtans even benard uit, zo rond het aanvangsuur. Waar is iedereen? Er lijken meer gaten in de zaal dan mensen, en zelfs wanneer Antibalas het podium betreedt in hun excentrieke, eclectische outfits is er nog maar weinig volk paraat. Frontman Martin Perna, in een veelkleurig Afrikaans gewaad dat enigszins lijkt op een hoodie zonder mouwen, laat het niet aan zijn hart komen. Van bij het begin verspreidt hij zijn boodschap van ‘deep unconditional love’ – drie woorden die doorheen het optreden als een mantra zullen terugkeren.
Antibalas staat met twaalf man op het podium. Gitaren, verschillende soorten percussie, keyboards, een blaaskwartet – you name it. Alle twaalf zijn het niet enkel steengoede muzikanten, maar ook rasechte entertainers. Martin Perna draagt het eerste nummer op aan ‘all the ladies and the feminine energy in us all’, terwijl hij met zijn heupen het ritme aangeeft. De zaal loopt ineens snel vol. Antibalas brengt het beste van de afrobeat met zich mee, en heeft in een mum van tijd iedereen aan het dansen.
Het is moeilijk hoogtepunten kiezen uit een concert dat dendert als een trein. Geen pauzes, geen lange verhalen, maar wel één groot festijn. “Hook & Crook” duwt de laatste twijfelaars over de grens en doet zelfs de stijfste hark even met de schouders wiegen. Eén voor één krijgen de muzikanten de kans om in de spotlight te treden, zonder dat één van hen ooit uit de toon valt. We krijgen ook wat nieuwe muziek te horen, zoals het ongelofelijk aanstekelijke “Fight and Finish” en het eminent dansbare “Blackberry Hawk”.
Ondertussen maant Perna het publiek aan tot meditatie, tot naastenliefde, tot het vergeten van geld en andere zorgen. Het publiek wist het duidelijk wel te smaken. Wanneer je dan nogmaals een knaller van een saxofoonsolo of zelfs een imposante congasolo naar je oren krijgt gegooid, dan voel je dat er met Antibalas gewoon een indrukwekkende verzameling aan talent op het podium staat, die er ongelofelijk veel zin heeft. Na anderhalf uur laat de groep een stomend, grijnzend publiek achter dat even neerdaalt uit een andere wereld.
De afwezigen hadden ongelijk.