Na een fijne debuut-ep is er met Start A Fire eindelijk het albumdebuut van de Belgische groep Evil Empire Orchestra. Een achtkoppig, door frontvrouw Kimberly Dhondt geleid collectief dat verschillende genres en stijlen zoals onder meer pop, rock, psychedelica, strakke garagefunk en vibrerende souljazz door elkaar husselt. Hun eerste album Start A Fire nodigt volop uit om te ontdekken.
De groep speelde zich in de kijker bij onder meer het veelbekeken Nederlandse programma ‘De Wereld Draait Door’ en liet zich ook tijdens diverse festivals opmerken. In eerste instantie op nationale podia, maar ook vanuit het verre China was er aandacht. Evil Empire Orchestra tourde er enkele weken, wat ervoor zorgde dat de ervaring ook een belangrijke rol speelde bij de totstandkoming van het in hetAmsterdamse ‘Electric Monkeys Studio’ opgenomen debuutalbum.
Opener “Predator (Howl)” legt onder meer via de inzet van sax (de zoete tenor van Joachim en de bartonsax van Wannes Jacobs) sterke jazzy accenten. Tezelfdertijd voel je een kwieke, James Bondachtige vibe zich van je meester maken terwijl Dhondt met haar meest soulvolle vocals de luisteraar aanzet tot wolvengehuil. Diezelfde jazzinvloed is net als een zin voor feestelijke funk zeker ook te bespeuren in “Mariana”, al valt daar veeleer op hoe wendbaar en flexibel Dhondts’ vocal is.
Het is inderdaad haar stem die prominent aanwezig is en soms heel verschillende richtingen uitgaat, van assertieve rap over donkere soul tot ingehouden intimiteit (zoals tijdens “Circles”). Toch valt ook de inzet van de overige groepsleden (zoals gitarist Mukti Gabriels, toetsenist/percussionist Martijn Van den Broek en drummer Thomas Deckx) niet te onderschatten. Het zijn immers zij die grotendeels de warme en vaak erg aanstekelijke Evil Empire sound mee vormgeven. Verder dient zeker ook aangegeven dat Evil Empire Orchestra een best gevarieerd geluid brengt. Neem “Transformer” dat met wat goede wil herinnert aan het vroegste werk van Macy Gray. Een frisse single die het ook goed zou kunnen doen op de radio. Dat geldt ook voor een handval andere tracks op dit album.
Echter merk je ook dat het vooral de bedoeling is van de band om verhalen te vertellen. Dat blijkt onder meer uit tracks als het door het met Latijns-Amerikaanse percussie aangeduwde “Frantic”. Toch weten niet alle tracks ons volledig te overtuigen. Het koelere, wat voortkabbelende “Dangerous” en “Guns” (filmische soul meets skainvloeden) bijvoorbeeld voelen beide aan als een net iets te zichzelf voortslepend rustpunt in de set, terwijl het wat naar duistere triphop met etnische invloeden neigende “Madness” en de krachtige soul van “Fool” aangeven dat Evil Empire Orchestra wel degelijk over prima ideeën beschikt.
Misschien nog het meest opmerkelijke aan Start A Fire is hoe feestelijk het album is. De groep lijkt met een broeiere, soms dan weer energieke (“At War”) of zwoele sound helemaal klaar voor zowel concertzalen als festivals. Het album is alvast een mooi visitekaartje en nodigt uit om verder te ontdekken.