LiveRecensies

Mac DeMarco @ De Roma: De moderne troubadour in vissersvest

Onze favoriete Canadese dorpsgek met een gitaar kwam gisteren nog eens op bezoek bij het Belgisch publiek. Vorig jaar stond hij nog in de AB en bracht hij een memorabele, doch chaotische set. Zijn album This Old Dog kwam toen uit en sindsdien bracht hij nog demos uit onder de naam van Old Dog Demos. Nieuw materiaal kan je dat niet echt noemen, toch raakte De Roma in een mum van tijd uitverkocht. We kwamen dus allemaal naar Antwerpen om te genieten van een set van dromerige nummers en bekende hits.

Meestal wordt er geklaagd over artiesten die te laat aan hun set beginnen. Mac DeMarco is niet enkel tegendraads in zijn muziek, hij begint ook tien minuten te vroeg. Hij komt op in een vissersvestje en begint met de klassieker “Salad Days”, happy vibes om de avond in gang te zetten. De Roma wordt zo omgetoverd tot een dansvloer, maar later met nummers als “On The Level” en “This Old Dog” wordt Mac introspectief en een dromerige gitaarsolo in dat laatste nummer doet ons collectief zweven. Hierna is er terug een overgang naar happy vibes met “The Stars Keep On Calling My Name”, dat een extra lange intro krijgt aangezien gitarist Andy zijn snaren nog moet repareren.

Een optreden van Mac DeMarco is nooit zonder fratsen van hem en zijn kompanen op het podium. Andy geeft bijvoorbeeld een bizarre speech en prijst de Vlaamse vlag: ‘We haten nationalisme, maar vlaggen zijn toch best cool?’ We weten niet echt wat Andy duidelijk probeerde te maken, maar je moet deze jongens duidelijk niet au sérieux nemen. De mannen weten ook dat ‘dankjewel’ in hun beste Nederlands zeggen, genoeg is om het publiek voor zich te winnen. Mac zelf is eigenlijk opvallend braaf. Hij leidt zijn band en zorgt voor een nette en strakke uitvoering van alle nummers.

Tot nu toe loopt alles eigenlijk perfect. Het wordt nog beter, want Mac houdt zijn beste nummers voor het einde: “My Kind Of Woman” en “One More Love Song” zijn de liefdesnummers bij uitstek en doen het publiek volledig in zwijm vallen. “Freaking Out the Neighborhood” zorgt voor een feestje in de Roma, en wat een prachtig nummer blijft “Chamber of Reflection” toch. Macs beklijvende zang en de heerlijke synths, ze houden het publiek in een hypnotische toestand.

Mac en de band verlaten het podium na “Still Together”, gitarist Andy blijft echter verweesd achter. Hij showt zijn gitaarskills met strakke solo’s en er komen steeds meer leden terug, op Mac na. Die laat op zich wachten terwijl de rest covers van klassieke rocksongs speelt. In het begin is dit nog geestig en weet je dat je moet lachen met de kwajongenstreken, zo steelt Andy nogmaals de show en kondigt hij zijn kandidatuur aan voor het burgemeesterschap van Antwerpen: ‘I will be pro refugee and I’ll be crushing fascists’. Bart De Wever, u bent bij deze gewaarschuwd.

De bandleden hebben het naar hun zin, maar Macs afwezigheid begint wel op onze zenuwen te werken. De mannen spelen nogal chaotisch en lijken niet goed te beseffen wat ze doen. Wanneer Mac dan toch na meer dan tien minuten het podium opkomt, speelt hij gewoon een verkorte versie van “Still Together”, het nummer waarmee deze ganse toestand begon. Enorm teleurstellend om hem zo van het podium af te zien gaan. Tijdens de bisronde komt Mac nog wel terug met keyboardist Alec om “Watching Him Fade Away” te spelen. Het publiek haalde zijn zaklampen boven en was mee verantwoordelijk voor een teder einde van de show. Mac redt nog half zijn vel met deze toepasselijke aflsuiter, maar we blijven jammer genoeg toch met een verzuurde nasmaak zitten.

Echt verrast waren we niet van dit teleurstellend einde. Mac houdt er vaak de gewoonte op na om zijn shows nooit volgens het boekje te volgen. Dit resulteerde echter in een show die heel de tijd in stijgende lijn ging, om daarna in een dip van jewelste te eindigen. We gingen echter niet ontevreden naar huis, het bleef een strakke show dat alles bevatte: meezingers, zowel dromerige als dansbare nummers en klassieke rock covers. Of dat laatste iedereen kon overtuigen, daar valt nog over te discussiëren. Laat ons vooral appreciëren dat we een artiest in ons midden hebben die het dragen van een vissersvestje er cool doet uitzien.

Setlist:

Salad Days
No Other Heart
On The Level
This Old Dog
The Stars Keep On Calling My Name
Cooking Up Something Good
My Old Man
Ode To Viceroy
One More Love Song
Freaking Out The Neighborhood
My Kind of Woman
Chamber of Reflection
Still Together

Rondje covers

Still Together (reprise)

Watching Him Fade Away

Related posts
LiveRecensies

Tom Odell @ De Roma: Tranenkeizer met durf

Het was sturm en drang voor de poorten van De Roma, en daar was één man voor verantwoordelijk: Tom Odell. Waar de…
InstagramLiveRecensies

Froukje @ De Roma: Noodzakelijk geluk

Op je tweeëntwintigste je debuutplaat tot leven wekken, concertzalen uitverkopen en al enkele jaren lang de affiches van festivals vullen? Doe het…
InstagramLiveRecensies

Sophie Ellis-Bextor @ De Roma: Live hitjesjukebox

We waren haar eigenlijk al bijna vergeten, maar opeens is Sophie Ellis-Bextor weer helemaal populair. Aanleiding daartoe was de film Saltburn, waarin…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.