Uitgelicht

De 50 beste albums van 2017

Uitgelicht

De 50 beste albums van 2017

Vijftig albums selecteren met het team van Dansende Beren, het was geen makkelijk werk! Na vele gevechten, luid gebrul en veel verspilde honing zijn we tot een algemene consensus gekomen. Vijftig albums die ons jaar kleurden, elk op hun eigen manier. Het gaat van alternatieve electro naar vettige gitaren tot gevoelige muziekjes. Onze Belgen kregen al een aparte lijst, en nu krijg je van ons ook de internationale lijst. Alles heeft zijn plaats en hierdoor zijn we ook trots om onze lijst aan jullie voor te stellen.

50. Björk – Utopia

Als Björk een nieuw album aankondigt, dan zijn de verwachtingen vanzelfsprekend hoog gespannen. Met Utopia kon ze die dan ook nog eens zonder meer inlossen. Ze liet een geluid horen dat we nog nergens anders hoorden, maar dat toch enkel maar van Björk kan komen. Het album dat boordevol zit met muzikale en tekstuele ideeën en bij elke nieuwe beluistering nog meer geheimen prijs geeft. Het klinkt zowel euforisch, melancholisch, desoriënterend en hoopvol, maar blijf tegelijk toch een coherent geheel vormen. Dan heb je te maken met een artieste van grote klasse.

49. Queens Of The Stone Age – Villains

Voor hun nieuwste geesteskind gingen Homme en co op zoek naar een nieuwe partner. Een medeplichtige vonden ze, misschien niet geheel binnen de lijn van de verwachting in Mark Ronson. Deze spuide zijn popkennis over dit allegaartje leren jassen. De uitkomst: pure genialiteit. Toegegeven: de stonerrockers pur sang weten misschien niet goed wat er gebeurd is met opper-rocker Homme die van de waanzinnig brute muziek in de begindagen van QotSA geëvolueerd is naar kapoenenmuziek die ook nog eens rad-van-tong is. Maar he: iedereen verandert. Op zijn 44 jaar nog nieuwe muziek uitbrengen die drugsgebruik actief stimuleert (“Feel Good Hit of the Summer”) zou bijvoorbeeld niet meer geloofwaardig zijn voor Homme. Deze plaat swingt, is vuil maar ook slim. Queens of the Stone Age heeft pop omarm en verandert haar van binnenuit. Alles klinkt af, iets anders verwacht je niet van Ronson, maar de gebaldheid en in your face attitude van de Queens blijft. Luister de openingstrack en u begrijpt wat wij bedoelen. Oh ja, met swingende heupen is niks mis.

48. Lorde – Melodrama

De tweede plaat is meestal de moeilijkste en dat zal Lorde geweten hebben. Haar eerste plaat Pure Heroine stond in een tiental landen op nummer één en megahit “Royals” kon met twee Grammy’s naar huis. Vier jaar na haar ongeziene doorbraak bracht de Nieuw-Zeelandse Melodrama uit. De eerste single “Green Light” was de eerste stap richting onsterfelijkheid en bleek nog maar de top van de ijsberg te zijn. Singles als “Perfect Places”, “Homemade Dynamite” en “Supercut” zijn slim geproduceerde popsongs die zowel beroeren als laten dansen. Ook de rustigere liedjes zoals “Writer In The Dark” en “The Louvre” zijn moderne liedjes en vervelen alles behalve. Melodrama is dé soundtrack van de jeugd anno 2017 en is het album dat de muziekwereld nodig had. Een meesterwerk van jewelste!

47. Godspeed You! Black Emperor – Luciferian Towers

De Canadezen van Godspeed You! Black Emperor hebben nooit een politiek standpunt geschuwd, en deden dat afgelopen jaar evenmin met Luciferian Towers, dat vergezeld ging van een lijst met eisen, die onder meer het einde van grenzen en het zwijgen oplegden aan ‘the expert fuckers who broke this world’ behuisden. Luciferian Towers is het zesde studio-album van de post-rockband. Tussen de snerende opbouw door klinkt het toegankelijker dan hun vroegere albums, alsof ze hun agressie hebben achtergelaten in hun eigen schaduw. Hoe donker ze nog steeds klinken, zo positief en melodisch doet het ook aan. Drieluik “Bosses Hang” vormt een magistraal hoogtepunt, waarbij we ook in Vorst Nationaal in november ons nekhaar loodrecht voelden staan. Het krijgt dus een even magistrale plek in deze lijst.

46. Susanne Sundfør – Music for People in Trouble

Alles in onze maatschappij groeit met een ontmoedigende snelheid. Dat moet Susanne Sundfør beseft hebben na een reis die haar naar de meest contrasterende plaatsen op onze aardbol bracht. Het spijtige gevolg van deze constante drang naar evolutie en prestatie in onze samenleving, is dat we steeds meer met angst en persoonlijke problemen leven. Die ervaringen wist de Noorse artieste magnifiek uit te lichten op Music For People In Trouble. In tegenstelling tot de perfectionistische pop op Ten Love Songs, werd dit een plaat waar Sundfør haar boodschap kristalhelder vertolkt door middel van impressionistische teksten en sobere instrumentatie. Toch zit er veel experiment en detail in de arrangementen. Bij elke luisterbeurt ontdek je iets nieuws in de muziek en sijpelt de emotie die Sundfør zo overtuigend neerzet binnen. Een album om te koesteren.

45. Alexandra Savior – Belladonna of Sadness

Een album schrijven met meester lyricus Alex Turner ; een droom voor velen, de realiteit voor tot dan toe onbekende Alexandra Savior. In 2016 gonsde het al van de geruchten over een samenwerking nadat video’s van de twee samen op het podium opdoken. Bekijk op YouTube zeker ZZ Top cover “Tush” om een idee te krijgen van het talent en de aantrekkingskracht van de LA cool girl. Het resultaat werd een degelijk mooie debuutplaat ergens tussen indie en pop met een zekere donkere je ne sais quoi – ‘la die da, I sing songs about whatever the fuck they want’. “Bones” en “Girlie” klinken als Last Shadow Puppets, “Till You’re Mine” en “Vanishing Point” zijn een vleugje van die andere westkust belladonna of sadness, Lana del Rey. Saviors album staat vol interessante nummers, maar vormt als geheel een iets te monotone sfeerschepping om hoger in onze lijst te prijken.

44. Arca – Arca

Trouw aan zijn vervormde schelle pianotonen en mijlsdiepe bastonen, horen we op Arca’s Arca toch een primeur; Alejandro Ghersi’s fantastische emotionele stem, wat een verruimende klank geeft aan zijn muziek. De (eigenlijke) mixtape gaat van rustig ontwaken naar dynamische uitspattingen en terug. Een duistere wereld waarin we toch alleen maar kippenvel kunnen krijgen van de gedurfde klankencombinaties en de technische finesse waarmee de songs, ook lyrisch, in elkaar zitten. Hoewel het album vanaf de eerste tot de laatste seconde geen enkele keer verveelt, kan het zijn dat het voor de beginnende Arca-luisteraar een moeilijk album is. Begin met het (enigszins) poppy nummer “Desafio” en leg je weg af via “Reverie” en “Anoche”. Kan dit je smaken? Go for it, want deze producer is in 2017 artiest geworden!

43. LCD Soundsystem – American Dream

De prijs voor beste platenhoes zal de band rond James Murphy alleszins niet winnen, maar voor het beste eerbetoon aan wijlen David Bowie, komt LCD wel dicht in de buurt. Ook al had hij een bescheiden rol op het allerlaatste album van Bowie, toch betekende het zo veel voor James Murphy dat hij er weer zin in kreeg om na zeven jaar zijn bandleden terug bijeen te schrapen en een vierde album te maken. Al van bij opener “Baby” voelen we dat het niet zomaar een reünie is. De inspiratie is helemaal terug en American Dream is brandend actueel als ongegeneerd tijdloos. De analoge synths vliegen ons om de oren, de baslijnen werken op ons gemoed als op de dansbenen. Altijd funky en even vaak tegendraads. Hoe kan het ook anders met de zegen van Bowie.

42. Grizzly Bear – Painted Ruins

Dat Grizzly Bear zijn plaatsje verdiend heeft tussen de indie-grootheden van tien jaar geleden, staat als een paal boven water. Gelukkig weten ze ook in 2017 nog meer dan te overtuigen. Painted Ruins moet zeker niet onderdoen ten opzichte van hun oud werk. De New Yorkse band blijft trouw aan de complexiteit in zijn arrangementen, maar geeft de sound een flinke opknapbeurt. De gedetailleerde productie geven de nummers veel kleur mee, maar ook een verrassende en mystieke sfeer: verfijnd, maar puur. Painted Ruins werd hierdoor een gelaagde plaat waar we onze tanden maar al te graag in vast zetten.

41. King Gizzard and the Lizard Wizard – Flying Microtonal Banana

King Gizzard and The Lizard Wizard moet wel de hardst werkende band van dit jaar geweest zijn. Vier albums brachten ze uit en een veelbelovende vijfde moet er nog aan komen. Die laatste niet meegerekend vonden wij Flying Microtonal Banana het sterkste werk. De band combineerde hun gekende psychedelische rock met Arabische/Oosterse invloeden om hun meest zonderlinge conceptalbum tot nu toe uit te brengen. Microtonaal gestemde instrumenten waren hun originele hoek om deze plaat te realiseren, de muzikale grenzen werden weer verlegd en het resultaat is hypnotiserend.

3662 posts

About author
Ook bekend als "Den Beir", oprichter van de site, leidt alles in goeie banen en schrijft ook wel eens iets.
Articles
Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single St. Vincent - "Flea" (feat. Dave Grohl)

Ooit speelde ze gitaar bij Sufjan Stevens, maar we kennen St. Vincent vooral als heerlijk eigenzinnige artieste. Haar muziek ging de afgelopen…
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Ook The Kills, Pommelien Thijs, Miles Kane, Dimension en meer naar Pukkelpop 2024!

Aan een ongezien recordtempo vlogen de Pukkelpop-tickets begin deze maand de deur uit. Het mag duidelijk wezen dat het festival op de…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Mount Kimbie - "Empty And Silent" (feat. King Krule)

Mount Kimbie probeerde ons in 2022 nog te versieren met het dubbelalbum MK 3.5: Die Cuts | City Planning; een tweeluik vol…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.