Gisteren zakten we af naar de balzaal van de Vooruit, om er het optreden van Wanthanee en Amongster mee te maken. Opener was Wanthanee, de nachtegaal uit De Panne die haar pluimen reeds verdiende als één van de winnaars van De Nieuwe Lichting. Ze zette met een acapellastuk de toon voor een ingetogen set.
Sober en breekbaar is nog de beste manier om het geheel te beschrijven, maar daarom niet minder imposant. In haar eentje slaagde ze er wonderwel in om de hele zaal een halfuurtje stil krijgen. En hoe. Meer dan een gitaar en haar stem had ze niet nodig, iedereen was mee. Toch ging ze jammergenoeg een paar keer met haar gitaarspel de mist in en maakte ze enkele schoonheidsfoutjes. Dat maakte ze ruimschoots goed met haar monumentale zangstem.
Gisteren was ’t Valentijn en dat kwam ook terug in Wanthanee’s bindteksten, want haar tweede nummer was er eentje over eenzaamheid waarmee ze eerder een sombere toon zette, om daarna over te gaan tot een cover van “Daydream” – Wallace Collection. Je kan er niet om heen, sinds haar deelname aan De Nieuwe Lichting maakte ze vooruitgang met rasse schreden en dat was gisterenavond zeker duidelijk. Ze deed haar bijnaam als nachtegaal eer aan door daarna een liedje te spelen dat ze fluitend inzette.
Na haar fluitliedje over Valentijn kwam ze met één van haar eerste nummers op de proppen, een song die we al hoorden op De Nieuwe Lichting en ons toen niet zo kon overtuigen. Nu was dit echter anders, iedereen stond met verstomming geslagen. Op een bepaald moment kon je zelfs zweren dat je collectief alle haren op de armen van het publiek kon horen rechtstaan. Afsluiten deed ze met een nummer voor haar Valentijn, die voor de gelegenheid achter de knoppen stond.
Na Wanthanee was het de beurt aan Amongster. Ze hadden de naam van de zaal iets te letterlijk op, want hun optreden kende maar één snelheid en dat was Vooruit. Ze zetten hun set in met een stevige bas, meteen was duidelijk dat sollen met Amongster geen optie was.
Inzetten doen ze met het nummer “Teacher”, iets wat het publiek duidelijk wel kan smaken. Een ritmesectie die zijn weerga niet kent, afgekruid met een sausje van perfecte samenzang blijken hier het recept dat het begin van een ijzersterke set aankondigt. Daarboven waagt de zanger zich meermaals aan een danspasje, wat velen in het publiek zichtbaar doet afvragen of de arme kerel op het punt staat een beroerte te krijgen. Kortom, het plaatje klopt.
Na “Teacher” gaan ze meteen over in een ijzersterk “Trust Yourself To The Water”, waarin ze bewijzen dat ze zowel no-nonsense indiepop als atmosferische droompop makkelijk meester kunnen. Ook bij Amongster komt Valentijn ter sprake, maar echter anders dan bij Wanthanee. De zanger vertelt zelf nooit geschreven te hebben over liefdesrelaties maar wel over verschillende vriendschapsrelaties.
Na het strakke “Butchers Boy” laten ze even adempauze voor een korte goednieuwsshow. De zanger vertelt ons dat Robbe, de drummer, een nieuw huis gekocht heeft en dat de bassist binnenkort trouwt, toch een beetje in de sfeer van Valentijn dus. Na dit korte wist-je-datje zetten ze een ingetogen “Run Along” neer, waarmee ze bewijzen ook makkelijk ingetogen ballads te brengen.
Naar het einde van hun set toe roepen ze Wanthanee even terug op het podium, waarop ze een liedje meespeelt op viool. Een vrij komisch zicht, hoe ze meezingt door de microfoon die op haar viool vastgeclipt zit, maar met een viool die in het nummer perfect op zijn plaats is. Hierna gooien ze nog wat kolen op het vuur, en walsen richting eindmeet met een magistraal “Leo”, gevolgd door twee bisnummers waarvan de zanger er eentje alleen speelt.
Zowel Amongster als Wanthanee maakten gisteren een meer dan geslaagde doortocht in de Vooruit, de sfeer zat goed en het publiek had er zin in. Beide acts verbaasden, verrasten en overtuigden. We hopen dan ook meer van hen te horen.
