Sväva staat voor zwevend, maar hun muziek is opgebouwd uit tegenstellingen en is dus eerder constant in disharmonie. Aangezien er zo is nagedacht over de muziek heeft het publiek wel de impressie dat ze een sfeer van rust en fjörden creëren maar dit doorbreekt het jonge geweld door het tempo aan te passen, een catchy tune eronder te schuiven en uit te pakken met slagzinnen als ‘I don’t care what people say’ (“Only U”).
De Frieslandse groep tourde eerder al in Engeland en Zweden en mochten MS Dockville (DE) en Le Guess Who? vervullen met hun eigentijdste sfeer. Hoewel deze eigentijdsheid zich meer uit in dit album dan in hun debuut. Ze hebben er duidelijk voor gekozen om elektronische mogelijkheden verder uit te diepen. Toch heb je niet het gevoel dat dit schaadt aan hun muziek of het minder geloofwaardig maakt. Ze maken hier slim gebruik van om de inhoud te ondersteunen en zijn sterk in het oproepen van beelden. Dan denk ik spontaan aan “Summer haze”, waar de stem bijna als metafoor van het briesje kan worden opgevat en de muziek heerlijk op tempo zonnestralen suggereert.
Toch is “Summer haze” een buitenbeentje van het album. Het is alsof ze hier ineens een nieuwe kleur ontdekken waar ze wel mee weten te werken, maar hun lang niet zo afgaat als het meer blauwe “huntress” of “Only U”, die ook ver de beste nummers zijn van het album. Al begint “moist” ook wel met een sterke intro, maar is het even besluiteloos als de tekst, wat ook weer een metafoor kan zijn natuurlijk. Toch is Sväva aangenamer in hun beschrijvende beelden.
Zullen ze in hun volgende album kleur bekennen of weer iets nieuws proberen? Dat is voorlopig een groot raadsel. Één ding is zeker: dat contrast werkt en in combinatie met de nodige elektronische ondersteuning creëren ze hun geheel eigen vorm van dreampop. Al zouden wij het liever indie/ alternatieve muziek noemen en hun aanraden hierin te volharden.
Twitter / Bandcamp / Facebook / YouTube / Instagram
