Zondag 11 december speelde Michael Nau voor de eerste keer op Belgische bodem. De man is afkomstig uit Maryland, Verenigde Staten en is o.a. bekend van bands als Cotton Jones. Dit jaar kwam zijn debuut soloalbum Mowing uit. Die plaat is een werk van lange adem en de voorbije jaren heeft Michael Nau beetje bij beetje materiaal verzameld. Sommige songs zijn geschreven in Vermont, anderen in Connecticut, Nashville of thuisbasis Maryland. En die invloeden zijn wel terug te horen in het eindresultaat, een plaat met warme en landelijke klanken. Zijn muziek werd eerder al omschreven als “warm and inviting” maar zondag was het toch een beetje zoeken naar dat gevoel.
Michael Nau begon de set sterk met “Maralou”. De vrolijke en melodieuze ritmes die “Mowing” kenmerken, werden meteen op het publiek losgelaten. Het zachte timbre in zijn stem en de gitaargeluiden brengen sferen van late zomeravonden naar boven. Op het podium staan er drie baardige mannen die uitstralen wat ze spelen: eerlijke en eenvoudige muziek.
De vereenvoudigde aanpak waarvoor Michael Nau heeft gekozen, legt de focus op de meer blues en country invloeden van de plaat. De zonnige zomeravond maakt plaats voor stoffige muziekbars. Het levert enkele mooie blues pareltjes op, zoals het romantische “In There”. Voor velen een moment om zich wat dichter tegen hun minnaar te nestelen.
De switch van meer indie-folk naar blues zorgt ook voor een melancholische noot, zoals bij “So So Long”. Op plaat toch eerder een blijmoedig lied dankzij o.a. de toevoeging van piano. Maar door net dit cruciaal instrument achterwege te laten, krijgt de weemoedigheid van de gitaar meer ruimte en hangt er een nostalgische zweem door het lied.
Het moet wel gezegd worden dat de instrumentale strip-down in combinatie met hun soms toch wat afwezige houding niet altijd even goed werkte. Wat met momenten een gezellig concert kon worden, miste enige intimiteit. Hun blikken ogen regelmatig afwezig en dat is toch wel jammer.
Afsluiten doen ze uiteindelijk met “Good Moon”, een traag en intiem nummer dat pure rust en sereniteit uitstraalt. Een prachtig nummer, maar niet meteen de beste afsluiter voor deze set. Het publiek vraagt dus om meer en Michael Nau maakt nog een tweede verschijning. Hij speelt het akoestische nummer “While You Stand”. Daarna vervoegt de rest van de band hem voor een laatste meer opgewekt lied. Al bij al was het geen slecht concert met een paar mooie nummers, maar de volgende keer graag wat meer enthousiasme, Michael. Dan komen we zeker nog eens terug!
