Het Canadeese Men I Trust is erg bedrijvig in 2025. Na het uitbrengen van twee albums zijn ze momenteel bezig aan een uitgebreide tour, waarbij een stop aan België niet ontbreekt. Emma Proulx, Jessie Caron en Dragos Chiriac brachten met Equus Asinus en Equus Caballus twee hoogstaande platen uit, en kozen voor de Belgische voorstelling hiervan de iconische Ancienne Belgique uit. De belangstelling om hun dromerige indie/shoegaze live aan het werk te zien was groot, want lang had het trio niet nodig om de zaal uit te verkopen. Een grote verrassing is dat niet, want in 2022 speelde de groep ook al twee shows in de Orangerie van de Botanique. Dankzij het grote succes werd er toen een vroege en een late set gespeeld.
Liana Flores krijgt de eer om de avond op gang te trekken. De Braziliaans-Britse singer-songwriter bracht vorig jaar het album Flower Of The Soul uit en krijgt als vaste support van Men I Trust de uitgelezen kans om deze in een hele resem mooie zalen voor te stellen. De zaal was al voor de helft gevuld wanneer ze samen met haar band het podium betrad. Met een mix van Braziliaanse en Engelse invloeden maakte ze het publiek warm. “Orange-coloured Day” was een mooie binnenkomer en blies zomerse vibes de Ancienne Belgique binnen. Door al na het eerste nummer te vragen wie er op date was, gevolgd door het advies om de relatie te beëindigen was het publiek meteen aandachtig. Een leuk toeval gezien onze buren net ervoor samen een tinderprofiel aan het bekijken waren.
Met een set van veertig minuten kregen Flores en band wel de tijd om een leuke set te brengen en daar maakten ze dankbaar gebruik van. Tijdens “Hello Again” kon ze het publiek voorzichtig verleiden tot een eerste meezingmoment. Ter ere van het nakende Halloweenfeest bracht ze naar eigen zeggen haar vampierenlied, met name “Nightvisions”. Hoewel het ons allesbehalve angst inboezemde, was het een erg fijn nummer. Net voor het afsluiten van de set plaatste Flores zichzelf in de schijnwerpers en zag het publiek samen met haar band hoe ze op indrukwekkende wijze enkel met stem en gitaar “Rises The Moon” bracht. Afsluiter “Butterflies” kwam helaas minder overtuigend over, waardoor het niet aanvoelde als een ideale afsluiter van een verder erg degelijke set.
Ondertussen was de Ancienne Belgique helemaal volgelopen en wachtte het publiek ongeduldig tot wanneer Men I Trust het podium besteeg. Onder luid applaus werd “To Ease You” ingezet. Samen met “Come Back Down” vormden twee nummers van hun laatste album Equus Caballus de klinkende start. Tijdens die laatste toonde Men I Trust al een van hun troeven live. De groep heeft een fantastische gitarist in de rangen en laat deze graag af en toe in de schijnwerpers staan met een uitgerekte en overtuigende gitaarsolo. Gedurende de avond kregen we er verschillende voorgeschoteld, maar het veruit meest indrukwekkende gitaarwerk was tijdens “All Night” in het tweede deel van de set. Waar het nummer normaal z’n einde kent, werd er spectaculair stuk gitaarwerk aan vastgeknoopt die het geheel meer dan een niveau hoger tilde.
Zeker in het eerste deel van de set hadden wij wel het gevoel dat Men I Trust zo’n momenten nodig had om iedereen bij de les te houden. Er werd namelijk aan een rotvaart uit de startblokken geschoten en de nummers volgden elkaar aan een duizelingwekkend tempo op. Zangeres Emma Proulx lijkt geen grote fan van veel bindteksten want slechts af en toe werd er een kort woordje van verwelkoming of bedanking gelost. Het heeft z’n voor- en nadelen. Fans krijgen een gigantische hoeveelheid nummers om zich op te laten gaan. Wie graag wil weten of Proulx goed grapjes kan maken of duiding over een nummer of plaat wil, was er echter aan voor de moeite. Een klein rustmoment af en toe had zeker gemogen, want met songs als onder andere “Husk”, “Sugar” en “In My Years” werd er iets te weinig ingezet op variatie.
Muzikaal zat het allemaal wel strak en mooi in elkaar, maar ook de lichtman verdient een pluim. De podiumopstelling en inkleding waren vrij somber. De muzikanten stonden in een U-vorm, elk op een een zwart platform, met ervoor als enige op het effectieve podium frontvrouw Proulx. Er was verder ook geen bekleding of banner. Met veel leuke lichteffecten, op het juiste moment iemand in de spotlight plaatsen en op momenten van uitbarsting de lichten in het publiek laten schijnen zat de show ook visueel erg sterk in elkaar. Op die manier werd er toch bewegelijkheid in de show gebracht, gezien de muzikanten niet van hun eigen podium kwamen en Proulx slechts beperkt heen en weer liep. Meestal was dit om samen met de andere gitarist te spelen tijdens een solo of enkele keren richting het publiek om wat interactie te maken.
Gelukkig kwam er ook in de set gaandeweg wat meer variatie in. Eerst werd er met “Ring Of Past” een wat meer dansbare vibe ingestopt. Enkele nummers later zorgde “The Better Half” ervoor dat iedereen werd wakker geschud. Het korte gitaarstuk met veel distortion klonk zeer zwaar en overtuigend. Het bleek het waarschuwingssignaal om over te gaan van een aangename set naar een set die het publiek weg blies. Na “Humming Man” verkondigde Proulx de woorden ‘You’re Listening To Oncle Jazz’. Wie dacht het volledige nummer te kunnen horen, vergiste zich. Samen met korte stukken uit “Norton Commander (All In Need)”, “Hard To Let Go”, “Numb”, “Lauren” en “Oh Dove” werd een coole mash-up gemaakt.
“All Night” werd wel volledig gespeeld en zette de laatste rechte lijn van de set in waar er wat meer ouder werk werd gespeeld. Songs zoals “Seven” en “Tailwhip” waren overtuigend, maar het grootste genot kwam bij de afsluit van de reguliere set. Het wondermooie “Show Me How” kreeg iedereen stil terwijl “Say, Can You Hear” de kers op de taart zette. Nadat de Canadese band even het podium had verlaten werd er voor de encore nog eens op het gaspedaal geduwd. “Worn Down” en “Billie Toppy” waren het laatste wapenfeit van Men I Trust. Naargelang de set vorderde, kwam de trein steeds meer op snelheid. Men I Trust leverde zo een erg sterke en gesmaakte set af waarin het zowel veel nieuw als ouder werk speelde.
Facebook / Instagram / Website
Setlist:
To Ease You
Come Back Down
Husk
Hard To See
Sugar
Another Stone
In My Years
Ring Of Past
Serenade Of Water
Where I Sit
The Better Half
Humming Man
Oncle Jazz / Norton Commander (All We Need) / Hard To Let Go / Numb / Lauren / Oh Dove
All Night
Seven
Tailwhip
Show Me How
Say, Can You Hear
Worn Down
Billie Toppy
