InstagramLiveRecensies

Joshua Bassett @ La Madeleine: Op de adem getrapt

© CPU – Lieze Michiels

Wie Disneysterren wil zien, moet daarvoor niet speciaal naar Parijs of Orlando. Het huis van de kindvriendelijke blockbusters is een talentenfabriek bij uitstek en lanceerde mee carrières van onder meer Miley Cyrus, Selena Gomez en Olivia Rodrigo. Die laatste speelde een kapitale rol in de High School Musical-saga en ze was niet de enige hoofdrolspeler die ondertussen haar muziek op band laat zetten. Joshua Bassett doet het immers ook al een tijdje goed, al is zijn succes in vergelijking met bovengenoemde namen (nog) net iets meer bescheiden. Naast acteren in allerlei populaire series en musicals aan Broadway timmerde Bassett aan zijn eigen muzikaal pad. In een interview met ons in 2021 riep hij nog namen als Harry Styles en Ed Sheeran uit en het is dan ook allesbehalve vreemd om die kenmerken op zijn vorig jaar verschenen debuutalbum The Golden Years terug te vinden. De hype hield zich in België binnen de grenzen, want voor zijn eerste concert in ons land vulde La Madeleine zich met moeite tot aan de helft.

© CPU – Lieze Michiels

Je hebt vlak, heel vlak, en dan heb je Thomas Day. Opgedoft in een roze shirt en met de uitstraling van een echte posterboy had hij alles in huis om de jonge dames in zwijm te doen vallen. Het enthousiasme zat er dan ook goed in, al zal dat vooral te linken zijn aan zijn populariteit op TikTok (6,7 miljoen volgers). Voor de rest hoorden we weer veel van hetzelfde en vroegen we ons af hoeveel liedjes je kunt blijven schrijven over een hartverscheurende relatiebreuk. De plaat bleef zo nogal snel hangen en de one-man-show werd al snel eendimensionaal. Een van de weinige pluspunten was dat hij niet verlegen was om wat kilometers te maken op het podium en met een brede glimlach stond te performen. De TikTok-ban had Thomas Day wat ons betreft goed kunnen gebruiken om iets meer eigenheid in zijn muziek te steken, maar door het toedoen van kersvers president Donald Trump vrezen we dat Thomas Day nog een tijdje in hetzelfde lege vijvertje zal blijven vissen.

© CPU – Lieze Michiels

Laat een nummer van One Direction door de zaal schallen en je hebt de fans al meteen aan je kant. Soms is het dus echt zo gemakkelijk. Nadat Harry Styles, Liam Payne en co. de laatste stukken van “What Makes You Beautiful” bij elkaar hadden gezongen, doofden de lichten en nam de band plaats op de achterzijde van het podium. Er zou en moest genoeg plaats zijn voor het gehuppel van Joshua Bassett en dat bleek meteen nodig bij opener “The Golden Years”. Bijna onafwendbaar dartelde de frivole jongen Koen Wauters-gewijs over het podium en groette zelfs ook al even de fans op de eerste rij. ‘Let’s have the time of our lives tonight’, grabbelde hij voor het inzetten van “Secret” uit de cliché-trommel. Lang kon Bassett niet stilzetten achter zijn vleugelpiano en dan bleek hij ook nog even de gitaar rond de schouder te hangen. Je kon je dan ook moeilijk van de indruk ontdoen dat de Amerikaan meteen indruk wilde maken.

Zijn présence op het podium was een belangrijke leidraad doorheen het optreden en was de schakel die bepaalde nummers nodig had om niet verloren te gaan. “Cherry Blossom” leek zo uit een schrijfkamp ‘hoe schrijf ik nummers à la Harry Styles’ te zijn ontstaan. Dan kon “Circles” ons net iets meer bekoren. Voor de gelegenheid nodigde Bassett drie fans op het podium die een hele line dance-choreografie in elkaar hadden gebokst en hem alle danspasjes nog snel even leerde. Natuurtalent dat hij is, was dat allesbehalve een probleem. Muzikaal bleef het voorlopig op eenzelfde stramien doorgaan. We hoorden weinig sprankeling in de nummers, maar ze waren al bij al wel nog makkelijk verteerbaar. De eigenheid zat hem voornamelijk in de teksten, die je meenamen in het korte en doch al veelbewogen leven van de tienerster.

© CPU – Lieze Michiels

Context kan de perceptie van boodschap doen veranderen, schreef ooit een wijze man genaamd Rick Rubin. Joshua Bassett besefte dat eveneens en gaf bij heel wat persoonlijke nummers tekst en uitleg. Voor “Lifeline” vertelde hij bijvoorbeeld hoe hij in 2021 aan de dood ontsnapte en hoe hij sindsdien in het leven staat. Ook liefde speelde een centrale rol, meer bepaald zijn liefde voor Jezus. “Just Love” was dan ook een opbeurend liedje over het terugvinden van zijn liefde voor zichzelf en voor de mensen om zich heen. Met momenten werd het wel net iets te veel een levensles van een moraalridder die probeerde zoveel mogelijk boodschappen bij zijn fans achter te laten. De overdaad zorgde er wel net voor dat je op den duur bijna was vergeten wat zijn vorig advies weer was. Bovendien viel op hoezeer hij buiten adem was van al dat gespring en actief zijn op het podium en net in de bindteksten beter wat tijd had genomen om wat zuurstof op te nemen en uit te blazen.

Zijn band bleef voor een groot stuk op de achtergrond, met hier en daar eens een simpel gitaarsolootje om de boel wat op te peppen. Over gitaren gesproken, tijdens “Lie Lie Lie” ‘begaf zijn kabel het’ en hoorden we de gitaar via de tape gewoon meelopen. Het was een kleine ‘fail’ waar niet zwaar aan werd getild door de fans, zeker omdat hij zich in het daaropvolgende “Mirror” snel kon herpakken. Er volgden nog een handvol liedjes waar hij de energie nog wat omhoog wou krikken. De extase tijdens “Would Ya Tell Me” bleef uit en “Feel Something” miste ons inziens raar genoeg wat gevoel. De eindspurt zette Joshua Bassett in met “Dancing With Tears In My Eyes”. De elementen waren op zich wel tof, al was het in zijn totaliteit wel weer wat gladjes en afgeborsteld. Het catchy “Set Me Free” zou en moest de kronende afsluiter worden en werd met veel bombast en dramatiek gebracht.

Joshua Bassett was rijp voor de zuurstoftent, maar wou voordien toch nog twee nummers als toegift brengen. “SHE SAID HE SAID SHE SAID” en “Look How Far You’ve Come” bleven beiden sonisch op de vlakte en zorgden niet voor het afsluitende vuurwerk. Uiteindelijk wou Bassett net iets te veel tonen wat voor een showman er in hem schuilt, maar zonder echt over het materiaal te beschikken om een doorsnee muziekliefhebber anderhalf uur te kunnen boeien. De opgedaagde fans zal het uiteindelijk, zoals wel vaker bij dergelijke artiesten, worst wezen en het concert nog een lange tijd koesteren.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

The Golden Years
Secret
Cherry Blossom
Circles
Biting My Tongue
Lie Lie Lie
Mirror
Lifeline
Different
Would Ya Tell Me
Little Rita
All in Due Time
Smoke Slow
Just Love
Feel Something
Dancing With Tears In My Eyes
Set Me Free

SHE SAID HE SAID SHE SAID
Look How Far You’ve Come

2206 posts

About author
Schrijft wel eens iets...
Articles
Related posts
InstagramLiveRecensies

CMAT @ La Madeleine: De ‘cunt’ in ‘country’

Country is al enige tijd terug hot and happening, en we mogen gerust zeggen dat een van de vaandeldragers in die golf…
InstagramLiveRecensies

James Bay @ La Madeleine: Een hoed vol charisma

James Bay veroverde in 2014 menig hart met tophits “Hold Back The River” en “Let It Go” vanop zijn debuutplaat Chaos and…
LiveRecensies

Montell Fish @ La Madeleine: Man met een visie

In tijden dat artiesten minder en minder een eigen koers durven varen is iemand als Montell Fish een aangename verfrissing. Zonder aan…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.