Zo’n twintig jaar geleden was Franz Ferdinand niet weg te denken uit de alternatieve muziekscene. Het titelloze debuutalbum werd in 2004 met open armen ontvangen door zowel pers als publiek. Singles als “Take Me Out” en “The Dark of the Matinée” domineerden de radiogolven en groeiden uit tot instant klassiekers. Slechts een jaar later bevestigden de energieke Schotten hun status met de sterke opvolger You Could Have It So Much Better. Daarna werd het echter steeds lastiger om de torenhoge verwachtingen waar te maken. Het prima Right Thoughts, Right Words, Right Action uit 2013 willen we gerust nog met de mantel der liefde bedekken, maar Always Ascendding en de singles die in 2022 gelost werden met de verzamelaar Hits To The Head gooien wij toch liever in de vergeetput. Gelukkig zijn de vrolijke Franzen met zesde studioalbum The Human Fear weer helemaal in goede vorm.
Aan de totstandkoming van The Human Fear ging een personeelswissel vooraf: drummer van het eerste uur Paul Thomson droeg in 2021 zijn drumstokken over aan Audrey Tait. Stichtend gitarist Nick McCarthy werd in 2018 al vervangen door Dino Bardot, met toetsenist Julian Corrie als extra versterking. Van de originele line-up blijven tegenwoordig alleen frontman Alex Kapranos en bassist Bob Hardy over. Voor de opnames van The Human Fear keerde de gemuteerde band terug naar de studio met producer Mark Ralph, de man die in 2013 ook achter de knoppen stond tijdens het maken van Right Thoughts, Right Words, Right Action. Hij levert opnieuw een warm retro-geluid af dat perfect aansluit bij de sfeer van het album. Veel nummers werden bovendien live in de studio ingespeeld, wat hoorbaar bijdraagt aan de spontaniteit en chemie tussen de bandleden.
Volgens de officiële bio draait de nieuwe lp om de menselijke angsten en onze neiging om die telkens opnieuw op te zoeken, puur voor de kick en om ons levend te voelen. Hoewel wij ons niet direct konden identificeren met de angsten die Kapranos bezingt (behalve misschien onze angst voor katten in het krolse “Cats”), hebben we desondanks volop van de muziek genoten. Het album opent sterk met de uitstekende single “Audacious”, waar een speelse retro-riff, inventief ritme en onweerstaanbare zanglijn je meteen meetrekken in het nieuwe hoofdstuk van de band. Ook eerdere voorproefjes zoals “Night Or Day” en het lekker absurd pompende “Hooked” maakten de afgelopen maanden al indruk. We kunnen nu ook volmondig zeggen dat de rest van de plaat eveneens de moeite waard is.
Op de nieuwe Franz Ferdinand zijn dan ook heel wat leuke liedjes terug te vinden. Zo is “The Doctor” plezierige ‘boem-tsjak-boem’-artrock met een heerlijke melodie en aanstekelijke synths, baadt “Build It Up” in een lekkere funky sfeer en krijgt “Black Eyelashes” zelfs Griekse riffs en ritmes meegeleverd. De rommelige rock van “Bar Lonely” roept dan weer fijne herinneringen op aan het Franz Ferdinand van twee decennia geleden. Op papier lijkt het een rommeltje van stijlen, en af en toe is het dat ook wel een beetje, maar wij verwachten niets anders van deze Schotten. Wat ons betreft klopt het geheel muzikaal ook, wat ongetwijfeld een verdienste is van producer Mark Ralph. Hij heeft gezorgd voor een gloedvolle productie vol subtiele details die het album fris en interessant houden, zelfs na meerdere luisterbeurten. Denk aan de subtiele blazers in “Audacious”, de speelse synths in het funky “Build It Up”, warme toetsen in “Night Or Day” en zelfs een bouzouki in “Black Eyelashes” – een knipoog naar Kapranos’ Griekse roots. Het is juist deze aandacht voor doordachte details die ervoor zorgt dat The Human Fear zich als geheel blijft onderscheiden, iets wat we helaas niet konden zeggen over voorganger Always Ascending.
Al met al laat de band wat ons betreft slechts één steek vallen: de pianoballad “Tell Me I Should Go”. Hoewel het nummer niet per se slecht is vonden we het lastig om onze aandacht er de hele tijd bij te houden. Een klein smetje op een verder degelijke plaat, want de rest van de langspeler is geruststellend sterk. Een nieuwe “Take Me Out” hoef je natuurlijk niet meer te verwachten, en nieuwe fans zal de band met dit album waarschijnlijk niet winnen. Toch zullen trouwe liefhebbers hun hart ophalen aan de dansbare ritmes, extra hoekige gitaarriffs en aanstekelijke melodieën die The Human Fear rijk is.
Met The Human Fear levert Franz Ferdinand haar beste werk af in meer dan tien jaar. Het album brengt geen grootse vernieuwingen of grensverleggende ideeën, maar het is onmiskenbaar de leukste en meest consistente plaat in jaren. De band klinkt energiek, geïnspireerd en vooral als zichzelf. En dat zal de fans zeker bekoren. En zoals we van hen gewend zijn, geeft Franz Ferdinand live nog steeds flink van jetje. Wie erbij is in 2025 mag zich dan ook alvast opmaken voor een uitbundig feestje. De nieuwe nummers beloven naast de klassiekers zonder twijfel een knaller van een show te worden.
De band speelt in De Roma op 1 maart en in Paradiso op 3 maart.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek “The Doctor”, ons favoriete nummer van The Human Fear, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
