© CPU – Johan Poelmans (archief)
Een herfstbloeier; het was de titel die we Isaac Roux gaven toen hij enkele weken geleden zijn debuutplaat op de wereld losliet. Troubled Waters wist het ondertussen tot in onze Belgische top twintig te schoppen, maar op een echte releaseshow was het vooralsnog wachten. De reden? Louis de Roo pakte het graag eens wat grootser aan door die te organiseren in de Ancienne Belgique. Een bijna volgelopen AB Box sloot op die manier niet alleen op mooie wijze het jaar van de jonge singer-songwriter af, maar vormde evengoed het slotstuk van een mooi drieluik waarin sets op Rock Werchter en Pukkelpop voorgingen. Dat het gisteren zo’n avond was waarop de paraplu’s van de toeristen die de kerstboom op de Grote Markt bewonderden het enorm zwaar te verduren kregen, droeg achteraf gezien alleen maar bij aan de warme, gezellige indiesfeer die in de zaal hing.
Terwijl de laatste regendruppels nog van onze neus dropen, mocht Benni de zaal voorzichtig opwarmen. Ondanks dat de jonge zangeres uit het Waalse Vielsalm kwam, probeerde ze het initieel toch in het Nederlands. Dat dat wat krakkemikkig klonk, droeg meteen bij aan het ietwat schattige aura dat ze rond zich droeg. Iets dat tegelijkertijd ook haar set mee kleur gaf. Samen met haar gitaar en niet veel later ook piano maakte Benni over het algemeen wel een goede indruk; niet in het minst omdat haar stemgeluid wat weg had van Julia Stone. Dat ze tussendoor ook vlot (en funny) uit de voeten raakte met haar bindteksten hielp, ondanks dat ze alle clichés van het singer-songwriterschap afvinkte, het toch interessant te houden. Liefdesliedjes en break-upsongs zorgden voor een aangenaam begin van een gezellige avond, met als enige minpuntje dat het gepraat van enkelingen de breekbaarheid van de jonge zangeres oversteeg.
Maar goed, dat was bij de hoofdact gelukkig niet het geval. Openingsvraag ‘Zijn jullie klaar om met ons weg te dromen?’ werd op gejuich onthaald, “Lonely Wolf” maakte meteen duidelijk wat we van de avond mochten verwachten; nummers die aan de hand van een geleidelijke opbouw prachtig zouden openbreken, met de stem van de Roo als bindmiddel. Dat de singer-songwriter zo omsprong met dat recept dat de avond an sich eenzelfde stramien volgde, toonde alvast van grote kunde. Feit is namelijk dat de muziek van Isaac Roux zich bevindt aan de melancholische kant van het spectrum, waar je met een akoestische gitaar soms niet al te veel variatie kan brengen. Het zit ‘m dan in het kiezen van de momenten, en daar blonk de band gisterenavond in uit.
Louis de Roo koos er zo namelijk al vrij snel voor om de imposante vleugelpiano ter handen te nemen en met “Brotherhood” enkele mooie accenten te leggen. De meerstemmigheid met pianiste Elien Lauwers gaf zo voor het eerst op de avond een extra laagje aan het geheel; Brecht Drees vulde warm aan met zijn trompet. Het geheim zat met andere woorden ook vaak in de opbouw, en dan is de link met hitje “Colours” snel gemaakt. Van het moment dat de synths en Lauwers hun intrede maakten, brak de avond pas echt open. Niet dat er enigszins stress te bespeuren viel, maar je zag wel dat het spelplezier voor het eerst de bovenhand nam op de wil om een technisch perfect concert te spelen. En dat hielp Isaac Roux enorm, want de curve bleef sindsdien in stijgende richting gaan.
Debuutsingle “White Rose” begon kleinschalig met als doel het blootleggen van de leegte, om dan geleidelijk aan opgevuld te worden met opnieuw die trompet en accenten van elektronische gitaar. Dat er uiteindelijk publieksparticipatie volgde, was eerder een logisch gevolg dan een opgave. In de schaduw van die roos zorgde de Roo er niet veel later voor dat het gure herfstweer zijn weg naar binnen vond. Niet dat het begon te regenen in de Ancienne Belgique, maar het voelde op een gegeven moment wel aan alsof we in een soort schuur middenin een bos stonden, terwijl buiten de regen met bakken uit de lucht viel. “Autumn Love”, een ode aan de herfst, raakte met dat beeld in het achterhoofd de juiste gevoelige snaar, maar bleek achteraf ook het eerste stuk van een prachtig tweeluik. Louis werd voor “U&I” namelijk vergezeld door piano en elektrische gitaar, met een bijna aandoenlijk kippenvelmoment tot gevolg.
Het was in dat opzicht soms moeilijk om het hoofd boven water te houden in de verdrinking die melancholie makkelijk kan uitlokken, maar door telkens de juiste keuze te maken in opbouw, slaagde Isaac Roux erin om niet in die val te trappen. Zeker tegen het einde vielen we zo van het ene hoogtepunt in het andere, met “When It Storms” als startpunt. De afsluiter van de reguliere set had op een gegeven moment ook op Ben Howards I Forgot Where We Were kunnen staan, althans op vlak van opbouw, en ook definitieve afsluiter “Golden” ging nog even door merg en been. De manier waarop de Roo de tracktitel nog een aantal keer deed nagalmen na een fantastische apotheose, deed de naam van het nummer alle eer aan. Daartussen kregen we ook nog een ‘specialleke’ op ons bord in de vorm van het zo goed als a capella gebrachte “Soaking Skin”. Het idee kwam naar eigen zeggen uit The Broken Circle Breakdown; de uitvoering was, samen met voorprogramma Benni, zeker zo beklijvend als die film.
‘Zie mekaar graag, dan is het leven goud waard’ waren de woorden waarmee de Roo de avond afsloot, en ergens zat in dat zinnetje ook de melancholie met euforisch randje verstopt die gisteren ook in de AB Box hing. Isaac Roux bewees op plaat al dat het geheim van zijn muziek in de opbouw zit, en dat idee komt samen met zijn vierkoppige band en eventuele koperblazer nog meer tot uiting. De manier waarop de singer-songwriter zijn nummers laat openbloeien spreekt op bepaalde momenten tot de verbeelding van elke indiefan, en tegelijkertijd weet de man ook nog eens zijn momenten te kiezen om songs op andere manieren tot leven te laten komen – soms zelfs op de kleinst mogelijke manier. De toch wel grote Ancienne Belgique voelde gisterenavond met andere woorden aan als de kleine huiskamer van Louis de Roo, waar we Troubled Waters in vol ornaat mochten ervaren.
Setlist:
Lonely Wolf
Wonder
Brotherhood
Colours
White Rose
Reflections
Autumn Love
U&I
Lost in Some Dream
The Right Place
When It Storms
Soaking Skin
Golden
