Het is intussen alweer drie jaar geleden dat Emma Bale haar debuutplaat Retrospect op het publiek losliet. Wat toen voelde als een bevrijding van haar onschuldige imago als tienerster, is nu al lang verleden tijd. Emma Bale komt met een nieuwe plaat aankloppen, het volwassen en voldragen 333, dat sinds vandaag overal te beluisteren is. Hiermee wil de 25-jarige zangeres zich op de kaart zetten tussen popfeeën zoals Pommelien Thijs, Merol, MEAU en Froukje die het Nederpoplandschap domineren.
Voor dit album heeft Emma Bale zichzelf opnieuw uitgevonden. Ze neemt vanaf nu namelijk de touwtjes in handen zonder zichzelf nog muzikale beperkingen op te leggen. 333 is geproducet door goede vriend en voorbeeld Willem Ardui. Hij treedt op als deel van het hiphopduo blackwave en maakt ook Nederlandstalig solowerk dat Bale inspireerde om zelf muziek uit te brengen in het Nederlands. Het maakt de plaat evenwichtig en staat sterk naast de Engelse en Franse singles.
De plaat heeft als titel het engelengetal 333 en staat voor creativiteit, vreugde en optimisme. Het symboliseert de persoonlijke groei van Emma Bale, wat er voor zorgde dat ze heeft leren vertrouwen op haar intuïtie en de kracht gevonden heeft om keuzes door te zetten. Eerder dit jaar verschenen EP-3.1 en EP-3.2, waarvan het derde deel zich gisterenavond aan het drieluik heeft toegevoegd. Het was al eventjes geleden dat de zangeres op een podium stond, maar het publiek was er om haar met open armen te ontvangen.
Emma Bale zag eruit als een engelachtige verschijning wanneer ze op het podium stapte. Ze opende de avond met “Lips like wine”, een zachte soulsong die de body van een goed glaasje rood had. Ze had twee achtergrondzangeressen meegebracht die de band versterkten en voor een intieme sfeer zorgden. “Orange tree” nam ons mee naar warmere oorden en had een groot vakantiegehalte waarbij haar hese stem aanvoelde als een zwoele zomeravond. Nadien kwam er het zachte maar opgewekte “Sunny side of the street” waar Bale alles even in perspectief plaatste. ‘Soms kan ik ook zagen over kleine dingen, maar dan besef ik wat voor een chansaar ik eigenlijk ben’, gaf ze aan het publiek mee.
Met “Kompas” merkte je dat de zangeres op een andere zoektocht is. Het was dan ook een van de eerste singles die ze vorige winter uitbracht en had in die tijd zijn publiek duidelijk al gevonden. Opnieuw very demure en very mindful, waar mee bedoeld wordt dat Bale heel bedachtzaam en ingetogen zong met complete controle over haar stem.
“Disbalans” zette een andere toon en zorgde voor een leuke afwisseling. In het Nederlands zoekt ze duidelijk naar evenwicht. De song lijkt weggelopen uit een album van Bazart en heeft een hoge meezingfactor. Dan was het tijd om een oude bekende voor te stellen, de cover van Kodalines “All I want”. De akoestische versie werd ijzersterk gebracht, en het publiek begon spontaan mee te wiegen. Als het ware een slaapliedje voor de ziel.
Toen we bijna de helft van de show naderden, ging het iets meer uptempo. Haar Franstalige singles bracht ze met een enorme flair. “Amour rodéo” klonk heel speels en zat bomvol energie met een streepje saxofoon om het geheel rond te maken. Nadien trapte Bale “Peace of mind” in gang, een gloednieuwe collab met blackwave. Enter Willem Ardui en Jay Walker op het podium. Het hiphopduo gaf de show wat extra kruiding en het lied werd door het publiek goed gesmaakt. Ardui mocht nog even blijven staan om samen met Emma “het midden” te brengen, een song die ze uitbracht met Porcelain Id, hoewel die er vanavond niet bij kon zijn. Die song over accepteren dat het midden zal moeten volstaan: rust, stabiliteit en eerlijkheid boven de herrie en de extremiteit.
“Lavender salt” pakte ons in in een lekker warm dekentje. Ze was verkeerd gestart en moest opnieuw beginnen, maar het publiek vierde haar onbezonnenheid met luid applaus. Emma eindigde tot slot de show met een ode aan haar eerste album. Ze bracht “Run” met haar engelachtige stem en ontroerde iedereen makkelijk. Deze keer droeg ze ook een kanten kleedje, maar met een twist, alsof ze wou zeggen dat ze nu meer weet wie ze is en wat ze wil. Met “Ogen dicht” sloot ze de show af, een dansbaar slotstuk dat volgens ons toch wel een van haar betere songs is.
Emma Bale is met haar nieuwe plaat 333 helemaal terug van weggeweest. Ze heeft zichzelf na drie albums duidelijk gevonden en staat anno 2024 als een zelfbewuste popster op het podium. ‘De bonus is dat ik nu geen succes meer nodig heb om blij te zijn met wat ik gemaakt heb’, vertelde ze aan De Standaard, maar na vanavond denken we toch dat ze veel fans heeft weten te charmeren met haar authentieke en enthousiaste houding.
Op vrijdag 29 november speelt ze nog een releaseshow in Het Depot. Tickets zijn nog steeds beschikbaar.