Touché Amoré is een van de meest befaamde post-hardcorebands die er op onze wereldbol te vinden zijn. Gedurende hun vorige vijf albums bouwden de Amerikanen een stevige reputatie op en dat door telkens hun eigen ding te doen en hierin te groeien en zich verder te ontwikkelen. Ondertussen is het vier jaar geleden sinds de vorige telg Lament. Er vallen wel wat nieuwigheden te bespeuren. Zo komt Spiral in a Straight Line niet uit op Epitaph, maar werd er voor een samenwerking met Rise Records gekozen. Gezien het succes van Lament werd er nu voor een tweede keer samengewerkt met producer Ross Robinson. Deze man kan je kennen als producer van KoRn, Slipknot en At The Drive-In.
Vanaf de eerste noot klinkt Spiral in a Straight Line erg vertrouwd in de oren. Dit heeft voor een groot stuk te maken met de stem van Jeremy Bolm, die perfect balanceert op de dunne rand waar schreeuwen en emotie elkaar raken. Door de geloofwaardigheid en de grote duidelijkheid van de teksten komen ze ook binnen. Het thema van de plaat is het herkenbare gevoel van pijn, hoe emotioneel alles overhoop kan worden gehaald en je als mens toch blijft doorzetten.
Muzikaal gezien is Spiral in a Straight Line erg gevarieerd en heeft het zeer toegankelijke nummers. Zo is “Hal Ashby” erg melodisch en ligt het zeer makkelijk in het oor. De gitaarriff klinkt in het begin zelfs opgewekt en heeft zeker wat invloeden uit de jaren vijftig. In “Force Of Habit” creëert Touché Amoré een shoegazevibe door een muur van wollige gitaren te maken en langzaam maar zeker mooi op te bouwen. Een dijk van een nummer waar we in het begin zelfs even bij durven wegdromen. Als je ook besluit om de ogen te sluiten, besteed dan zeker wat extra aandacht aan de fantastische baslijnen die bassist Tyler Kirby uit zijn hoed tovert.
Ook “Subversion (Brand New Love)” kunnen we niet onbesproken laten. Deze samenwerking met Lou Barlow, onder meer bekend van Dinosaur Jr., klinkt erg melancholisch en is eveneens een ijzersterk nummer dat een breder publiek zal aanspreken dan post-hardcorefans. Barlow neemt een heel groot stuk van de tekst voor zijn rekening en dat brengt een verrassende, maar ook verfrissende vibe. Tegelijkertijd bevat de plaat ook enkele van de meest snedige songs die Touché Amoré heeft gemaakt de afgelopen jaren. Zo is “Mezzanine” een exemplaar die sneller uit de startblokken schiet dan Usain Bolt op zijn absolute hoogdagen. Het nummer is snel tot er in de bridge en het einde instrumentaal wat gas wordt terug genomen. Ook “Disasters” is een lied dat gemaakt is om live een potige interactie bij het publiek te veroorzaken. Op deze manier wordt er een heel mooie variatie gecreëerd op Spiral in a Straight Line.
Naast de heel erg geslaagde samenwerking met Barlow, is er eveneens een samenwerking met Julien Baker te bespeuren. Iets waar we als grote fans van zowel haar solowerk als haar werk bij boygenius erg benieuwd naar waren. En we moeten eerlijk zeggen dat wij aangenaam verrast zijn. “Goodbye For Now” neemt na een enkele stille gitaarnoten een straffe, snedige start die meteen de aandacht neemt. Uiteindelijk wordt er snel overgeschakeld naar een gezapiger tempo met melodische instrumentatie. Waar Barlow een grote rol opnam in de samenwerking, is deze van Baker eerder beperkt. Pas over halverwege het nummer valt zij in en mondt haar stuk uit in een geniaal einde waar Baker en Bolm samen zingen. Een betere manier om het album af te sluiten, kunnen we ons niet inbeelden.
Touché Amoré komt na vier jaar opnieuw met een nieuw album. Spiral in a Straight Line is een gevarieerde plaat waar zowel de zachtere, meer melodische kant naar boven komt als het snedigere werk. Hoe dan ook weten Bolm en zijn kompanen ons mee te nemen in ieder nummer met rake teksten en een stem die voor een stuk toch het handelsmerk van Touché Amoré is. Daarnaast zijn de samenwerkingen met Lou Barlow en Julien Baker erg geslaagd. Wie deze topplaat live wil aanschouwen, kan op 17 februari 2025 terecht in Trix te Antwerpen.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek “Force Of Habit”, ons favoriete nummer van Spiral In A Straight Line, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
