Begin januari schreven we al over “Walk On Red, Stop On Green”. Die geleidelijk naar een dampend kookpunt swingende single ging Be Who You Wanna Be vooraf, de derde soloplaat van Stef Kamil Carlens. De song staat bol van de verwijzingen naar synthesizers en de hoogdagen van de funk. Wij zijn daarop opnieuw in het uitgebreide oeuvre van SKC gedoken, en vonden allerlei funky stuff: van de discomedley van zijn belangrijkste band Zita Swoon op Rock Werchter 1999 die het radionieuws haalde, over “Hot Hotter Hottest” van dezelfde groep tot en met de single “Painted Glass” uit Carlens’ vorige soloalbum Making Sense Of ∞. Op vrijwel elke release van de intussen 53-jarige Stef Kamil staat wel een nummer dat op de dansbenen mikt. Toch bekleedt de funk een nog prominentere rol dan ooit in zijn sound, zoals we horen op Be Who You Wanna Be. Daar zitten de gebruikte instrumenten – Carlens’ verzameling is naar verluidt zeer uitgebreid – voor iets tussen.
Analoge synths eisen namelijk een prominente rol op bij Be Who You Wanna Be. Ze passen wonderwel binnen de reeds lang door Stef Kamil Carlens uitgezette krijtlijnen: bluesy gitaarspel, warme Fender Rhodes, het Hammond-orgel, en dit keer ook opvallend veel sax, tenor en bariton gaan met elkaar in dialoog. De aanpak werkt, ook als het wat minder uptempo mag. “Suspicion” was bij Dez Mona een dramatische ballad, maar verandert bij Stef Kamil Carlens in een als een warmwaterbron pruttelende popsong die Robert Palmer vergat te maken.
“Walk On Red, Stop On Green” is zoals gezegd één grote lofzang op de funk, maar ook op de vestimentaire vrijheid die het genre met zich meebrengt. De naam van de absolute king of funk horen we niet in de single, maar Prince wordt elders op dit album wel passend geëerd door Stef Kamil Carlens: een bewerking van diens “The Future” mag Be Who You Wanna Be op gang trappen. Prince maakte die song in 1989 voor de soundtrack van Tim Burton’s eigenzinnige versie van Batman, een donker verhaal over de teloorgang van de maatschappij door drugs, geweld en uitbuiting waarbij de superheld ethiek hoog in het vaandel blijft dragen. Stilzitten op Stef Kamil Carlens’ versie mag wat ons betreft enkel op doktersvoorschrift. “The Future” kronkelt als een bergriviertje en is gedecoreerd met een batterij vintage synthesizers – de lijst in het persbericht is om van te duizelen – die dezelfde heerlijk blikkerige sound genereren als die waardoor Prince zijn belangrijkste bijnaam destijds verdiende.
Twee covers springen er dus uit. En het eigen werk? “Love Me Like A Prayer” en “Take A Little Time” gaan beiden over de moeite die je moet investeren in een langdurige vriendschap of relatie. Niets gaat vanzelf. Thematisch is dat interessant, maar we missen hier een scheut extra bevlogenheid die Stef Kamil Carlens’ songs meestal wel kenmerken. Het reeds bewierookte “Walk On Red, Stop On Green” moet ons weer bij de les halen, en gelukkig volgt met “C’est Comment qu’on Freine” de song waarin het vernieuwde instrumentarium zijn mooiste symbiose bereikt. Drie covers op één album is misschien wat veel van het goede, maar SKC is genoeg rasartiest om zich ook deze song helemaal eigen te maken. Het nummer van Alain Bashung uit 1982 baadt bij Carlens in de funky gitaren en blazers: een groot contrast met de kille sfeer die Bashung destijds aan de tekst van Serge Gainsbourg linkte. Vroeg in dit decennium hoorden we Stef Kamil een paar keer in het Frans zingen, en het blijkt hem nog steeds erg goed af te gaan.
“Alone & Attracted” weet ons wel meteen in te pakken. Onbeantwoorde begeerte, en het hoofdpersonage dat bereid is zijn eigen identiteit te verloochenen om toch maar in de buurt van het mikpunt van zijn liefde te kunnen zijn. Het universele karakter van de tekst en het avontuurlijke arrangement zorgen voor de beste tragere song op Be Who You Wanna Be. “So Much Love” mag het licht uitdoen. In deze aanklacht tegen de woede en frustratie die vandaag in de maatschappij leeft, mogen de remmen een laatste keer los en is onbewogen luisteren geen optie meer. Jammer van dat dipje halfweg de eerste helft: had Stef Kamil Carlens daar dezelfde panache aan de dag gelegd, dan had hij vlotjes een ster meer verdiend.
Liveconcerten van de man zijn steevast een belevenis, en dat belooft dit keer niet anders te worden. Stef Kamil Carlens heeft zich voor de komende tournee met een stomend zestal laten omringen. Daags na de release speelt hij in Ha Concerts in Gent. Later is hij onder meer nog te zien in De Casino van Sint-Niklaas op 15 mei. Alle data vind je op zijn sociale media.
Ontdek “C’est Comment qu’on Freine”, ons favoriete nummer van Be Who You Wanna Be in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
Superleuke versie van The Future van Prince, als Prince fan blijf ik het ook wel waarderen als anderen aan zijn nummers er ook toch wel weer een goede twist aan kunnen geven.