Een aantal jaren geleden besloten acht muzikanten om samen op te treden voor het vijfentwintigjarige bestaan van JazzLab. Vier muzikanten wilden nadien verder samen componeren, musiceren en optreden en Bert Dockx nam hiervoor de honneurs waar. Dockx kennen we ook van andere projecten en muziekbands zoals Flying Horseman, Dans Dans en Strand. Multi-instrumentalist Thomas Jillings op onder meer saxofoon, klarinet en synths, Gerben Brijs op bas en Louis Evrard vooral op drums en percussie, en zo was de geboorte en het doopsel voor Ottla alvast achter rug.
Op de eerste langspeler met de gelijknamige titel Ottla uit 2019 kon het publiek al vaststellen dat de band uit zeer diverse houtsoorten is gesneden. Jazz, wereldmuziek, easy listening, instrumentale croonermuziek, ambient en zoveel meer. Deze plaat is geen kunstwerk, maar een hele kunstgalerij met verschillende gangen en overal een andere lichtinval. Nu verschijnt de tweede langspeler Vogel, en ook hier bevindt de luisteraar zich in verschillende werelden: echte en gefantaseerde, ondermaanse en bovenmaanse plekken. Na de eerste communie volgt het zaligmakende vormsel.
Ottla gaf de voorbije maanden het oude, huidige en toekomstige publiek graag al een portie hors d’oeuvres die al enkele onderdelen van het lichaam zijn dat Vogel is. “Espejo” werd de eerste song die uit de kooi werd begeleid. ‘Espejo’ is ‘spiegel’ vertaald uit het Spaans en de song is vooral een nummer waarop kan gedanst worden alsof je in een hallucinatie zit die de buitenwereld kan mee beleven. De originaliteit van deze worp en het volgende stuk “Droomvogel” is onwaarschijnlijk groot. “Droomvogel” is een compositie waarbij de luisteraar gehypnotiseerd en zonder knipperen voor zich blijft uitstaren. De band begint dus de nieuwe plaat met de vooruitgeschoven pionnen op het muziekveld. Voor het sacrament van het huwelijk is er eerst de drang naar verloofd zijn.
Op Vogel passeren heel veel verschillende muziekstijlen, waarvan het nummer “Wake Up & Burn” het meeste jazzy gevoel heeft en geeft. Veel nummers op de nieuwe plaat stralen een zomerse vibe uit, en deze song wordt heel relaxed en chill gebracht. We gaan niet direct beweren dat de teugels op het album even worden losgelaten, maar “Wake Up & Burn” geeft de toehoorder even de kans om een cocktail te mixen voor het gevolg dat in de tuin staat te babbelen over eenvoudige, hapklare zaken. Tegen het einde van het muziekstuk moeten de cocktails wel klaar staan, omdat de compositie naar het einde wel ernstiger lijkt te worden. Ook op “Midnight Crawl” kan de riem even af en is het al later op de avond; het moment dat de zon stilaan vertrekt en de conversaties besloten worden met een ietwat vermoeid hoofdschudden.
De plaat staat eigenlijk vol hoogtepunten. “Duck” is een stevig bluesnummer, eerder op de manier dat Jon Spencer zijn muziek aan het grote publiek bracht. Eerlijk, terwijl we dit schrijven zien we ons klavier niet meer. We zijn helemaal weg in de sound die Ottla hier etaleert. Het blijft ongelooflijk hoeveel stijlen dit kwartet door elkaar blijft haspelen, en dat steeds op een onwaarschijnlijk hoog niveau.
Wat maakt dat Ottla zo ontzettend goed is? Dat kan niet anders dan de symbiose zijn van de vier muzikanten met Bert Dockx als ijkpunt waarover de vier windrichtingen zich bewegen. Soms zoeken de muzikanten het duel op, soms zitten ze als broeders samen op een fluwelen zetel. De muziek is heel regelend én ontregelend tegelijk. Als luisteraar krijg je een reusachtig kader aangeboden met enkele, maar wel briljante kanttekeningen en stippenlijntjes, maar je moet zelf wel durven dromen. Je mag als luisteraar leren vliegen, je mag evengoed stilstaan en staren. Er zijn geen grenzen gelegd. Er wordt tegenwoordig misschien te weinig gefantaseerd in deze haastige, diepverwarrende, bij momenten enge tijden. Vogel is een reusachtig, fantastisch grootrijk!
En zo word je misschien tijdelijk zelf een vogel, degene die je zelf kiest, een bestaande of een onbestaande, een aardse of een buitenaardse. Het is fijn om te reizen in je hoofd en Ottla geeft de mensen die het willen horen en aannemen een kaart in de hand met verschillende bestemmingen die nog niet ingevuld zijn. Ottla zal de volgende maanden verschillende voorlanden en achterlanden bezoeken in België en Nederland. Gun jezelf en Ottla de kans om de plaat eerst op te slorpen, en ga de band zeker zien. “So Long, Tiger!” sluit schitterend af. Het sacrament van de ziekenzalving is niet nodig: Vogel is een plaat die ademt en nooit zal sterven.
Ontdek “Jardin”, ons favoriete nummer van Vogel in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
