Roméo Elvis @ Ancienne Belgique (AB): Steengoede homerun

©CPU – Chris Stessens (archief)

Het was alweer even geleden dat we de voormalige Belgische hiphoplieveling Roméo Elvis op het podium zagen verschijnen. De laatste keer was tijdens zijn ‘comeback’-show op Couleur Café, en in de tussentijd moesten we het doen met een kort bezoekje in de show van Glints in De Roma. Dat hij ondanks de beschuldigingen van seksueel grensoverschrijdend gedrag van enkele jaren geleden nog steeds een sterke fanbase heeft, werd duidelijk door de snelheid waarmee hij het bordje ‘uitverkocht’ tevoorschijn kon halen. Met zijn nieuwe album, Écho, onder de arm is hij helemaal klaar om fris te beginnen, en wij waren er gisteren bij in de Ancienne Belgique.

Voor een al goed gevulde AB kreeg Morgan de eer om de avond te openen. De jongeman had al eerder het genoegen om enkele features te verzorgen, waaronder voor Peet. Zijn soloproject, met name debuutalbum Sérénades, vertoont daarentegen een opvallend andere stijl: geen hiphop, maar wel een eerder een melancholische doch funky show diende als voorgerecht. Strak in het pak stond hij daar alleen, maar al snel werd duidelijk dat niet iedereen goed kon opgaan met wat Morgan te bieden had. Tijdens de set werd er dan ook luidop gebabbeld, waardoor het eerder een gezellig samenzijn leek waarbij iedereen snel nog even zijn dag wilde doornemen. Morgan heeft zeker een goede stem, maar zou beter tot zijn recht komen voor een geschikter publiek dat niet specifiek op een hiphopshow zit te wachten. Om af te sluiten haalde hij nog eens zijn mondharmonica boven, wat wel wat muzikale diversiteit liet zien. Hij heeft zeker potentieel, maar bereikte gewoon niet het juiste publiek.

Een enthousiast publiek stond vol ongeduld te wachten op Roméo Elvis, en stipt om half negen betrad die het podium, gereed om ons een paar uur te vermaken. Hij opende met “Orangé (Nelly)”, tevens de eerste single van zijn nieuwe hoofdstuk. De liveband die hij had meegebracht voegde net dat beetje extra toe, waardoor alles naar een hoger niveau werd getild. Het publiek zong luidkeels mee en Elvis merkte al snel op dat hij iedereen in zijn greep had. “QUAND JE MARCHE (COMME BEN MAZUÉ)” volgde, en wanneer hij vroeg om de handen in de lucht te steken, gehoorzaamde het publiek. Ook wanneer hij vroeg om te klappen of te knippen, was dat voor niemand een opgave en werd er gehoorzaamd.

Roméo Elvis heeft duidelijk de tijd genomen om zijn nieuwe album te maken en zichzelf volledig te vernieuwen. Zeer fris en helder stond en klonk de Brusselaar op het podium, en het geluk straalde van zijn gezicht. Dit was zeker een verschil met wat we vorige zomer op Couleur Café zagen, toen hij zijn ‘comeback’-show gaf. Hoewel de energie soms hoog was, was het niet altijd even makkelijk om hem volledig boven de muziek te horen, zoals bij “3 CAFÉS” waar hij het wat moeilijker leek te hebben om goed verstaanbaar te blijven.

Er was ook entertainment voorzien, want plotseling mochten twee gelukkige fans, die hij ondertussen goed herkende, het podium op om aan het rad te draaien. Op het rad stonden een hele reeks nummers, maar hij draaide zelfverzekerd naar “1000°C”. Dit was helemaal niet erg, want het nummer werd strak gespeeld en zorgde op die manier voor een speelse interactie met het publiek. Die speelsheid vonden we ook terug bij “Drôle de question” toen hij zijn gitaar pakte en ons in het Nederlands vroeg ‘allemaal mooi samen’ mee te zingen. Hiermee nam hij even gas terug in de al energieke set, maar de groovy en licht jazzy vibes waren zeker welkom. Vervolgens klom hij voor het eerst op zijn ‘berg’ om als een ware Messias boven zijn volk uit te kijken. We zagen een dolgelukkige Elvis. Emotionele en gezapige momenten pasten niet bij een vrijdagavond in de Ancienne Belgique, en dat begreep iedereen. De pit werd voor het eerst geopend bij “Soleil” en kinderen werden het podium op getrokken. Als het feest nog niet was begonnen, was het nu wel het geval.

Hij babbelde niet veel tussen de nummers, want met een setlist van zesentwintig nummers was er veel te spelen. Voordat “4×4” begon, verdween hij even achter de coulissen om vervolgens terug te keren zonder T-shirt. Dit zorgde zeker voor veel plezier bij de vrouwelijke aanwezigen, maar iedereen wist dat wanneer dit gebeurde, het tijd was om zich volledig te laten gaan. De pits werden overal geopend en ‘plus grand’ werd constant geroepen als meneer Elvis vond dat ze niet groot genoeg waren. Zo werd de zaal volledig door elkaar geschud bij “300 (Henri)”, “Chaud” en “3 Etoiles” en zou een kat haar jongen niet meer hebben kunnen terugvinden. Op zijn krokodil surfte hij het publiek in en maakte hij op die manier de afstand ook weer wat kleiner.

Een toegift mocht niet ontbreken en dit was een hele show op zich. De bandleden kregen even rust, dus werden ze vervangen door een hele reeks gastartiesten. JeanJass, Caballero, YellowStrap, Swing en l’Or du Commun kwamen langs om hun samenwerkingen te brengen, en al snel was het hele podium gevuld met zijn crew. Voor “TPA” klom hij nog een laatste keer op zijn ‘berg’, maar hier lukte het hem niet meer om boven de muziek uit te komen, dus maakte hij er gewoon zelf een show van. De werkelijke afsluiter “Flanchin” bracht niet de energie die je zou verwachten, maar eerder een intiemere sfeer waarbij de zaal volledig verlicht werd door smartphonelampjes. En zo wisten wij dat het goed was. Een gezamenlijke singalong op “September” van Earth, Wind & Fire zorgde voor een gezellig einde, en twee uur later kon iedereen huiswaarts keren.

Roméo Elvis toonde gisterenavond dat hij alleen maar gegroeid is sinds de afgelopen jaren. Muzikaal was hij sterk en voor zijn eigen publiek kon hij het beste van zichzelf laten zien. De focus lag op de muziek en met enkele rustigere momenten was het vooral energie die naar voren werd gebracht. De Ancienne Belgique ging van links naar rechts en van boven naar beneden, maar één ding was zeker: de Brusselse rapper stond er steengoed bij.

Setlist:

Orangé (Nelly)
QUAND JE MARCHE (COMME BEN MAZUÉ)
Hier soir
3 CAFÉS
L’ADRESSE
1000°C
Drôle de question
J’ai vu
Les sommets
Soleil
Tadumal
Mercure et Jupiter / Ma tête
Chaque Fois / Parano
4×4
J’élabore
Pogo
300 (Henri)
Chaud
3 Etoiles
Malade