Loverman @ Trix (Bar): Aan de lippen gekluisterd

Het gaat ontzettend hard voor James de Graef. Hij schopt zichzelf gaandeweg tot meest liefdevolle man van België. Na een lange tijd bij het compleet gestoorde Shht te spelen (eerst als bassist, later als manische frontman), koos hij toch voor een solocarrière. Hij doopte zichzelf om tot Loverman en bracht enkele betoverende gitaarballades uit. Hiermee mocht hij plots op Europese tour met een andere liefdevolle Belg: Tamino. De Graef bundelde vakkundig zijn liefdesoverpeinzingen in een minimalistische langspeler, toepasselijk getiteld Lovesongs. Dit album schopte het hoog in het lijstje van onze favoriete Belgische albums uit 2023 en menig ander eindejaarslijstje. Bovendien werd hij voor maar liefst vier MIA’s genomineerd.

Om het jaar af te sluiten, ging Loverman nog op minitour langs enkele Belgische clubs. Na een halt in onder andere Het Depot en de AB vond de laatste halte plaats in een uitverkochte Trix Bar. In de rumoerige bar werd een praatgraag publiek alsmaar stiller en stiller naarmate de experimentele klanken van Clara Lissens en Milan W. de zaal overnamen. Soms was het abstracte ambient, soms fragmentarische techno, maar steeds werd er gespeeld met dingen laten klinken die niet echt bedoeld zijn om zo te klinken. Zo werd de gitaar meer een soort bevreemdende synth, stond op zowat alles een delay, zagen we allerlei onbeduidende speelgoedinstrumenten en hoorden we een dissonante melodica. Het hoogtepunt was het bespelen van roze piepende knijpbeertjes. De set werd steeds spannender en eindigde in een volledige aandacht van het publiek.

Tijd voor de hoofdact. De lichten doofden, een piano begon, maar Loverman was niet in zicht. Zijn diepe stem was daarentegen wel aanwezig, maar het was gissen van waar dit kwam. Plots kwam hij uit het niets opgedoken en nestelde hij zichzelf en zijn gitaar op een hobbelpaardje. Daar begon hij zijn gitaar afwisselend te aaien en te slaan om zichzelf vervolgens voor te stellen met “Call Me Your Loverman”. Vanaf dit moment was het publiek tot in de eeuwigheid aan zijn lippen gekluisterd. Alle aanwezige ogen staarden naar zijn sensuele bewegingen en dansende gezichtsuitdrukkingen. En hij staarde terug.

Tijdens “Tinderly”, waarbij de instrumental op een bandje stond, beukte hij vastberaden het publiek in, terwijl hij wervelend ’tudududu’ scandeerde. “Candyman”, opgedragen aan voormalig Shht-collega, huidig geluidsman en vooral beste vriend Michiel Renson, eiste terug zijn rol als weemoedig charmezanger op. Wanneer hij met zijn stem even de hoogte in ging, was het steevast kippenvel. Tijdens “Into the Night” was hij dan weer de beste eenwording van zijn muzikale helden Johnny Cash, Nick Drake en Leonard Cohen. “Would (Right in Front of Your Eyes)”, schipperend tussen zeemzoet en hevig gebrul, zou kunnen werken als schoolvoorbeeld van het hoofdstuk ‘Dynamiek’ voor songwriters.

Als troubadour temde Loverman het publiek met gemak. Hij wond iedereen rond zijn vinger om vervolgens de dirigent van de massa te zijn. Dit werd even op de proef gesteld bij “Differences Aside”. Vanaf zijn monitortoren beveelde hij zijn nieuwe volgelingen de repetitieve zanglijnen van hem over te nemen. ‘Come along for the ride / Sing a song tonight’, weerklonk het als een eindeloos mantra. De hypnotiseur van dienst paradeerde door het publiek en testte met zijn micro of iedereen wel overtuigend genoeg meezong. Hij gaf zijn microfoon aan zijn (klaarblijkelijk) neefje en verdween zoals hij verscheen.

Na een kleine verwarring verscheen hij dan toch plots, dit keer al pianospelend op een rijdend tweede podium. De mantra bleef verder duren, met zijn neefje als nieuwe dirigent. In het midden van het publiek volgde nog een prachtige “Nothing Ties” en Ella Fitzgeralds “After You’ve Gone”, dat aantoonde dat Loverman naast muzikant ook enorm veel theater bevat. Zo ramde hij hysterisch op zijn piano om vervolgens liefdevol de plooien terug glad te strijken. Loverman is vooral een echte performer, die weet hij hoe de aandacht van zijn publiek grijpt en een uur lang geen seconde meer verliest. We wensen James hiermee het allerbeste toe op de MIA’s.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!