De Ieren van The Murder Capital weten zich goed staande te houden in de postpunkhype. Het debuut When I Have Fears plaatste de groep onmiddellijk in de internationale belangstelling. Begin dit jaar deed ze daar met Gigi’s Recovery net geen schepje bovenop. De fans blijven de band echter trouw volgen. Dat de fanbase niet meer fors zal uitbreiden, is geen slechte zaak. The Murder Capital werkt live volgens een vaste formule die nog steeds het best werkt in een middelgrote zaal of compacte club, zoals Trix Club. Op de festivals is het dan weer de ideale act om ’s avonds laat een kleiner open podium naar de vernieling te spelen. Zo sloten de mannen vorige zomer subliem The Slope af op Rock Werchter. In tegenstelling tot in 2020 was de Orangerie van de Botanique nu niet uitverkocht, maar frontman James McGovern liet zich door niets of niemand intimideren.
Het is normaal gezien een fijn zicht als de hoofdact aanstormend talent van speelkansen voorziet. Waarom UNIVERSITY zo’n gegeerde kans kreeg, blijft een groot vraagteken. Het trio stond een halfuur lang te klooien met zijn instrumenten. Uit alle noisepunk konden we hier en daar wat fijne riffs ontwarren, maar daar bleef het dan ook bij. Het enige amusante was de gemaskerde ‘acteur’ die het publiek vreemde quotes deed aflezen. Na verloop van tijd zat ie ook gewoon op zijn laptop een serie te kijken, alsof de wereld rondom hem in brand stond. Zulke taferelen zijn op den duur gewoon tenenkrullend en leverden nul bijdrage aan het optreden zelf. Tenzij het een dagelijkse bezigheid is om je glas drank diep in de ogen te kijken of eens goed in de haren krabben. Hopelijk haalt UNIVERSITY volgende week niet dezelfde fratsen uit op Left of the Dial.
Uiteindelijk was avond nog jong en kon het na de pauze alleen nog maar beter worden. De onheilspellende intro van “The Stars Will Leave Their Stage” zorgde onmiddellijk voor een begrafenissfeer waar iedereen mentaal op voorbereid leek te zijn. Op vrijdag de dertiende met buiten groezelig regenweer deed ook de natuur haar duit in het zakje om deze concertavond aan te kleden. Betreffende podiumaankleding bleef The Murder Capital bij de basis. Een backdrop en aangepaste lichten volstonden om de show aan te zwengelen. Zanger McGovern en zijn eeuwige arrogantie blijven de troefkaart waarvoor de mensen kwamen, al lijkt die zogenaamde arrogantie ons een deel van de act te zijn. Na de show ging hij met een brede glimlach met fans op de foto en deelde hij gratis handtekeningen uit.
Het werd daarentegen menens wanneer hij bij “More Is Less” Brussel commandeerde om de pit wagenwijd te openen. McGoverns wens werd ons bevel en het eerste hoogtepunt van de avond was een feit. Hoewel de groep telkens een voorspelbare afwisseling maakt van intense en zachte nummers, hield ze ons het mes op de keel. Nieuwe single “Heart In The Hole” zat strak in de vingers en was reeds gekend bij het publiek. De zaal bleef namelijk aandachtig luisteren, waardoor de opgebouwde spanningsbogen intact bleven. Dat vergde bij momenten ook een extra inspanning, want The Murder Capital kleurt qua sound niet snel buiten de lijntjes. Daardoor is er altijd een reële kans dat de verveling kan toeslaan. De Ieren hadden daarentegen het geluk aan hun zijde.
Al kan geluk ook afgedwongen worden. Voor de verandering zat “Ethel” niet achteraan de setlist verstopt, waardoor The Murder Capital het eveneens voor zichzelf spannend hield. Deze track mag gerust een postpunkhit genoemd worden, want het publiek voelde zich verbonden met elke noot. Ook de overige vier bandleden zaten de hele avond op dezelfde golflengte. Er werden nauwelijks woorden en blikken gewisseld. Iedereen was volledig op elkaar ingespeeld waarbij de coolness in bewaring bleef.
Pas op het einde sloegen ze hun Britse gereserveerdheid aan diggelen. “Feeling Fades” zorgde voor de eerste barsten, maar afsluiter “Don’t Cling to Life” was een krachtige herinnering aan de vergankelijkheid van het leven. De moshpit was niet meer te houden en McGovern vloog opnieuw de massa in. Door nadien geen bisronde te spelen, bleef alle energie nog even hangen. The Murder Capital hield zijn livestatus in ere, al lijkt het ons nu geen keuze om even de pauzekop in te drukken en andere muzikale oorden op te zoeken.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Setlist:
The Stars Will Leave Their Stage
More Is Less
Return My Head
Heart In the Hole
A Thousand Lives
The Lie Becomes The Self
Crying
Ethel
We Had to Disappear
For Everything
On Twisted Ground
Gigi’s Recovery
Green & Blue
Feeling Fades
Don’t Cling to Life
Een mooi review. Er wordt echter gesproken van Britse gereserveerdheid. Dit zijn Ieren, geen Britten.