Voor een band die zoveel heeft geschreven over verdwalen en twijfelen over de tijd die voorbijgaat, lijkt The Menzingers zich comfortabel te nestelen in de status als punkrockveteranen. Het is inmiddels zestien jaar geleden sinds de mannen debuutalbum uitbrachten – wat in punkjaren betekent dat ze bijna in aanmerking komen voor seniorenkortingen. Vorig jaar vierden ze het tienjarig jubileum van hun derde opname On the Impossible Past, het album dat de kenmerkende stijl van romantische, nostalgische, melodieuze poppunk definieerde. Sindsdien heeft de band uit Pennsylvania heel de wereld rond getourd, waaronder een halte in Kavka Antwerpen, en heeft ze ontelbare bezwete meezingsessies en laatavonddrinkgelagen geïnspireerd. Songs die ze ten berde brachten voor fans van alle allooi; een combinatie van verouderende punkers, literatuurwetenschappers, klantenservicemedewerkers, kettingrokers, zuipschuiten en hopeloze romantici.
Bij de komst van Hello Exile heerste er enige onzekerheid over hoe het kwartet het typische en unieke geluid zou handhaven. De band experimenteerde met verschillende geluiden. Toch was de grootste kritiek die te noteren viel op het laatste album dat The Menzingers bijna een parodie van zichzelf was geworden, oude clichés herhaalde en dezelfde nummers telkens opnieuw schreef. Some of It Was True slaat het pad der vernieuwing opnieuw in, maar grijpt ten gepaste tijden terug naar de formule die windeieren produceerde. Daardoor wordt de zevende langspeler een evenwichtigere uitvoering van wat The Menzingers anno 2023 op de plank kunnen brengen.
Op het eerste originele materiaal sinds de pandemie worden verdriet en verzoening weerspiegeld in de meeste teksten. Beginnend met het massieve “Hope is a Dangerous Little Thing“, gaan frontmannen Gregor Barnett en Tom May tot het uiterste als het gaat om de realiteiten van het leven, zeggende dat het moeilijk is wanneer mensen op de harde manier moeten ontdekken dat ze hun dromen niet hebben verwezenlijkt. Vanaf de eerste tonen is deze single onmiskenbaar The Menzingers. Het drama gaat alleen maar door op “There is Nothing Left in This World For Me“. Uitgestrekt met massieve powerakkoorden en een zeer sterke aanwezigheid van drummer Joe Godino, is het nummer een uitstekend voorbeeld van wat veel fans zouden voelen wanneer na de schooltijd het echte leven pas begint. Het is een anthem voor jongvolwassenen die zich verloren voelen en nergens naartoe kunnen. Het zijn zulke songs die zowel qua muzikale omkadering als op tekstueel vlak de essentie van The Menzingers vormen.
Een constante in de carrière van The Menzingers is de gave om verschillende muziekgenres naadloos te combineren. Zo wordt er in “Ultraviolet,” een vleugje country vermengd wordt met indiepunkriffs. De verrassing is nog groter tijdens “High Low”, dat begint met een banjo en een eenvoudige kickdrum, gevolgd door opgewekte refreinen met die kenmerkende meezingbaarheid. In nummers zoals “Try” horen we meer van dat vertrouwde indiepunkgeluid dat we kennen uit het vroegere werk. Op “Nobody Stays” worden we verwend met eenvoudige akoestische riffs die het nummer aftrappen. De folkelementen die als een warm dekentje over het geluid gelegd worden, zoals op een koele zonnige herfstmiddag. The Menzingers blijft niet achter in het leveren van goed doordachte en uitgevoerde melodieën doorheen Some of It Was True.
Hoewel er duidelijk invloeden zijn van hedendaagse bands zoals The Gaslight Anthem, zijn er net zo veel verwijzingen naar de rock-‘n-roll van vroeger. In vergelijking met het uptempo materiaal op de rest van het album, is een nummer als “Come On Heartache” een goede indicatie van waar de band vandaan komt, met een achtergrondmuziek die gemakkelijk afkomstig zou kunnen zijn van een Tom Petty-plaat. Aan de ene kant heeft het album een ietwat opgeblazen speelduur in vergelijking met eerder werk. Hoewel de meeste songs erin slagen de aandacht van het publiek vast te houden, had de band misschien een diepere boodschap kunnen overbrengen als ze een paar songs had weggelaten. Aan de andere kant zou het verhaal dan onvolledig kunnen lijken.
Some of It Was True laat The Menzingers volwassen worden, niet te snel en niet te langzaam. De band had een album kunnen maken dat precies leek op zijn beste albums, en daarmee ofwel vernieuwde lof oogstte of veranderde in een wandelende meme. In plaats daarvan ging ze moedig en doelbewust vooruit. Dat zal ze nu en in de toekomst goed van pas komen. Some of It Was True markeert een nieuwe, volwassen fase voor het viertal, zonder de essentie te verliezen. Het bewijst dat het nog steeds relevant is in het hedendaagse punkrocklandschap, en dat het nog lang niet uitgezongen is.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek “Come on Heartache”, ons favoriete nummer van Some of It Was True, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
