Vier jaar na de laatste plaat en één pandemie later, laat Cherry Glazerr – de band rond de 26-jarige Clementine Creevy – I Don’t Want You Anymore op de wereld los. Dat die pandemie een rol speelde, daar laat deze plaat geen twijfel over bestaan. Van het drukke, gejaagde tourleven terug naar een intiemere setting in Los Angeles waarbij ze een afrekening maakt met zichzelf en het omgaan met haar dichtste relaties. Dit album is persoonlijk en kruipt dicht op en onder de huid van Creevy. Ze snijdt met de scalpel, dissecteert en spaart zichzelf en anderen niet. De songs en de talrijke emoties die daarbij vrijkomen, worden in een diversiteit aan genres vrijgegeven.
Vergelijk akoestische opener “Addicted To Your Love” met de afsluitende stevig rockende titeltrack “I Don’t Want You Anymore” en er openbaart zich tekstueel én muzikaal een grote spreidstand. Weliswaar één die het album toch als een geheel doet aanvoelen. De spanningsboog houdt het jammer genoeg niet de volledige plaat vol, maar toch zitten tussen de elf tracks voldoende nummers die zich weten vast te haken en ons meezuigen in haar gedachtenwereld.
Als co-producer – naast Creevy zelf – werd Yves Rothman aangetrokken met wie ze reeds voor het tribute-album The Metallica Blacklist samenwerkte. Rothman staat in indiekringen ook bekend door mooi en vooral eigenzinnig werk met bands als Yves Tumor en Blondshell. Hij tekent mee aan een breed muzikaal uitgesponnen verhaal dat iedere song zijn eigen smoel geeft en zo de spanning en afwisseling erin houdt die ons doet meegaan op deze louterende achtbaan.
Er wordt bij wijlen stevig gerockt. “Touched You With My Chaos” is daarbij een echte uitschieter. Een opbouw met veel dynamiek en pathos, een noisy gitaarmuur waar Creevy doorbreekt met een herhalend ‘I said that I loved you’, een wanhoopskreet die uitdeint in een heerlijke filmische outro vol strijkers. “Soft Like A Flower”, dat eerder als sterke single gereleaset werd, sluit aan met evenveel branie, gedragen door een innemende gitaar-riff, een strak ritme en een retro grungy sound waarop het aangenaam meeknikken is.
In het reine komend met haar relaties trekt Creevy vaak de lijn naar het verslavende aspect ervan. De spanning en de highs, maar ook de cold turkey die achteraf genadeloos kan toeslaan. Soms wat te cliché – zoals in “Eat You Like A Pill” – maar evengoed ook soms recht in de roos. Bij “Bad Habits” dat op een bedje van synths afkickt of nog meer bij “Sugar” waar Creevy vocaal sterk uit de hoek komt, geruggesteund door een galmende fuzzy gitaar en compleet met demonische giechel .
Echt vrolijk wordt het nooit, het lijkt erop dat ze bij de confrontatie met zichzelf het gevecht vaak verliest, al brengen de springerige eighties-synths van “Wild Times” toch nog een lichtpuntje met herinneringen aan wat ooit goed was en ooit weer goed zal zijn.
Op I Don’t Want You Anymore is Cherry Glazerr duidelijk gegroeid, getuige de vele stijlen en sferen die doorheen de plaat opgeroepen worden zonder dat de samenhang eraan inboet. De persoonlijke insteek maakt indruk, in ieder nummer zingt Clementine Creevey in de ik-vorm nu eens zalvend, dan weer wild in het rond slaand. Geen rozen zonder doornen dus, al zijn het net die muzikale doornen waaraan het zalig blijven hangen is op deze plaat.
Website / Facebook / Instagram
Ontdek “Touched You With My Chaos”, ons favoriete nummer van I Don’t Want You Anymore, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.”
