Het is 2014 wanneer Buck Meek en Adrianne Lenker elkaar voor het eerst tegen het lijf lopen. Een wonderlijke ontmoeting, want twee jaar later ligt Masterpiece al in de winkelrekken, het album dat het startpunt betekent van de steile opgang van de groep Big Thief. Als inventief gitarist, tweede stem en mede-songschrijver vormt hij het ideale tegengewicht voor de karakteristieke vocalen van Adrianne Lenker. Wanneer het vlaggenschip Big Thief even aan wal blijft, is er tijd voor solowerk. Met Haunted Mountain is Buck Meek al aan zijn derde soloalbum toe, maar het is wel het eerste sinds de man van Brooklyn naar de heuvels van Santa Monica verhuisde.
Heuvelachtig gebied opzoeken zet de zintuigen van Buck Meek op scherp. In de omgeving van zijn nieuwe woonst, in de Serra Da Estrella in Portugal, de vulkanische pracht op het Griekse eiland Milos of de vallei van Onsernone in de Zwitserse Alpen (waar de hoesfoto voor Haunted Mountain genomen werd) waaien de liedjes hem tegemoet. Het zijn liedjes over de liefde en niet zelden staat het weerkaatsende licht van de bergketen symbool voor het vinden ervan.
Buck Meek laat op Haunted Mountain de verhalen vertellende romanticus in zich helemaal los. “Didn’t Know You Then” gaat over de overrompelde ervaring van een eerste kus, terwijl in “Lullabies” de gekende zinsnede ‘Sunshine you are my sunshine, you make me happy when skies are grey’ de grijsheid verdrijft. Wie niet oplet, mist dat de song helemaal niet zo lieflijk is als hij aan de oppervlakte lijkt. Eén keer ontleent Buck Meek andermans woorden. Hij kreeg via haar familie een dagboek van de te vroeg overleden folkartieste Judee Sill in handen. Passages daaruit vormen de grondlaag voor de prachtige afsluiter “The Rainbow”.
De boel langzaam laten voortkabbelen, is niet aan Buck Meek besteed: het klankenpallet op Haunted Mountain mogen we verrassend noemen als we dat afwegen tegenover de wat spartaanser gearrangeerde voorganger Two Saviors. Buck Meek durft het pad van de rustige alt-country te verlaten om ons af en toe genadeloos weer bij de les te sleuren. Op de song “Cyclades” bijvoorbeeld schuurt hij tegen een soort elektrische folk aan die Neil Young beslist niet zou afwijzen, en op de ufo-fantasie “Undae Ddunes” kan zowat het hele instrumentarium nipt binnen de bocht blijven.
Een en ander maakt dat Haunted Mountain een avontuurlijke plaat is geworden. Wie zich niet stoort aan het wat eigenaardige stemgeluid van Buck Meek – bij opener “Mood Riring” flitste de naam José González door het hoofd – heeft er een album bij om nog lang te koesteren.
Facebook / Twitter / Instagram / Website
Ontdek “Cyclades”, ons favoriete nummer van , in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
