In een ideale wereld had je hier kunnen lezen hoe heel Kiewit een waarschijnlijk blootvoetse Florence Welch op handen had gedragen. Hoe “Hunger” uitbundig werd mee gescandeerd, hoe de zangeres de hoge noten van “Ship To Wreck” loepzuiver zong en hoe ze al heen en weer galopperend alle records op de alom gevreesde beeptest aan diggelen zou slaan. Welnu, in die wereld leven we dus niet en de realiteit was dat Florence + The Machine om gezondheidsredenen haar passage op Pukkelpop in het water zag vallen. Net zoals die op Lowlands de dag voordien niet doorging trouwens.
In Nederland losten ze de leegte van die plots weggevallen headliner op door Foals van plaats te vervangen en Froukje erbij te halen. Geruchten gingen de ronde dat het festival de Nieuw-Zeelandse Lorde trachtte te boeken, want die was in Europa. Maar uiteindelijk werd de lege plek ingenomen door Balthazar. Het is altijd zuur wanneer er een grote naam op de valreep van de affiche verdwijnt, maar met deze vervanging wist Chokri’s team toch een grote pleister op de wonde te plakken. Zeker gezien de Belgische band net nog aankondigde zich weer op de soloprojecten te willen focussen voor onbepaalde duur. Als er een band is die lastminute iets op poten kan zetten, dan is het wel Balthazar. Kiewit werd de ontmoetingsplaats van hun afscheidsconcert. Of was het nu dan al tijd om te spreken over een reünie?
Stijlvol en met sexappeal, zo werden ze aangekondigd door Luc Janssen. Allerminst een leugen, want dat de mannen van Balthazar weten hoe op een podium te staan, is een understatement. Dreigende violen en de basstem van Jinte Deprez gaven het startschot voor een Main Stage die heel wat minder gevuld was dan voor het concert van Macklemore. Een domper voor de fans van de Belgische rockers dat er geen tickets meer te koop waren voor zondag, want we kunnen ons inbeelden dat er nog wat enthousiastelingen graag hun favoriete band een voorlopig laatste keer aan het werk zouden gezien hebben. De doorsnee pukkelpopganger zat in alle eerlijkheid misschien niet meteen te wachten op deze passage.
Een vijftiental staven LED-verlichting en lichtspots, meer had de band niet nodig visueel, want auditief zat het gewoon allemaal ijzersterk in mekaar: een echte geoliede machine. De stem van Jinte Deprez werkte verwarmend, al was dat helemaal niet nodig bij het vallen van de glooiende avond. “You Won’t Come Around” was de ideale soundtrack voor de ondergaande zon. Uit dankbaarheid dat ze mochten spelen werd dat nummer trouwens opgedragen aan Florence Welch. Ingetogen, met weinig spots op het podium, maar met de gloed van de ondergaande zon werd het voorzien van ideale setting. De heerlijke uithalen van Maarten Devoldere maakten het nog wat meer compleet.
Het slijt op de witte gitaar van Deprez was gelukkig niet te horen, de riffs die hij speelde tijdens “Boatman” weerklonken harder dan ooit tevoren. Het slagwerk in “Fever” werkte heerlijk aanstekelijk en zorgde voor een hoogtepunt, met een sitdown inbegrepen, het was tenslotte Pukkelpop. Ook “Blood Like Wine” werd er één. Devoldere haalde zijn stem daarbij andermaal door de graaimolen, heerlijk rauw. De leuke maar ietwat atypische timing van de outro zorgde ervoor dat die niet vanaf het begin door iedereen uit volle borst werd meegezongen. Gelukkig speelden ze het vaak genoeg dat iedereen uiteindelijk begrepen had het glas te heffen en de tekst uit volle borst kon meezingen.
“Losers”, met dat zomerse gitaarlijntje, werd de perfecte afsluiter. De trombone aan het einde gaf kippenvel, beklijvend. Een bedwelmend gevoel ontpopte zich. Het besef kwam dat dit de laatste keer was. Confetti en een laatste lap erop was het enige juiste antwoord. Balthazar, u had alles wat een volwaardig afscheidsconcert moest hebben. U was scheurend, u was hartverscheurend, u was geweldig.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Alle recensies van Pukkelpop 2023 lees je hier.
Setlist:
Decency
Wrong Vibration
Do Not Claim Them Anymore (Fifteen Floors-outro)
Then What
The Boatman
On a Roll
You Won’t Come Around / Leaving Antwerp
Blood Like Wine
Fever
Entertainment
Bunker
Losers