Het voortdurende gevoel van nostalgie naar de jaren negentig lijkt eindeloos. Bands als Momma en Softcult zijn maar enkelen die meedingen naar de kroon. Toch wist Bully zichzelf moeiteloos te vestigen als een van de meest lonende projecten te midden van de drukte. Steeds opnieuw toont Alicia Bognanno een aangeboren vermogen om haar emotionele bronnen om te zetten in extatische en buitengewoon charismatische rocknummers die met weemoed doen denken aan het tijdperk van drie decennia geleden. Consistentie is de sleutel. Op haar eigen tempo en met de keuzes die soms dwars ingingen tegen het advies van producers bouwde ze een discografie op die volledig gevormd lijkt. Een verzameling met alle gecompliceerde nuances die je zou verwachten van een van de bands waar ze inspiratie uit putten. Er is het zoemende en veelbelovende debuut, dan kwam het meer doelloze tweede album Losing dat leek te komen en gaan maar nog steeds zijn standvastige verdedigers heeft en uiteindelijk verscheen ook SUGAREGG. Bognanno werkte samen met superproducer John Congleton, die haar nummers naar een hoger niveau tilde. Dit resulteerde in het meest heldere en opwindende Bully-album tot nu toe.
Nu is daar Lucky For You, het soort krachttoer dat moeilijk te bereiken is voor een project dat al een decennium bestaat. Het is geen herschrijving van de Bully-formule, maar het maakt wel direct duidelijk dat Bognanno op dit moment een van de beste is in het bedenken van sprankelende, grungy rocknummers. Nummers die zowel nostalgisch als urgent aanvoelen, direct en onmiskenbaar, en op een imponerende manier complex zijn in eenvoud. Het is niet zozeer dat Bognanno het wiel opnieuw uitvindt, maar eerder dat ze dat wiel voorziet van een nieuw likje verf.
Bully klinkt misschien als een ‘band’, maar is simpelweg het alter ego van Bognanno. Zij heeft dan ook als enige de touwtjes stevig in handen. Dat werd formeler met SUGAREGG, toen het officieel haar soloproject werd, maar zelfs daarvoor manifesteerden haar wortels in studiotechniek zich in een nauwkeurige controle over elk aspect van Bully. Elk geluid dat Lucky For You siert, is nauwkeurig afgestemd. Het is een luisterervaring in high definition, schommelend van fuzzy en gecomprimeerd naar glashelder, terwijl Bognanno’s vocalen boven de mix zweven, of op gepaste momenten in een web van gitaren duiken. Het album is dicht en gevuld met ideeën. Zo pendelt ze op “Hard To Love” tussen triphop-achtige drumpatronen, een brug die klinkt alsof hij uit een popnummer uit de jaren 2000 is geplukt. Tel daar het grommende rockrefrein bij dat uitstekend gebruik maakt van haar kenmerkende schorheid en je hebt alle ingrediënten die Bully Bully maken anno 2023.
Ze deed het niet helemaal alleen, want de zangeres werkte samen met producer JT Daly en nam het grootste deel op in zijn MMK Studios in Nashville. Toch klinkt Lucky For You als een enkele visie, waarin elk kraakje, elke knal en elke woordkeuze zorgvuldig overwogen is. Bognanno zei dat Lucky For You het langst heeft geduurd om te maken. Die extra tijd heeft zich alvast uitbetaald. De plaat gaat, op een bepaalde manier, helemaal over tijd en hoe er altijd te weinig van is. “Days Move Slow”, de pulserende leadsingle, werd geschreven na de dood van Bognanno’s hond Mezzi, die voor het laatst te horen was in “Come Down”, het zware hoogtepunt van SUGAREGG. Ze heeft het zwaar met het verlies, maar ze gebruikt deze nummers ook om eruit te breken en een schop onder haar kont te geven om voorbij het verdriet te komen. ‘Time’s just a useless measurement of pain’, horen we op het stroperig gladde “Lose You”, een duet met mede-Nashville-ster Soccer Mommy. ‘You can take all the time in the world, things won’t ever be the same’ zingt ze als een ervaren sensei, eentje die al vele levens heeft geleefd. Hoewel de nummers gaan over de onvermijdelijke stilstand die gepaard gaat met de dood, zijn ze dynamisch en levendig genoeg om een lichtpuntje te werpen in de donkerste momenten. Bognanno verandert haar wanhoop in hooks met vlijmscherpe randen die we keer op keer willen beluisteren, een pijn die zo goed klinkt.
Lucky For You sluit af met een paar nummers die meer politiek georiënteerd zijn, waarin uitputting en frustratie worden geuit omdat er geen ruimte is om op de juiste manier te rouwen vanwege alle verschrikkelijke dingen die in de wereld gebeuren. Op “Ms. America” zakt ze weg in neerslachtigheid, zij het één die bijna opbeurend klinkt door de kronkelende gitaarlijnen en kristallijne melodieën waarmee de artieste zich omringt. Ze slaat zichzelf meteen in woede en verontwaardiging in het afsluitende nummer “All This Noise”, een schotschrift waarin Bognanno bekende angsten van vuur voorziet. ‘I’m tired of waiting for change and debating’, snauwt ze.
Dit zijn uitzonderingen, of beter gezegd een afsluiting, op een album dat zich voornamelijk richt op één ding: hoe moeilijk en oneerlijk het kan zijn om over iets heen te komen dat je verloren hebt. Bognanno keert telkens weer terug naar dezelfde gevoelens en niet op een manier die repetitief overkomt, maar op een manier die de wonde benadrukt. Ze is op haar meest aangrijpend op “A Love Profound”, waarbij ze tussen gefluisterde woorden praat over de malaise die gepaard gaat met het einde der dagen. De hook is de moeite waard om krachtig met het hoofd op en neer te bewegen: ‘Guess that’s just the way it go, we never really have control.’ Door het verlies van controle heeft Bognanno misschien wel de definitieve uitspraak van Bully gemaakt. Lucky for us.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek “Lose You”, ons favoriete nummer van Lucky For You, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
