© CPU – Nathan Dobbelaere
Wat ooit begon als een kliek metalbuddies die niet over draken en bier wilde zingen, maakte van powermetal een subgenre dat de grootste podia doet vollopen. Sinds The Great War uit 2019 nam Sabatons populariteit een duikvlucht richting sterrendom. Op één been kan men niet lopen en dus werd het WO I-verhaal aangedikt met nog een conceptalbum dat alle verwachtingen overtrof. The War to End All Wars is namelijk bijna 25 jaar Sabaton in een notendop. De Graspop-organisatie zette vorig jaar de kroon op het werk toen ze meedeelde dat Aerosmith werd vervangen door de Zweden. Het Belgische publiek zag toen een spectaculaire première van The Tour To End All Tours. Voor de tweede etappe wordt er uitgeweken naar Europa’s meest bekende zaalcomplexen, al morrelde Sabaton amper iets aan het oorlogsmaterieel.
© CPU – Nathan Dobbelaere
Net zoals bij voorgaande tournees koos de Zweedse metalband voor supportacts die niet vies zijn van een streep glitter en glamour. Nu dat het Eurovisiesongfestival de krantenkoppen domineert, waren we oprecht benieuwd naar Lordi. De Finse shockrockband zal voor eeuwig gekluisterd zijn aan “Hard Rock Hallelujah“, maar diens gevoel voor melodie en entertainment neemt niemand ze nog af. Twee maanden geleden releasete ze Screem Writers Guild. Er was een legitieme reden om mee met Sabaton de baan op te gaan. Ondanks dat het voorste vak aardig goed gevuld was voor de gemaskerde bende, was Mr. Lordi’s geesteskind een mager beestje. “Would You Love A Monsterman” zorgde voor een eerste sfeermomentje, maar moest kort erna het onderspit delven voor een hoop middelmatige tracks. Het winnen van Eurovisie 2006 blijft tot de dag van vandaag een vergiftigd geschenk. Het werd zelfs zo erg dat Mr. Lordi geïrriteerd “Who’s Your Daddy?” aankondigde als de laatste track voor zijn wereldhit. Stoppen op een hoogtepunt is al lang niet meer aan de orde. Het werd vlug tijd voor een supportact die wel hongerig is naar nieuwe avonturen.
© CPU – Nathan Dobbelaere
Na Lordi tapte het Japanse BABYMETAL uit een heel ander vaatje. Met “Gimme chocolate!!” kreeg het begrip ‘gimmick’ een nieuwe dimensie. Critici hoonden de meiden weg als ‘Studio 100-metal’. We kunnen ze moeilijk ongelijk geven, maar dat er achter BABYMETAL een marketing technisch sterk verhaal zit, trekken we niet twijfel. Dat zagen we drie jaar geleden in de Ancienne Belgique. Ook vanavond bliezen Su-metal, Moametal en Momometal ons van onze sokken. Het lukte hen en hun anonieme backingband om zelfs in het Sportpaleis de industriële sound zuiver naar het publiek te knallen. Het enige minpunt aan deze show was dat we BABYMETAL moeilijk spontaan kunnen noemen. Eén verkeerde, acrobatische danspas tijdens “PA PA YA!!” of “Monochrome” en de show viel aan diggelen. Dat was gelukkig niet aan de orde, want de drie frontvrouwen waren eerder cyborgs dan mensen van vlees en bloed. Zodoende was de set één en al strak afgelijnd entertainment van de bovenste plank. Nu was de zaal pas echt klaarwakker voor een boeiende reis naar menig slagveld.
BABYEMETAL speelt op 4 december opnieuw in de Ancienne Belgique. Wargasm is het voorprogramma.
© CPU – Nathan Dobbelaere
Ondanks dat Sabaton gehoor gaf aan zijn fans en tijdens deze tour een handvol oude nummers van stal zou halen, bestaan er nog zekerheden in het leven. Hoewel standaardopener “Ghost Division” perfect in Tommy Johansssons en Christoffer Rörlands vingers zat, was het nog even zoeken naar de juiste geluidsmix. De oorverdovende kanon- en tankschoten hielpen daar niet bij, maar illustreerden wel dat Sabaton blijft werken aan zijn spectaculaire liveshows. We dachten eerst dat we krak dezelfde show zouden krijgen als op Graspop afgelopen zomer. Los van de loopgraafachtige podiumopstelling was daar niets van aan. De tank stond er weer in zijn volle glorie en een heleboel re-enactmentacteurs brachten onze moderne oorloggeschiedenis tot leven. Oorlog blijft een gruwelijk iets, al weet Sabaton er al meer dan twintig jaar een ‘amusant’ muziekonderwerp van te maken. Tijdens het snelle “Into the Fire” voelden we bijvoorbeeld de steekvlammen likken tot aan ons voorhoofd.
Volgens bassist Pär Sundström en drummer Hannes Van Dahl is België Sabatons tweede huis. Dat belette generaal Joakim Brodén niet om “Carolus Rex” in het Zweeds te zingen. Terwijl niemand één woord Zweeds mee kon zingen, gingen de gebalde gebuisten mee op commando de lucht in. Met zijn achttiende-eeuwse militaire jas waande hij zich als Karel XII zelve die zich groter dan God waande. Niettemin kwam de hoogmoed verder niet voor de val. De Zweden beseften maar al te goed dat ze op Belgische bodem alle kansen kregen om uit te groeien tot de wereldact die ze nu zijn. Dat terzijde is onze krijgsgeschiedenis ook impressionant genoeg voor een meeslepend nummer als “Race to the Sea” dat speciaal voor vanavond ter ore werd gebracht.
© CPU – Nathan Dobbelaere
Afgezien van de nu al grootste productie blijven er toch nog wat werkpuntjes. We hadden nu niet verwacht dat de “Red Baron”-replica van in het Brussels krijgsmuseum boven ons hoofd zou bengelen. De miniversie op het podium stond er daarentegen wat knullig bij. We vergeleken Sabaton eerder al met Iron Maiden, misschien moeten ze na hun pensioen de Spitfire van “Aces High” ombouwen tot het Duitse moordtuig. Bovendien is Brodén niet de beste zanger ter wereld, maar de ingetogen wijze waarop hij Motörheads “1916” zong, zorgde voor een krop in de keel. Idem voor de (valse) sneeuwbuien tijdens “Soldier of Heaven” en “Christmas Truce”. Beide tracks zorgden voor broederlijke taferelen waarin elke smartphone een lichtgevend vlokje werd.
Tot slot maakt ook Sabaton zich ‘schuldig’ aan een bisronde die iedereen van mijlenver zag aankomen. Niettegenstaande dat Sabaton zijn muzikale beginjaren links laat liggen, blijft “Primo Victoria” een vaste waarde in de setlist. De duizenden springende metalfans zongen het refrein woord tot woord mee. Diegenen die het niet konden laten om tijdens de set het refrein van “Swedish Pagans” luid te neuriën, mochten daarna hun stembanden smeren. Niemand die doorhad dat Sabaton lichtjes over tijd zou gaan. Bij de begintonen van “To Hell and Back” waren we echter meer dan verzadigd. De Zweedse metalgroep grabbelde gretig uit de bekende trukendoos en meer hoefde dat voor een zaterdagvanavond niet te zijn. In weerwil daarvan zou het misschien geen slecht idee zijn om even te herbronnen. Sabaton verdient uitverkochte zalen. In tegenstelling tot de vorige show in 2020, waren de bovenste ringen overal akelig leeg. De kameraadschap tussen band en publiek was er echter niet minder om.
Facebook / Instagram / Website
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Setlist:
Ghost Divison
Bismarck
The Last Stand
Into the Fire
Carolus Rex
Race to the Sea (exclusief voor België)
Winged Hussars
Sarajevo
Stormtroopers
1916 (Motörhead-cover)
Soldier of Heaven
Dreadnought
The Red Baron
Father
The Attack of the Dead Men
Christmas Truce
Primo Victoria
Swedish Pagans
To Hell and Back
Het concert was uitmuntend.
Zou het mogelijk zijn om een kopie van het artikel over Sabatini via mail te ontvangen?
Sorry voor de foute naam: het moet Sabaton zijn
Ctrl c + Ctrl v in MS Word.
Bedankt om te bewijzen dat Sabaton voor dom volk is.
Zaterdag was de eerste keer samen met de dochter, TOP AVOND. alleen jammer dat ze andere Belgisch geïnspireerde liedjes niet speelden (resist and bite, the unkilable soldier)
Ola, ben ik de enige die “Carolus Rex” heeft meegezongen dan? Er moeten wel meer fans zijn die (een beetje) Zweeds kennen toch?.. En mijn zoon en ik hebben een fantastische avond gehad! Ik heb idd ook wel “Resist and Bite” gemist als afsluiter maar de setlist was voor de rest super!