I Prevail @ Trix: Zegevierende krijgers

Er zijn heel wat artiesten die hun succes te danken hebben aan een cover op YouTube, maar voor een metalcoreband kunnen we dat toch eerder ongewoon noemen. Toch overkwam het I Prevail: toen ze acht jaar geleden een eigen versie van Taylor Swifts “Blank Space” online gooiden, was het pad naar succes geëffend voor het vijftal uit Michigan. In 2016 kwam debuutalbum Lifelines uit, waarna er een korte break volgde omdat zanger Brian Burkheiser kampte met stemproblemen en een depressie. Vooraleer de studioalbumteller drie aantikte met TRUE POWER, verscheen in 2019 nog Trauma. Daarop horen we de Amerikanen tijdens “Hurricane” ‘Believe me that the storm is coming’ schreeuwen. Wij zetten ons alvast schrap voor de orkaan aan gitaren en drums die op ons afstevent.

Bovenaan de timetable vinden we Blind Channel terug, meteen een behoorlijk grote naam om zo vroeg al de avond op gang te trappen. Met hun energieke performance veroverden ze een knappe zesde plaats op het Eurovisiesongfestival in 2021, waar nu metal niet meteen dagelijkse kost is. De Finnen moeten het in Antwerpen hoe dan ook stellen met een halfvolle zaal die maar moeilijk te behagen valt. Aan energie en overgave ligt het in ieder geval niet, want de zes smijten zich werkelijk de hele tijd. Het publiek blijkt gewoon nog niet klaar te zijn en dat wordt pijnlijk duidelijk in een wall of death die maar niet wil sluiten. Het laat de Finnen ijskoud en ze geven de moed niet op. Tijdens hun laatste nummer en tevens grootste hit “Dark Side” krijgen ze toch nog een beetje animo in de zaal en tonen ze dat de aanhouder toch wint.

Om tien voor acht is het de beurt aan punkrockband Trash Boat om Trix een extra energieshot toe te dienen in aanloop naar de echte headliner. Met die missie gaan ze duidelijk van start en het refrein van “Synthetic Sympathy” doet ons meteen denken aan “Sweater Weather” van The Neighbourhood. Al snel zijn we overtuigd van de heerlijke stem van zanger Tobi Duncan. Dat enthousiasme wordt nog groter bij “Bad Entertainment”, voor ons het hoogtepunt van de set. Een robotstem zet de titel van het nummer extra in de verf en werkt net wel entertainend. Met “Given Up” volgt een cover van Linkin Park. De handjes in de lucht kunnen het tempo maar net bijhouden en terwijl de zanger de hele zaal verbaast met zijn enorme longinhoud, scheuren de riffs door de boxen. Na enkele nummers over serieuzere onderwerpen als politiek, depressie en ideologie, vindt Duncan het tijd om dat tij te keren. Dat doet de band met “Alpha Omega”, dat goed wordt meegekeeld – door de voorste rijen dan toch. In ieder geval is ieders stem toch een beetje opgewarmd om lawaai te maken voor I Prevail.

De Amerikaanse band begint eraan om negen uur en maakt meteen duidelijk dat het menens is tijdens hun intro. Luttele seconden later vuren ze hun kenmerkende, dreigende riffs al op ons af. Brian Burkheiser, die de rapstukken en softere zang voor zijn rekening neemt, en Eric Vanlerberghe, die de screams verzorgt, kijken het publiek angstaanjagend aan. Vooral die laatste beheerst als een soort Viking het publiek. Samen vormen ze een gigabrok aan energie op het podium, die vooralsnog alleen de grootste fans onder zijn hoede heeft. Gelukkig komt daar, onder begeleiding van het voortreffelijke drumwerk, doorheen de set verandering in.

‘Three very long years, and you haven’t forgotten about us yet’, vertelt Vanlerberghe vlak voor “Hurricane”, dat een echte fan favoriet blijkt te zijn. Het intense refrein contrasteert met de breekbare strofes, en als je de tekst ervan niet kan meezingen, ben je in de minderheid. “Feel Something” start dan weer met een heerlijk getokkel op de elektrische gitaar. De euforische melodieën en keidroge drums op dit nummer, en bij uitbreiding doorheen de hele set, vullen elkaar aan als peper en zout. Daarnaast heeft het Amerikaanse vijftal goed nagedacht over de overgangen tussen verschillende songs: ze worden in elkaar gemixt zoals een dj dat zou doen, en dat komt de flow van de set ten goede, net zoals de subtiele solootjes van de gitarist.

Ook zij brengen trouwens een cover mee. Niet van Linkin Park dit keer, maar van System Of A Down. “Chop Suey!” is dan een voor de hand liggende keuze, waarbij uiteraard iedereen in het publiek vol overgave zijn best doet om de snelle lijnen mee te joelen. Terwijl Vanlerberghe als een gek zijn micro beschreeuwt, verfrist Burkheiser het publiek met een verrassende waterdouche. Over die micro gesproken: die mocht wat ons betreft gerust een paar decibels luider, want hoe harder de zanger schreeuwde, hoe minder hard zijn stem bij ons binnenkwam.

Intussen hebben de frêle mensen vooraan al lang andere oorden opgezocht, want het gaat er daar behoorlijk stevig aan toe. Ook op “Breaking Down”, dat wordt ingezet met een dubstepachtige beat, waarna op het einde van de song een kille outro volgt. Bij ‘I don’t really like myself’ wordt Burkheiser letterlijk tot emotie bewogen, want hij kan zelfs op de intieme stukken niet blijven stilstaan. Zijn depressieverleden is als het ware van zijn stem af te lezen. Nog voor de heren na “Scars” het podium afgewandeld zijn, scandeert het publiek al de welbekende woorden ‘We want more!’, dus zit er voor Vanlerberghe niets anders op dan nogmaals in zijn sumoworstelaarshouding het publiek te komen domineren. Het heeft lang geduurd, maar nu lijkt de stroom crowdsurfers die zich richting het vijftal beweegt niet meer te stoppen.

I Prevail doet dat, iets te vroeg naar onze zin, wel. Ondanks de korte set sloegen de metalcorekrijgers wel vanaf het eerste moment raak en mogen ze de overwinning in een enthousiaste Trix claimen.

De heren van I Prevail staan vandaag nog voor een uitverkocht 013 Poppodium, maar keren in juni nog eens terug naar de Lage Landen. Belgische fans kunnen de band op zaterdag 17 juni zien debuteren op Graspop, de Nederlanders een dagje later op Pinkpop. De maandag erna, op 19 juni, is Luxemburg aan de beurt, en speelt de band het voorprogramma van Disturbed in Rockhal.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Facebook / Instagram / Website

Setlist:

There’s Fear in Letting Go
Body Bag
Bad Things
FWYTYK
Self-Destruction
Come and Get It
Hurricane
Feel Something
Chop Suey! (System Of A Down cover)
Deep End
Breaking Down
DOA
Scars

Gasoline
Bow Down