De band DIRK. mag hun naamkaartje van ‘Belgisch uithangbord’ stilaan netjes opblinken als we het over ons muzieklandschap hebben. Ze konden met Album (2018) en Cracks in Common Sense (2020) reeds twee dikke pluimen op hun hoed steken. Bovendien kondigde hun kersverse langspeler Idiot Paradise zich in de vooropgestelde singles alvast aan als een sierlijke derde pluim. Een Europese tour bood zich aan en de mannen van DIRK. wilden die duidelijk met een goed gevulde muzikale valies aanvatten.
Doorheen het groeiproces als band evolueerde de ruwe en ruige sound van bij hun debuut naar een opvolger in een minder vuil en rauw jasje. De fijne popsongs die vaak zo mooi uit het brein van Jelle Denturck ontspringen, werden op Cracks in Common Sense meermaals vakkundig volgespuwd met noise, vuile riffs en tonnen energie. Dat resulteerde vaak in stevig voort dokkerende oplawaaien. Die popsongs mogen op Idiot Paradise veel meer uitgroeien en nemen de ruimte die ze krijgen ook met beide handen vast.
Zo is er “I Can’t Sleep”, waar fijne en prettige melodieën (voor fans van Pavement) zich over hun volledige lengte mogen uitstrekken. Wanneer het steviger gitaarwerk hierbij toch komt piepen, is dat eerder als een constructieve aanvulling dan als een radicale overname. Ook “Are You Awake?” tapt uit dat zelfde vaatje en komt heel aangenaam binnen zonder daarbij de intussen gekende uitspattingen en uithalen volledig af te zweren, zowel muzikaal als vocaal.
Af en toe blijft Idiot Paradise dus toch wel kraken en piepen in al zijn voegen, want DIRK. blijft bovenal ook echt DIRK. “Help I’m Going Sane” klettert door zonder omkijken en flikkert er finaal wat flinke brute klodders tegenaan. Ook single “No” is vintage DIRK., met naast een energieke ritmesectie ook meteen in het oor springende gitaarriffs en kwistig rondgestrooide onverwachte hooks. Slow burner en titeltrack “Idiot Paradise” wordt volledig à la DIRK. uitgesponnen en zwelt voortdurend aan, met een spreidstand die we van de band nog niet gezien hadden.
Tekstueel blijft Denturck inspiratie halen in de grote en minder grote worstelingen van het dagelijkse leven. Soms subtiel en verpakt, vaak ook droog en ongenuanceerd, zoals de sleur in “Half-Life” met ‘This ain’t love it’s depression, fuck romance’. Daarbij blijft zijn spitsvondigheid en taalvaardigheid een feestmaal voor de aandachtige luisteraar, met talrijke tegenstellingen, woordspelingen en uit hun context getrokken woorden. Dat het ook simpel en gevat kan én mag zijn, toont hij meermaals in hapbare en -klare refreinen. “Afraid to Go Home” kampeert meteen in onze oren, en blinkt uit in eenvoud.
DIRK. slaagt er op Idiot Paradise dus nog beter en evenwichtiger in om prachtige melodieën te glazuren met stevig gitaarwerk en een brommende ritmesectie. Waar de fijnbesnaarde songs vroeger al eens verstoppertje durfden spelen, mogen ze nu prominent het voorplan opeisen. Bovendien klinkt DIRK. desondanks niet minder DIRK., wel integendeel.
Op vrijdag 31 maart stelt DIRK. hun nieuwe langspeler voor in de Ancienne Belgique. Deze show is hopeloos uitverkocht, dus zal je Ticketswap goed in de gaten moeten houden. Op 19 mei doen ze dat nog eens opnieuw in Wilde Westen in Kortrijk. Ook bij de Noorderburen houden ze halt, namelijk op woensdag 22 maart in Muziekgieterij in Maastricht, 23 maart in Altstadt in Eindhoven en 24 maart in een uitverkochte Rotown in Rotterdam.
Ontdek “Are You Awake?”, ons favoriete nummer van Idiot Paradise in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
1 Comment