Lizzo @ Sportpaleis: Popdiva met een open hart

Las Vegas daalde gisterenavond even neer in het Sportpaleis dankzij popster Lizzo. De Amerikaanse zangeres is nu al enkele jaren een van de grotere popartiesten op deze aardbol en lijkt wel een abonnement te hebben op de hitlijsten. Ook op haar vorig jaar uitgebrachte vierde album Special toonde ze zich bijzonder hitgevoelig en bewees ze meer dan ooit haar relevantie. “About Damn Time” ging begin deze maand zelfs aan de haal met de felbegeerde Grammy in de categorie ‘Record of The Year’. Voor de kaarten in het Sportpaleis (en overigens ook in andere Europese steden) liep het desondanks niet zo’n storm als in de Verenigde Staten. De bovenring van de Antwerpse arena was afgesloten en toch vonden een kleine tienduizend fans hun weg naar Merksem. Voor Lizzo was de opkomst echter geen reden om zich minder te smijten, zo bewees ze met een plezant en luchtig optreden.

De vroege vogels kregen om halfacht een eerste voorprogramma op hun bord geserveerd. Sophia Eris nam plaats achter de draaitafels en trachtte de matig gevulde zaal met een resem hits warm te maken. De songkeuze was allesbehalve verkeerd (van Rihanna tot Whitney Houston), alleen waren de overgangen iets minder soepel. Voor animo kon ze desondanks zorgen door af en toe uit te pakken met onverwachte stijlmixen. Als uitsmijter bracht ze nog een paar eigen nummers, die op ons en de zaal weinig indruk maakten. Een kort setje dat uiteindelijk niets meer bleek te zijn dan een vriendendienst van Lizzo aan haar dj.

Dan kon het ‘echte’ voorprogramma Bree Runway een kleine vijf minuten later iets meer indruk maken. Met haar energieke rapsongs deed de Brits-Ghanese wat denken aan Megan Thee Stallion, maar dan met een betere liveperformance. Eerste nummer “APESHIT” stak er bovenuit, evenals het feilloos gebrachte “GUCCI”. In Bree Runway schuilt overigens ook een zeer solide zangeres. Dat toonde ze tijdens de cover van “Paparazzi”, dat tijdens het refrein door heel de zaal werd meegezongen. Geflankeerd door twee danseressen zette ze met het slotnummer de puntjes op de i en eindigde zo een zeer overtuigend halfuurtje. Bree Runway was gisteren de ideale prelude voor Lizzo!

Wat hoort bij een goed popconcert? Een grote entree die het publiek meteen in extase brengt. En laat het net dat zijn wat Lizzo gisteren om iets na negen uur deed. Onder luid gejoel kwam ze uit de grond gestegen op de tonen van “The Sign” en opende haar strottenhoofd om de eerste feilloze noten door de zaal te laten gieren. Het startschot was gelost en goed op weg om recht in de roos te treffen. Daarvoor zorgde uiteindelijk het eerste hitje van de avond, “2 Be Loved (Am I Ready)”. Voor extra show zorgden de tien danseressen die samen met Lizzo een ingestudeerde choreografie brachten. Fans schoten recht van hun zitplaatsen, het middenplein keelde luid mee en Lizzo was in haar nopjes dankzij de uitgelaten sfeer. We waren luttele twee nummers ver en het Sportpaleis was helemaal klaar voor nog meer hapklare pop. Ze vroeg of we allemaal diamanten waren. Wel, als er iemand (uit)blonk, dan was het Lizzo zelf wel toen ze “Soulmate” a capella inzette. De twerkkoningin in haar kwam naar boven en was niet meer van haar troon te krijgen.

Lizzo is niet alleen een goede zangeres en een uitstekende entertainer, maar ook een artieste waar heel wat mensen naar opkijken omdat ze de stereotiepe schoonheidsidealen doorbreekt en lak heeft aan wat andere mensen van haar vinden. Tijdens het optreden zette ze dat laatste op verschillende wijzes sterk in de kijker. Aan het einde van het haar zeer nauw aan het hart liggende “Naked” werden bijvoorbeeld de woorden ‘My Body, My Choice’ op haar kleed geprojecteerd. Ook in haar steeds vlotte bindteksten herhaalde ze meermaals de boodschap om van jezelf te houden en met trots in de spiegel te kijken, een boodschap die volmondig door haar Belgische fans gedeeld werd. Tegelijk schuwde de Amerikaanse er niet van terug ook andere stereotypen te doorbreken. Zo had ze het tijdens “Jerome” over, zoals ze dat zelf zo mooi verwoordt, ‘fuckboy love’, wat zoveel betekent als gewoon blij zijn met een bedpartner zonder daar het label van een relatie op te plakken. De lampjes van de gsm’s gingen de lucht in en vormden een prachtig decor. Ze bleek goed te zitten op haar beige fauteuil, want ook “Break Up Twice” zong ze met een theatrale overgave op het comfortabele meubilair.

Op Rock Werchter moest ze het vijf jaar geleden nog doen met een dj en een paar danseressen. Voor haar eerste arenatour liet ze zich bijstaan door een coole liveband die lekker vrij en funky speelde. Dat maakte sommige nummers zoals “Boys” (inclusief een grave gitaarsolo van de negentienjarige Jordan Waters) en “Rumors” live net veel leuker en speelser. De band en achtergrondzangeressen kregen halfweg de show hun echte moment tijdens de outfit-change van Lizzo en deden dat met verve door een zeer leuke versie van Ms. Lauryn Hills “Doo Wop (That Thing)” te brengen. In een andere jurk kwam ze even later weer uit de grond te voorschijn. “Special” maakte ze echt speciaal met een paar serieuze uithalen waar wij toch even van moesten gaan zitten. Bij “Like a Girl” schoten we niet veel later weer recht om mee te wiegen op de muziek. Het Sportpaleis had de smaak te pakken en daar wilde Lizzo op inspelen door “Everybody’s Gay” te brengen. We waanden ons even in een funky en bonte discotheek, alleen bleek het nummer in ons land net iets minder gekend te zijn. De danspasjes werden in de zaal wat gespaard en dat ondanks de gigantische discobal die boven ons hoofd zweefde.

De productie was heel Amerikaans, met een gigantisch scherm, felle lichten en veel lasers. De visuals die de revue passeerden vielen op, maar het was toch steeds opnieuw Lizzo die alle blikken automatisch naar zich toe zoog. In het laatste deel van de show ging ze nadrukkelijk in interactie met de fans en dat leverde een paar mooie momenten op. Zo kwamen we erachter dat er iemand helemaal uit Taiwan was overgevlogen om haar aan het werk te zien. Het meest hartverwarmende moment was echter hoe een fan in tranen zijn knuffel aan Lizzo schonk. Ontroerend was dan weer een trans fan die haar handtekening op hun bovenarm wilde vereeuwigen en met trots toelichtte dat Lizzo veel had geholpen bij de zoektocht naar zichzelf. Dat waren dé momenten waar de impact die Lizzo op mensenlevens heeft echt zichtbaar en tastbaar werd. Het maakte ook bij de Amerikaanse popster iets los, zo konden we van haar geëmotioneerde gezicht aflezen.

De inmiddels iconische dwarsfluit Sasha (ja, de dwarsfluit heeft een naam) kon uiteraard niet achterblijven, maar dook wel pas tegen het einde van de avond op. Tijdens het voor de rest eerder povere “Coldplay” gaf Lizzo ons al een klein voorproefje van haar speciaal talent, al was het vooral uitkijken naar de extravagante solo op “Truth Hurts”. Flute Sasha werd onthaald als een echte ster (en heeft overigens een eigen Instagram-account)! Net voor de bisronde kregen we het immers leuke “Good as Hell” te horen waar Lizzo haar beste noten voor had opgespaard. Spectaculair eindsalvo in ieder geval. De encore had nog twee leuke verrassingen in petto: doorbraakhit “Juice” en haar grootste hit tot dusver “About Damn Time”. Als je als artiest met een dergelijk duo de avond kan inblikken, dan weet je wat voor een wereldster Lizzo is. De tienduizend aanwezigen genoten met volle teugen van de laatste minuten en dat deden wij ook!

Na een uur en driekwartier zat de goedgemutste popshow erop. De gebruikelijke clichés (zoals outfitchanges en danseressen) passeerden dan wel meermaals de revue, maar bleken gewoon perfect in het glinsterende plaatje dat Lizzo bracht te passen. De hitjes zaten netjes verdeeld in een proper opgebouwde setlist, die genoeg ruimte liet voor publieksinteractie. Dat ze voor heel veel mensen in het Sportpaleis veel betekende, toonde de losse sfeer waar iedereen gewoon ongedwongen zichzelf kon zijn. En dat is nu juist waar er nood aan is in deze soms wel heel complexe wereld.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:
The Sign
2 Be Loved (Am I Ready)
Soulmate
Grrrls
Boys
Tempo
Rumors
Scuse Me
Naked
Jerome
Break Up Twice
Doo Wop (That Thing) (Lauryn Hill cover)
Special
I’m Every Woman (Chaka Khan cover)
Like a Girl
Birthday Girl
Everybody’s Gay
Water Me
Cuz I Love You
If You Love Me
Coldplay
Truth Hurts
I Love You Bitch
Good as Hell