Circa Waves @ Botanique (Orangerie): Moshpits en singalongs bij de vleet

Toen zanger en gitarist Kieran Shuddal in 2013 wat nummers schreef en ze online smeet, sloeg hij erin om drie muzikanten te rekruteren voor een nieuwe band. Zo ontstond Circa Waves: een vierkoppige, Engelse indieband die in zijn eerste bestaansjaar al meteen een grote hit scoorde met “T-Shirt Weather“. De groep een one-hit wonder noemen zou wat ver gaan, maar in de albums die daarop volgden, hoorden we de mannen toch vooral veel uit hetzelfde vaatje tappen. Vorige maand onthulden de muzikanten uit Liverpool hun vijfde album, getiteld Never Going Under, dat voorafgegaan werd door singles als “Hell on Earth” en “Living in the Grey“.

Voor die plaat haalde de groep de saus bij frontman Shuddal, die tijdens de pandemie voor zijn nageslacht zorgde. De nummers die daaruit voortkomen zijn doordrenkt met zijn ervaringen als vader en vooral ook de bezorgdheden die daarbij komen kijken. Hij maakt zich zorgen over de klimaatverandering, de staat waarin de wereld zich momenteel bevindt en de onwetendheid over in wat voor wereld zijn kinderen zullen opgroeien die daaruit voortvloeit. Met zijn band goot hij die zorgen in een muzikaal jasje. De einduitkomst: een degelijk album, dat Circa Waves vanavond voorstelt in de grootste zaal van de Brusselse Botanique.

The Ramona Flowers trappen de avond af in een voor een kwart gevulde Orangerie met “Circles”. Even later preekt de zanger voor wat meer beweging tijdens “I Dance Alone“, maar ondanks de aanstekelijke sound is het inderdaad slechts een enkeling die de beentjes losschudt. De elektronische invloeden zijn nooit ver te zoeken tussen de gitaren en dat zorgt voor leuke synthpop, verrijkt met de uitstekende stem van de zanger. “Sins of the Father” doet het even wat kalmer aan en is geschreven voor iedereen die een moeilijke relatie heeft of had met hun ouders. Het nummer doet qua opbouw wat denken aan “Car Radio” van Twenty One Pilots, dat ook over een gevoelig thema gaat en naar het einde toe openbreekt. Tot slot brengt de groep nog “Hey You”, het meest overtuigende lied van hun set dat over uitgaan op een woensdag gaat en volgende week de wereld in wordt gestuurd.

Na een mysterieuze intro wordt nog even een omvergevallen micro rechtgezet en kan de Circa Waves-show beginnen. Ook al staat “Movies” maar als tweede op de setlist, het publiek zingt al gretig mee. Al snel blijkt dat er vandaag weinig mensen aanwezig zijn die gewoon eens zin hadden in een optreden en daarom een ticketje kochten. We hebben te maken met een Botanique vol fans, die op “Fossils” een eerste voorzichtige moshpit inzetten, terwijl het niet eens zo een stevig nummer is. ‘Give it all what you got’, zingt zanger Shuddal, en dat was duidelijk de intentie waarmee het publiek vanavond naar hier afzakte. We zien heel wat mensen even hard glinsteren als de letters die het decor bekleden.

Circa Waves is naar Brussel gekomen om muziek te spelen, niets meer en niets minder. De verschillende songs vliegen er in snel tempo door en de bandleden weten zonder al te veel toeters of bellen een bijna volgepakte Orangerie mee te nemen op hun reis naar indierockland. Onze medetoeschouwers hadden duidelijk hun koffer al gemaakt, zodat ze vertrekkensklaar het vliegtuig op konden stappen. Tijdens “Get Away” ontstaat er een spontane sitdown, de zaal wordt steeds luider, de moshpits steeds groter. Op het volgende nummer, “Do You Wanna Talk”, etaleert ook de gitarist zijn zangkunsten even. Zijn stem moet zeker niet onderdoen voor die van de frontman, net zoals zijn band niet moet onderdoen voor de mannen van XINK die wat verder de AB op stelten zetten. Mensen die twijfelden waar ze vanavond heen zouden gaan, zullen geen spijt hebben dat ze voor de Botanique kozen.

Met het vrolijke, zonnige “San Francisco” doet de Engelse band ons verlangen naar de zomer. Ook op “Lemonade” gaat het er chill en downtempo aan toe, maar deze song is dan weer meer eentje voor achter de openhaard op een regenachtige herfstdag. Na die twee songs hebben we genoeg gerust: het publiek rijt zich nog eens open voor andermaal een moshpit die de vorige overtreft. Om 22 uur stipt begint het vijftal aan de encore. De pit blijft maar aangroeien, en ‘Brussels, you had a good fucking time?’ is niet meer dan een retorische vraag. Als ultieme bisnummer wordt “T-Shirt Weather” ingezet om met een hoogtepunt de set neer te leggen. Uiteraard kent heel de zaal het lied uit het hoofd en zet het de kelen nog een allerlaatste keer wagenwijd open.

Circa Waves had de Orangerie vanavond in hun broekzak zonder daar heel veel moeite te voor moeten doen. Een feestje maak je zelf, zeggen ze vaak en dat is nog maar eens bewezen. We hoorden meerdere enthousiaste singalongs in een show waarin de zanger het zichzelf geen moment veroorloofde om naar adem te happen en waarin het rock-‘n-rollgehalte hoge pieken bereikte. De talrijke met parels bezwete voorhoofden waren daar de perfecte illustratie van.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Facebook / Instagram / Website

Setlist:

Never Going Under
Movies
Fossils
Wake Up
Your Ghost
Stuck In My Teeth
Sad Happy
Get Away
Do You Wanna Talk?
Hell On Earth
San Francisco
Lemonade
Fire That Burns
Be Your Drug
Carry You Home

Jacqueline
T-Shirt Weather