© CPU – Jan Van Hecke
Maarten Devolderes muzikale brein is er eentje dat constant blijft werken. Zelfs als Balthazar (de band waarmee hij doorbrak) even on hold staat, kan hij zijn gedachten kwijt in zijn soloproject Warhaus. Hij richtte in 2016 het project op, begeleid door backingvocals van toenmalige vriendin en muze Sylvie Kreusch. Na de albums We Fucked a Flame Into Being en Warhaus werd het project even op de achtergrond geplaatst met het oog op de release van Balthazar-albums Fever en Sand. Dit betekende niet het einde van Warhaus, want een tijdje geleden werd er weer energie in het project gepompt. Na single “Open Window” kwam het album Ha Ha Heartbreak dat Devoldere nu kwam voorstellen in Ha Concerts.
Nog voor de show effectief begon, hoorden we hitje “Open Window” al op een orgel. Het deed ons een beetje denken aan liftmuziek, waardoor het publiek ongeduldig werd. Logisch, want het optreden werd vijftien minuten uitgesteld. Uiteindelijk werden de lichten gedoofd en kwam Warhaus het podium op. Het luide applaus klonk doorheen heel de zaal en het publiek straalde vanaf het begin een enorm enthousiasme uit.
© CPU – Joost Van Hoey (archief)
Het mooie aan Warhaus is dat elke song het potentieel heeft om onvoorspelbare wegen uit te gaan. “Beaches” kwam aan als een slag in het gezicht. Een zwoel en hypnotiserend begin, maar stevig en ruig. Als we je zeggen dat gitarist Jasper Maekelberg de ziel van een sjamaan in zich heeft, overdrijven we niet. Met zijn adembenemende gitaarsolo’s en ontelbare zij-instrumenten kwam het nummer tot leven. Met aan de ene kant van het podium Jasper en aan de andere kant Tijs Delbeke op piano, viool, trombone en vocals ontstaat het rijke, typische klankenpalet van Warhaus. Het publiek weet niet waar eerst te kijken.
De afwisseling tussen nieuwe en oude nummers zorgde voor een fantastische en energieke setlist. De stijlvolle single “Desire” bracht de vingers aan het knippen en deed het publiek in zwijm vallen voor frontman Maarten Devoldere. Je hoeft het refrein maar eenmaal te horen en bent al helemaal overtuigd. Met “Fall In Love With Me” werden de lichten even gedoofd. Een akoestische en sensuele versie van het nummer deed het publiek goed. Het is een pittig nummer met een harde betekenis, waardoor deze intieme versie nog ons nog extra aangreep. Devoldere weet hoe hij een gebroken hart moet overbrengen op een publiek en dit deed hij wederom perfect.
© CPU – Bert Savels (archief)
Doorheen het hele optreden heerste een familiale en relaxte sfeer. We bevonden ons in een uitverkochte zaal met een relatief gemengd publiek en veel verliefde koppeltjes. Met gladde drums, hier en daar een trompetje en Maartens typerende tenorstem werden we uitgenodigd op de dansvloer. Met “Love’s a Stranger” werd het publiek omgetoverd tot een zingend koor. Niemand kon de dansneigingen weerstaan; het was alsof we ons bevonden op een dansende wolk. De backingvocals van Sylvie Kreusch werden wel gemist, omdat ze normaal gezien met haar herkenbare stem nog meer power toevoegt aan deze song.
“It Had to Be You” werd speciaal aangepakt. Maarten sprong in het publiek en besloot met een podiumlamp op de band te schijnen. Perfect voor alle aanwezige fotografen, want het licht was zo werkelijk prachtig. De zanger weet altijd een speciale show neer te zetten met een hoekje af. Ook bij “Mad World” besloot hij in het publiek te springen, maar deze keer al zingend. Dit zorgde voor een warme connectie tussen het publiek en de band, alsof er een deur werd geopend waardoor iedereen werd toegelaten in Maartens muzikale en geniale brein.
© CPU – Cédric Depraetere (archief)
Op het eerste zicht zou je denken dat de Warhaus-sound heel dicht bij de sound van Balthazar aanleunt, maar “Open Window” bewijst het omgekeerde. Op deze single horen we een volledig strijkorkest en een groove waarvan je heupen automatisch beginnen te swingen. Live is het effect nog fenomenaler: aan het einde van dit nummer met een instant meezingrefrein was er nog een outro waarin de onweerstaanbare melodie de volle vijf minuten bleef duren, zonder verveling. Deze track, die schommelt tussen vloeiende strijkers en sensuele achtergrondzang, waarbij de karakteristieke pianopartij het nog beter maakt, werd nog indringer doordat multi-instrumentalist Tijs Delbeke wisselde tussen piano en trombone. Een stijlvolle, fantastische afsluiting van een sublieme show.
Warhaus weet hoe je met romantische melancholie een uitverkochte zaal aan het bewegen krijgt. Gevoelvolle nummers over liefdesverdriet en verlangen zorgden voor een memorabele avond. Een losgeslagen gitarist en een trombone die bijna even groot was als haar muzikant hebben het publiek geplezierd, en Maarten bewijst dat zijn muzikale brein niet beperkt blijft tot één project, zowel op plaat als live. Energiek en subliem: dat is Warhaus.
Op 20/03 is Warhaus te spotten in de Ancienne Belgique en op 23/03 in ons buurland Nederland in de Effenaar. Verder staat de Muziekgieterij in Maastricht op het programma op 24/03 en De Roma in Antwerpen op 25/03.
Setlist:
Control
Desire
Beaches
Leave With Me
When I Am With You
Love’s a Stranger
Shadow Play
Fall In Love With Me
Machinery
Time Bomb
It Had to Be You
Mad World
Best I Ever Had
Open Window
