InstagramLiveRecensies

Courtney Barnett @ De Roma: Gitaarheldin volgens het boekje

© CPU – Peter Verstraeten

Afgelopen zomer konden fans van Courtney Barnett Things Take Time, Take Time voor het eerst live horen in België. Toen speelde ze op TW Classic een strakke festivalshow zoals we haar kennen, maar op een concert in een concertzaal was het toch wachten tot net geen jaar na de release van die plaat. In De Roma stelde ze hem voor samen met liedjes uit de vorige twee platen en deed dat op een tamelijk routineuze manier. Op die manier speelde Barnett twintig nummers op een goed anderhalf uur zonder daarbij ook maar even niet te spelen. Strak, maar zonder ruimte voor dynamiek en dat bleek jammer.

Openen mocht Hachiku, de zangeres die op het label van Barnett zit en in 2018 ook al mocht spelen op Sonic City dat Barnett cureerde. De twee zijn dus fan van elkaar en we kunnen begrijpen waarom dat zo is. De zangeres bracht namelijk wat bescheiden indierock dat met een bepaalde verlegenheid gebracht werd. Het neigde soms heel dromerig, maar dat paste allemaal in het brave geheel dat de band wilde neerzetten. Daarnaast hoorden we ook wat humor, bijvoorbeeld wanneer er werd gevraagd om handdoeken te gebruiken en de bandleden gewoon de lange mouwen van de zangeres gebruikten. Een leuk bandje, maar ook niet meer dan dat. Voor spanning hoopten we dus op Courtney Barnett.

© CPU – Peter Verstraeten

Stipt om 21 uur vuurde Courtney Barnett met “Rae Street” haar eerste nummer op het publiek af. Meteen dook er een gemoedelijke sfeer in de zaal op, maar ook een luid applaus. Het was duidelijk dat het publiek de Australische hartelijk zou verwelkomen. Met twee ietwat kalmere nummers kwam de set weliswaar kalmpjes op gang, om daarna met “Avant Gardener” niet alleen een eerste herkenningspunt te krijgen, maar ook wat meer tempo in de set. Op die manier ging ze ook verder met ups en downs waarbij dat tempo altijd een kink kreeg om daarna weer wat te gieren. Tamelijk voorspelbaar dus, maar als we daar door keken, zagen we wel fascinerend spel.

Er zat weinig spanning in de set, maar dat betekende niet dat het muzikaal niet tot in de puntjes was uitgewerkt. Dat konden we horen bij het nog steeds uitstekend “Small Poppies” van de debuutplaat. Op het einde besprong Barnett haar gitaar als het ware waardoor de gitaarsolo’s extreem vettig en heerlijk binnen kwamen. Op die manier bewees ze ook nog maar eens haar talent als gitariste, want als er iets is waar Courtney Barnett altijd in uitspringt, dan is het wel haar gitaarwerk.

© CPU – Peter Verstraeten

Ze werd live trouwens bijgestaan door twee muzikanten: een bassist een drummer. Die laatste kreeg een shout-out tijdens de intro van “Elevator Operator”, waarbij hij toch enkele seconden zijn drumwerk mocht laten resoneren. Verder vielen de muzikanten nooit echt op, de show draaide dan ook maar rond één vrouw. Ook visueel werd alles redelijk sober gehouden waardoor er nooit echt veel te zien was. Een subtiele lichtshow met kleine details, bijvoorbeeld de groene lichten bij “Turning Green”, zorgde voor iets extra’s, maar dat was het ook. De bandleden waren te statisch en Courtney Barnett kwam enkel bij de gitaarsolo’s eens wat meer naar voor om het publiek op te hitsen. Doordat ze zo statisch voor haar microfoon moest blijven, kon ze natuurlijk nooit voor een energieke dynamiek zorgen.

Op die manier bolde de set dan ook voort en het publiek knikte gezapig mee, maar we merkten ook dat heel wat mensen de concentratie niet altijd konden behouden. Er werd af en toe gekeuveld en ook de aandacht was niet altijd optimaal. Gelukkig was er tussen iedere song wel een oorverdovend applaus, iets wat Barnett zelf ook kon appreciëren. Op die manier bloeide ze toch een klein beetje open met een lach op het podium, iets wat we zelden zagen. Met “History Eraser” werd er een energiek trio ingezet en hier ging de zaal toch iets meer aan het springen en bewegen, vooral bij “Pedestrian at Best”, een nummer dat nog steeds staat als een zebrapad. Toch konden we ons ook hier niet aan de indruk ontdoen dat ze alles met een bepaalde onverschilligheid speelde. We zagen Barnett al deze liedjes al beter brengen met meer inleving.

© CPU – Peter Verstraeten

De sleur zat er dus een beetje in bij Courtney Barnett, wat kan gebeuren als je iedere dag dezelfde setlist afhaspelt en nergens een nieuwe dynamiek in de set kan krijgen. In de bisronde probeerde ze door “Oh Baby” solo te brengen nog iets extra magisch te creëren, maar de set eindigde op die manier zoals ze begon: gezapig. We konden op die manier een beetje wegdromen in De Roma, een beetje rocken en ook een beetje genieten van de leuke jangly liedjes, maar we zagen vooral een routineuze set van Courtney Barnett waarbij vooral opviel dat haar nummers van de debuutplaat nog steeds op het meest enthousiasme kunnen rekenen. We zijn benieuwd hoe de zangeres in de toekomst nog zal kunnen evolueren, want het zou zomaar kunnen dat ze haar piek bereikt heeft. Desalniettemin bleef alles in de set tot in de puntjes perfect gespeeld en konden we Barnett nooit op een fout betrappen en enkel dat verdient al een groots applaus.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

Rae Street
Sunfair Sundown
Avant Gardener
Nameless, Faceless
Need a Little Time
Small Poppies
Turning Green
Depreston
Here’s the Thing
Elevator Operator
City Looks Pretty
Lance Jr
If I Don’t Hear from You Tonight
History Eraser
Pedestrian at Best
Nobody Really Cares If You Don’t Go to the Party
Write a List of Things to Look Forward To

Oh the Night
Sunday Roast
Before You Gotta Go

3662 posts

About author
Ook bekend als "Den Beir", oprichter van de site, leidt alles in goeie banen en schrijft ook wel eens iets.
Articles
Related posts
LiveRecensies

Tom Odell @ De Roma: Tranenkeizer met durf

Het was sturm en drang voor de poorten van De Roma, en daar was één man voor verantwoordelijk: Tom Odell. Waar de…
InstagramLiveRecensies

Froukje @ De Roma: Noodzakelijk geluk

Op je tweeëntwintigste je debuutplaat tot leven wekken, concertzalen uitverkopen en al enkele jaren lang de affiches van festivals vullen? Doe het…
InstagramLiveRecensies

Sophie Ellis-Bextor @ De Roma: Live hitjesjukebox

We waren haar eigenlijk al bijna vergeten, maar opeens is Sophie Ellis-Bextor weer helemaal populair. Aanleiding daartoe was de film Saltburn, waarin…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.