© CPU – Leni Sonck
De voetafdruk die PC Music aan het achterlaten is op de muziekindustrie, is onmiskenbaar. Het door A.G. Cook opgerichte label behoort tot de meest invloedrijke labels in de popwereld door hun oor voor straffe producties. Gisteren keerde de Zweedse zangeres en PC Music-trots Namasenda terug naar de Botanique, waar ze in de Witloof Bar haar debuutmixtape Unlimited Ammo kwam voorstellen en nog eens demonstreerde dat ze deel uitmaakt van een stukje muziekgeschiedenis. In iets minder dan een uur ging ze door haar verschillende projecten en vertrouwde ze vooral op de productionele kwaliteit van haar nummers, die ervoor zorgen dat ze live, ondanks een zeer aanwezige backingtrack, nog steeds meer dan de moeite zijn.
In de kelder van de Brusselse concerttempel verzamelden de liefhebbers van undergroundpop en raves voor Namasenda’s eerste headlineshow. Zonder intro of dergelijke betrad de zangeres om half negen het podium om met “Snow” de set te openen, maar echt warm werden we er niet helemaal van. De backingtrack kreeg namelijk een iets te grote hoofdrol, waardoor ze vocaal slechts sporadisch te horen was. Ook bij “Finish Him” hoorden we weinig zang door de luidsprekers komen, waardoor we met moeite in de set geraakten. Bij “Dare (AM)” hoorden we dan eindelijk haar stem er iets meer doorkomen, maar een gebrek aan live nuances zorgden ervoor dat ook dat nummer wat achter z’n potentieel bleef.
© CPU – Leni Sonck
Dat we niet altijd even veel live zang mochten verwachten, was dus al vroeg in de set duidelijk. Het publiek legde zich er duidelijk ook bij neer en besloot vanaf “I Could Die” iets fanatieker mee te raven, waardoor de sfeer steeds beter werd. Haar enige Zweedse nummer “Rosa” trok op dat moment echter aan de rem en verlaagde het tempo aanzienlijk, wat op zich wel goed werkte en even wat meer voeling in de show bracht. Door de dromerige, rustigere productie drong haar stem eindelijk ook iets meer door. Aan “Vvolvo” dan de taak om terug plankgas te geven, want vanaf dan moest er steevast harder gedanst worden. “What U Got” werd van onder het stof gehaald en bleek na vijf jaar nog steeds hot te zijn. Haar fans aten steeds meer uit haar hand.
De podiumpresence van Namasenda is wat te vergelijken met die van Shygirl. Een licht ‘je m’en foutisme’ en slechts een sporadisch enthousiasme zijn meestal niet de beste vooruitzichten voor een sfeervolle show, maar bij Namasenda werkt het wel. “Demonic” werd ook zonder veel poespas een demonenuitdrijving van jewelste, waarbij de productie nog scherper klonk in de liveversie. “Shots Fired” knalde vervolgens nog harder dan een kanonskogel door de Witloof Bar en zorgde ervoor dat iedereen goed opgewarmd was voor “Banana Clip”. Het nummer is een echte sfeerbrenger in de set door het ludieke refrein en werd een absolute meezinger, waarbij de zangeres over het podium huppelde en ook meer genoot van het enthousiasme van het publiek.
© CPU – Leni Sonck
Het slotstuk van haar show zat bijzonder goed in elkaar en zorgde er ook met gemak voor dat het mindere begin enigzins vergeten was. Op “Donuts” bouwde ze er een feestje van jewelste van en kreeg ze iedereen met gemak aan het springen. Slotnummer “Ok Bye” liet haar dan in schoonheid afscheid nemen van Brussel. Ze durfde er vocaal een tikkeltje meer, zong meer live en haalde op het einde nog eens wat straffe noten uit haar hoed. Op de tonen van het bijzonder rave-georiënteerde “Wanted” verliet ze het podium zonder grote vaarwel, maar liet ze haar fans nog eens kort op hun eentje dansen om af te sluiten.
Namasenda reduceren tot een popsterretje zou afbreuk doen aan de inventieve muziek die ze maakt, en toch zitten er soms wat schattige popmomentjes in haar show zoals bij “☆”, wanneer ze iedereen hun gsm-lampje in de lucht vroeg, die tonen dat ze een popster pur sang is. Haar dj gaf in de Botanique haar nummers nog een flitsendere versie, waardoor Namasenda moeiteloos hartjes won ondanks ze ook heel wat nummers van Unlimited Ammo niet bracht. Dat ze de backingtrack misschien iets te vaak gebruikt, moet je er bij Namasenda bijnemen, maar dat ze toont dat autotune een onderschat instrument blijft, heeft ze wederom bewezen. Namasenda blaast pop met haar onvergelijkbare producties een nieuw leven in en weet daarom ook live te boeien, ondanks de reeds aangehaalde, te minimaliseren zwaktes.
Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!
Setlist:
Snow
Finish Him
Dare (AM)
Dare (PM)
I Could Die
Rosa
Vvolvo
What U Got
☆
Interlude
Black Ops 2
Demonic
Shots Fired
Banana Clip
Here
Pussy Cunt
Donuts
Ok Bye
Wanted
