InstagramLiveRecensies

SOHN @ Trix Club: Gezelligste woonkamer van het land

© CPU – Stijn Verbruggen

Na onder meer optredens in Nederland, Polen en Spanje kreeg België de eer om SOHNS Europese tournee in schoonheid af te sluiten. Via deze tour wou Chris Taylor, zoals de man echt heet, het publiek laten proeven van het album Trust dat eerder deze maand uitkwam. Ondanks het enthousiast onthaalde nieuwe werk, was zijn show in de kleinere Club van Trix net niet volledig en lang op voorhand uitverkocht. Dat trok SOHN zich kennelijk niet aan, want hij gaf nog een laatste keer het beste van zichzelf alvorens hij kon beginnen aan een welverdiende vakantie.

De mensen warm krijgen, dat was de taak van een man met roots in Kirgizië, of all places. Liam Mour was de naam, een naam die voor velen weinig bekend klinkt. Wie aanwezig was, zal Liams naam niet snel meer vergeten, en dan hebben we het niet enkel over het feit dat hij wel tot driemaal toe zijn eigen naam vertelde aan het publiek dat bij mondjesmaat aandikte. Maar ook over zijn hypnotiserende beats met Oosterse invloeden die hij bracht, een brok elektronische dansbaarheid. De muziek die was sfeervol en paste perfect bij de setting die Trix aanbood, al verdiende het een iets meer opeengestampt en aandachtig publiek. Tijdens de opbouwende rustigere momenten, geraakten velen wat afgeleid door de verhalen van hun buren, maar naarmate de set vorderde begrepen steeds meer mensen Liams verhaal en werden de lege ruimtes stilaan gevuld met danspassen en schommelbewegingen.

© CPU – Stijn Verbruggen

Eenmaal warm, was het moment daar voor SOHN. De frontman had zijn hoed bij zijn kinderen in Wenen gelaten en kwam met pet en drie bandleden het podium op. De twee eerste nummers vanop de nieuwe langspeler waren ook de openers van de set. “Start” ging vlotjes over in de heerlijk daverende bassen van “Antigravity”. Het publiek leek wakker geschud en de eerste dansers waren meteen op de afspraak. Wie zijn ticket had gekocht met het oog op een avondje dansen, die kreeg waar voor zijn geld. De heerlijk uitgesponnen liveversie van “The Wheel” was zo’n adrenalinehoogtepuntje en ook de smerige synths vanuit “Tremors” zorgden voor bescheiden zweetwalmen.

SOHN was natuurlijk niet gekomen om te teren op de gekende oudere hitjes, maar ook om Trust voor te stellen. Het album bevat minder van die scheurende synths en vettige bassen en is wat rustiger, maar daarom zeker niet minder boeiend. Taylor nodigde ons uit in zijn woonkamer tijdens een van zijn ietwat stuntelige, maar oprechte interacties met de luisteraars. Het tweeluik “I Won’t” en “Caraval” kreeg de hele zaal stil. De nummers verleenden perfect de opportuniteit om Taylors stem in de verf te zetten, want dat de man kan zingen, is een understatement. Vooral wanneer hij zijn breekbare kopstem bovenhaalde, wist hij te raken. Even hoopten we die woonkamer waar we net waren binnengestapt, nooit meer te hoeven verlaten.

© CPU – Stijn Verbruggen

Visueel was er maar weinig te beleven, wat lastig is in de Club van Trix, maar de sterkte op muzikaal vlak maakte dit grotendeels goed. Synths, drums, toetsen en gitaar klonken piekfijn samen. Bij enkele nummers uit Trust werd de vierkoppige band bijgestaan door een bassist die hoofdzakelijk “Riverbank” heel wat extra pit meegaf. “M.I.A.” is een van de opvallendste nummers op Trust, maar kwam live niet tot zijn recht doordat de echo’s op de stem en de bassen nogal dof klonken. Eindigen deed SOHN met een opgepimpte versie van “Artifice” en een heerlijk oprechte versie van “Rennen”. Dat laatste is het nummer dat de kwaliteiten van Taylors stem en de energie vanuit de synths en drumpads perfect weet te blenden.

Met het nieuwe album en de gevestigde waardes vanuit zijn vorige onder de arm wist SOHN een hele show lang te interesseren. Hij leverde een fijne set af, waarbij het nieuwe en het oude werk mekaar wisten te versterken. Na afloop hadden wij niet bijster veel zin om die warme Borgerhoutse woonkamer al te verlaten. Al zal SOHN wel tevreden zijn wanneer hij de volgende dag terug een voet binnenzet in de zijne voor een korte en welverdiende pauze.

Setlist:

Start
Antigravity
Segre
The Wheel
Oscillate
Figurskating, Neusiedlersee
Bloodflows
Signal
Nil
Caraval
I Won’t
Riverbank
Tremors
M.I.A.
Lights
Lessons
Conrad

Artifice
Rennen

58 posts

About author
Vrienden noemen me 'Boh'
Articles
Related posts
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

Desertfest maakt eerste namen bekend met o.a. Fu Manchu en Russian Circles

Naast de regen die vandaag met bakken uit de lucht komt, vallen ook de festivalaankondigingen in grote getalen. Zo ook in Antwerpen,…
LiveRecensies

Filter @ Trix: Scherp geschut

Het zijn boeiende tijden voor de Nine Inch Nails-fans. De klassieker The Downward Spiral mocht dertig kaarsjes uitblazen, en Trent Reznor blijft…
InstagramLiveRecensies

Dead Poet Society @ Trix (Club): Hoe vettiger, hoe prettiger!

Dead Poet Society is springlevend en verkeert al een tijdje in een opperbeste stemming. De band uit Boston cruiset namelijk al drie…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.