LiveRecensies

Parcels @ Ancienne Belgique (AB): Flitsende muzikaliteit

© CPU – Fleur De Backer (archief)

De populariteit van Parcels lijkt alleen maar toe te nemen. Nadat de band een verschroeiende set speelde op Rock Werchter afgelopen zomer, mochten ze nu het bordje uitverkocht bovenhalen bij hun show in de Ancienne Belgique. Het concert was de tweede van hun tour langs de Europese zalen en dat de band hun festivalspektakel naar een nog hoger niveau wilde tillen, werd meteen duidelijk. Met Day/Night, dat net geen jaar oud is, was er ook heel wat nieuwe muziek voor te stellen, maar de show werd gewoon een totaalervaring waarbij belichting, experiment en groovyness hand in hand gingen.

Openen mocht Discovery Zone, een vreemde naam en ook de show was best bevreemdend. We werden bij het begin door enkele computerstemmen verwelkomd op haar show, waarna het leek alsof we op een rollercoaster in Disneyland zouden gaan. Bij Discovery Zone was het weliswaar allemaal wat meer trippy, want op de visuals zagen we vlinders, planeten, rupsen en verschillende andere dieren wat het dus meer een trip naar de zoo maakte. De artieste bracht een mix van experimentele pop in combinatie met een theremin en wat synths, maar liet vooral de muziek vanop een bandje spelen en brak een lans voor haar zweverige stem. Dit paste allemaal in het geheel, want de zangeres stond ook constant achter haar visuals wat voor een nog meer bevreemdende sfeer zorgde. Toch was het op die manier wel een entertainende show, maar muzikaal zou het nog iets boeiender mogen om echt te overtuigen.

© CPU – Nathan Dobbelaere (archief)

De spanning was te snijden voor Parcels het podium opging. De zaal was helemaal tot in de nok gevuld en er leek nergens nog ruimte te zijn om maar te bewegen. Onhandig als je weet dat Parcels heel wat dansbare muziek met zich meebrengt. Eens de lichten dan in een soort van felle witte afwisseling tekeergingen, kwam de band in zijn cirkel op om een instrumentale intro in gang te steken. Die ging naadloos over in “Lightenup”, en zo viel meteen op dat het publiek er echt wel zin in had. De weinige plek die er was om te dansen werd ten volle benut, waardoor de Ancienne Belgique subtiel omgetoverd werd tot een club. Na een drietal nummers in een cirkel te spelen, kwam de band naar voor om “Comingback” iets dichter bij het publiek te brengen. Bij die song viel nog een bepaalde logge sound te ontwarren waarbij het leek alsof de bas en drums onder water zaten, maar dit bleek de enige song waar we iets van muzikale kritiek op konden geven, nadien werd alles muzikaal tot in de perfectie gebracht.

Met prachtige visuals kon je bij Parcels ook met het oog wel wat zijn. Er waren achter de band enkele grote, zwarte banners die op een bepaald moment leken te kunnen draaien en zo een witte achterkant bevatten. Hierdoor kon de band altijd met licht en donker spelen en ook heel wat kleuren in de songs laten komen. Bij “Gamesofluck” was dat bijvoorbeeld blauw en rood, wat ook de iets zwoelere sound tot zijn recht liet komen. Bij “SHADOW” speelde de band nog meer met het donker. Ze gingen met zijn vijven naast elkaar gaan staan om zo prachtige samenzang te voorzien. Het was zoals een kerkelijke dienst, want het leek allemaal erg geestelijk. Hiervoor doofden ze alle lichten en lieten ze schaduwen vallen op hun gezichten. Het gevolg was dat er een bepaalde, extra mysterieuze sfeer ontstond, waardoor het nummer aan kracht won.

© CPU – Fleur De Backer (archief)

Een eerste hoogtepunt in de set kwam er vrij snel met “Tieduprightnow”. De zaal brulde de tekst mee en liet zijn beste moves zien. Het was dan ook opvallend om te zien dat de meer smooth songs van Day/Night iets minder in de smaak vielen. Het publiek schuifelde wel, maar bij de heel rustige nummers zoals “Once” viel op dat ze liever wat keuvelden dan een stilte te laten bij deze breekbare songs. Een beetje onrespectvol, maar het bleek dat het merendeel van de zaal gewoon kwam om te dansen. Op die manier viel ook op hoe weinig plek soms gelaten werd voor mensen die echt oprecht geïnteresseerd waren om te luisteren naar de band. Als we drie minuten niet opletten, werden we plots geplet tussen alle toeschouwers die niet wilden wijken.

Deze euveltjes maken natuurlijk de rekening van Parcels niet, want de band bleek gewoon een heel sterke set in elkaar gezet te hebben. Het was allemaal zo perfect op elkaar afgestemd, liep bij momenten prachtig over in elkaar en de dynamiek was immens. Toch wrong ook hier het schoentje, want tussen al dit perfectionisme misten we soms een beetje oprechtheid. Doordat alles zo prachtig uitgedacht was, kregen we nergens het gevoel dat er iets spontaan gebeurde. Buiten bij “Somethinggreater”, waarbij het publiek op het einde spontaan begon verder te zingen. Elders werd er muzikaal uitmuntend gespeeld, maar het was allemaal net iets te gemaakt. In het middenstuk werden iets te veel slome, sensuele songs na elkaar gespeeld waardoor de energie wat slonk. Het was duidelijk dat Parcels gewoon de funky nummers en hits moest spelen en niets anders.

© CPU – Fleur De Backer (archief)

Ook wanneer “EDM” passeerde, een song waarbij de elektronica hoogtijden viert en we ons even op Tomorrowland voelden. Het leek allemaal een trancejam, maar niets was minder waar. De inbreng van Robert Miles’ “Children” doen ze eigenlijk iedere dag, en de afwisseling tussen het donker begin en episch einde, voelden we van ver aankomen. Het publiek maalde er weliswaar niet om en sprong als een bezetene recht toen de song tot zijn climax kwam. Hierdoor viel nogmaals op dat Parcels altijd het midden zoekt tussen dansbaar elektronisch en dansbaar funky, maar nergens zonder de groove te vergeten.

De Ancienne Belgique mocht nadien wat zweet ruimen, want in de net geen twee uur durende show kregen we van Parcels heel wat op ons bord. Het ging van kerkgezangen naar funky popsongs tot vieze elektro en alles leek wel te smaken. Toch mocht de band net iets meer spontaniteit in zijn set proberen te steken. Hoewel ze heel dankbaar waren voor alles en ook erg oprecht overkwamen, misten we de durf om eens wat meer buiten de lijntjes te kleuren. Dat deed weliswaar niet af van hun geweldige show, die zowel visueel als muzikaal tot in de puntjes was uitgewerkt en eigenlijk nooit verveelde. Volgende keer zien we ze hoogstwaarschijnlijk in een nog grotere zaal.

Setlist:

Lightenup
Gamesofluck
Comingback
Tieduprightnow
Theworstthing
Shadow
LordHenry
Overnight
Groovejet
Euphoric Outro
Bemyself
Light
Famous
Once
IknowhowIfeel
Hideout
EDM
Somethinggreater
Free

3659 posts

About author
Ook bekend als "Den Beir", oprichter van de site, leidt alles in goeie banen en schrijft ook wel eens iets.
Articles
Related posts
LiveRecensies

SLIFT @ Ancienne Belgique (AB Box): Intergalactisch stokbrood

Het aantal muzikanten dat je uit Toulouse kunt opsommen, blijft als Belg en zeker als Vlaming eerder beperkt. Toch is er een…
InstagramLiveRecensies

The Gaslight Anthem @ Ancienne Belgique (AB): Van waakvlammetje naar warm vuurtje

Net geen tien jaar geleden was het dat The Gaslight Anthem nog eens in een Belgische concertzaal stond. Ook toen was de…
InstagramLiveRecensies

Zimmerman @ Ancienne Belgique (AB Club): Eerbare vrijage met zinderend slotakkoord

Simon Casier pakte z’n basgitaar en Bob Dylans doopnaam en werd Zimmerman. Achter die zweem van associaties en hoge verwachtingen bevindt zich…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.