Bij de meeste mensen maakt de jeugdige naïviteit waardoor men gelooft dat al die gekke, grote doelen die we voor ogen hebben daadwerkelijk haalbaar zijn, ruimte voor scepticisme en realisme naarmate we ouder worden. Die grandioze dromen over verre reizen, een carrière als profvoetballer en het verbeteren van de wereld, ze vallen allemaal in diggelen wanneer we op een gegeven moment niet meer jong genoeg zijn om er echt in te geloven. De heren van de Britse band Swim Deep zijn ondertussen ook weer een dagje ouder, en ook zij merken dat dat jeugdige optimisme langzamerhand vervangen wordt door bitter realisme. Dat is gelukkig nog niet helemaal gebeurd, want Swim Deep klampt zich nog wel een klein beetje vast aan die hoop, en maakte daar hun nieuwste single “Little Blue” over.
Tijdens het luisteren naar “Little Blue”, moesten wij eigenlijk vrijwel meteen denken aan de sound van The 1975, die andere Engelse band die rond dezelfde tijd een beetje doorbrak en populair was bij de gemiddelde indieliefhebber. Dit komt niet alleen door de dromerige synths die gedurende het hele nummer domineren, maar ook door de manier waarop de vocals van frontman Austin Williams dusdanig bewerkt zijn zodat hij een beetje klinkt als The 1975-leadzanger Matthew Healy. Dat “Little Blue” dus eigenlijk een beetje een rip-off is van een andere band, maakt niet dat Swim Deep een slecht nummer gemaakt heeft. Het is namelijk een catchy, poppy liedje met de hoopvolle boodschap dat die doelen echt wel te bereiken zijn, en een fijne opbouw naar een euforische climax. Origineel is “Little Blue” dus niet, maar fijn om te luisteren zeker wel!
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.