© CPU – Nathan Dobbelaere
Het gaat hard voor Yello Staelens (alias Yong Yello). Na de release van zijn debuutalbum Marcel & Het Magnetisme Van De Goot vorig jaar, staat hij deze zomer op tal van festivals waar hij voor het eerst zonder enige vorm van restricties mag optreden. Dat bracht hem al van het pittoreske Zevergem en Dranouter tot kleppers als Rock Werchter, waar hij een enorme massa aan toeschouwers liet genieten van zijn Nederlandstalige en melodieuze rap. Op 11 augustus was het de beurt aan het publiek van de Lokerse Feesten om kennis te maken met deze getalenteerde producer en artiest. We konden hem na zijn optreden daar strikken voor een interview.
Het is voor jou de eerste festivalzomer waarop je kan optreden zonder restricties. Hoe voelt het om nu telkens opnieuw voor een groot publiek te kunnen spelen?
Het is enorm leuk, maar tegelijk ook wel een grote sprong om deze zomer meteen voor zo een grote massa’s op te treden aangezien ik geen kleine opstapjes heb gehad (Zijn optreden in De Roma in april dit jaar voor een publiek van tweeduizend mensen werd meteen opgevolgd door het optreden op Rock Werchter voor maar liefst tienduizend personen.). Maar het is heel fijn en mijn band en ik amuseren ons rot.
Je band lijkt iets heel belangrijks te zijn voor jou. Veel rappers treden echter op zonder een echte live bezetting. Vanwaar jouw keuze om dat wél te doen?
Dat komt omdat heel de plaat ook live is ingespeeld. Voor mij was optreden met een band dus een logisch gevolg daarvan, waar ik mij zelfs geen vragen bij stelde. Vorige zomer, toen er nog geen échte festivals waren, hebben we af en toe in een iets kleinere bezetting gespeeld. Maar vanaf we één keer de blazers meenamen naar een optreden, had ik het gevoel dat we dat gewoonweg altijd moesten doen.
Terwijl de teksten op je plaat erg somber zijn, is je muziek redelijk dansbaar. Is dat een bewuste keuze in verband met de liveshows?
Ik vind het belangrijk om niet én triestige teksten én triestige muziek te maken en probeer daarom met contrasten en tegenstellingen te werken. Vandaar die keuze. Langs de andere kant ervaar ik persoonlijk veel dingen als melancholisch die anderen dan weer als best vrolijk ervaren. Zo klinkt alles op het album wel een beetje triestig voor mij. Er staat geen enkel nummer op waarvan ik denk dat het muzikaal erg vrolijk is.
Dat melancholische vinden we iets minder terug in het laatste nummer van je plaat: “Het Magnetisme Van De Goot”. Het is een nummer dat hoop uitstraalt en je ook steevast brengt aan het einde van elk optreden. Is het belangrijk voor jou om het publiek ook nog die boodschap van hoop mee te geven?
Sowieso! Eigenlijk zou het het meest logisch zijn om dat nummer ook echt als laatste van elk optreden te spelen, maar daarna brengen we nog “Luchtkasteel”. Die keuze is gemaakt omdat het voor een concert gangbaar is de meest recente singles op het einde te brengen. Maar uiteraard is het een belangrijke song en zonder zou het verhaal ook niet compleet zijn.
Ook de podiumbekleding tijdens je shows ziet er keer op keer erg goed uit. Is dat visuele aspect iets waar je zelf veel aandacht aan schenkt?
Dat klopt ja. De sound van de plaat is erg seventies en onder andere geïnspireerd op Franse chansons uit de jaren zeventig. Ik wil dat mensen die mijn muziek nog niet kennen ook meteen meegezogen worden in die wereld. Niet enkel op een auditieve, maar dus ook op een visuele manier.
Festivaloptredens zijn natuurlijk nog iets anders dan clubshows, waarvan je er dit najaar nog enkele gepland hebt staan. Merk je zelf een groot verschil tussen de twee?
De setting is sowieso anders en in het begin dacht ik dat er een groot verschil zou zijn. Maar dat valt best mee. Want ook festivalbezoekers die al eens een pintje drinken en komen om zich te amuseren, luisteren echt wel aandachtig naar mijn optredens en staan er wel voor open om een verhaal te aanhoren.
Naast het maken en brengen van je eigen muziek, ben je ook producer voor andere artiesten. Op die manier ben je dus deels verantwoordelijk voor de muziek van anderen. Brengt dat meer stress met zich mee dan werken aan je eigen muziek?
Het brengt allebei wel wat stress met zich mee, maar dan op een andere manier. Als ik voor iemand anders werk, wil ik ook voor die persoon dat het echt goed wordt en dat ik niet teleurstel. Ik wil dan tonen dat er alles uitgehaald is wat er uit te halen valt. Bij mijn eigen muziek voel ik het sneller aan als ik mijn best heb gedaan. Maar daar komt soms ook wat stress bij kijken aangezien een eigen project toch nog altijd het meeste aanvoelt als je eigen ‘kindje’.
Een van de artiesten voor wie je producet is Glints (het muzikale project van Jan Maarschalk Lemmens, red.), die bovendien een goede vriend van je is. Inspireren jullie elkaar en geven jullie elkaar tips?
Door met hem samen te werken beïnvloed ik zijn muziek automatisch, maar het werkt even goed omgekeerd. Als ik een nieuwe tekst, demo of een nieuw nummer heb, dan laat ik dat ook altijd aan hem horen en dan geeft hij me veel feedback. We beïnvloeden en helpen elkaar dus constant.
Je werk als producer beperkt zich niet tot albums en nummers. Zo heb je onlangs de serie Grond van een soundtrack voorzien. In welke mate verschilt dat met het maken van muziek voor je eigen project?
Dat verschilt best zwaar omdat je niet in functie van je eigen gevoelens en gedachten werkt, maar je gedachten, sferen en gevoelens moet overbrengen in functie van de beelden, de scenes en de personages die je voor je krijgt. Dat is dus iets helemaal anders, maar ook heel leuk om te doen. Want een emotie kan je dan nog steeds op verschillende manieren invullen. Er is dus wel een zekere vrijheid.
Misschien nog wat te vroeg om te vragen, maar ben je momenteel bezig aan nieuwe muziek?
Daar kan ik nog niet veel over zeggen, maar ik blijf altijd bezig. Ik zit van maandag tot zaterdag in de studio en ik ben altijd muziek aan het maken voor mezelf of voor andere mensen.
Wie Yong Yello live aan het werk wil zien, kan dat deze zomer nog op Pukkelpop (18 augustus). Dit najaar staan ook concerten in De Vooruit (2 november) en Het Depot (17 november) gepland.
