Nabeschouwing Best Kept Secret 2022: Dag en nacht verschil

We keken er lang naar uit en voor je het wist, was het weer gedaan. De achtste editie van Best Kept Secret Festival bracht ook dit jaar weer heel wat volk naar Hilvarenbeek, waar verspreid over verschillende podia heel wat interessante en alternatieve muziekacts te zien waren. Helemaal uitverkocht was het ondanks headliners als Nick Cave & the Bad Seeds en The Strokes niet, maar met meer dan 24.000 dagelijkse bezoekers kunnen ze tevreden terugkijken op de driedaagse. Met ingehaalde slaap blikken we nog eens terug op het weekend waarin het verschil tussen dag en nacht groot bleek.

Onder leiding van de nieuwe festivaldirecteur Maurits Westerik kreeg het festival een vernieuwde invulling. De iconische letters aan de ingang verdwenen en werden ingeruild voor een meer sobere installatie, maar ook de rest van het terrein onderging een metamorfose. De ONE en TWO stonden op hun vaste plaats in gekende vorm, maar de andere podia maakten plaats voor nieuwe tenten en namen. De FIVE verdween en werd ingeruild voor The Secret. Doordat deze direct naast de inkom werd gezet, konden nieuwsgierigen meteen een kijkje nemen bij bands acts als Genesis Owusu, DIIV, Porridge Radio en Jehnny Beth. De atypische constructie van de tent zorgde ervoor dat je van buiten ook een stukje van het concert kon meepikken wanneer de tent volledig volstond, want vaak bleek de capaciteit te klein voor de act die er stond. Ook de locatie was allerminst ideaal omdat het een tiental minuten wandelen was van de ONE en TWO, waardoor de drempel voor anderen dan weer te groot werd om eens kijkje te gaan nemen bij acts die ze eventueel wel hadden willen zien.

Een andere vaste waarde blijft The Casbah, een uit golfplaten gebouwde hangar waar dj’s overdag afwisselden met live-acts. Enerzijds was dit voor heel wat bands de ultieme locatie om het kot af te breken, maar voor anderen was het eerder een zeer moeilijke setting om te overtuigen. De heel beperkte capaciteit zorgde er in ieder geval voor dat we niet zelden maar een kort kijkje namen omdat we de artiest in kwestie niet op podium zagen. Vooral artiesten als Jensen McRae, LUZ en Cero Ismael, die eerder rustige sets brachten, konden hun potentieel niet waarmaken op het piepkleine podium en hadden moeite om driekwartier overeind te blijven. Anderzijds konden stevigere acts als Future Husband, Tramhaus en Gustaf er dan wel weer hun voordeel uithalen. The Casbah mag in de toekomst wat ons betreft dus vooral focussen op punk en rock, maar zou tegelijk ook een stuk groter moeten om aan de vraag van het publiek te voldoen.

De accenten van Best Kept Secret zijn door Maurits Westerik wat verlegd. Zo wil hij meer inzetten op de totaalbeleving en wilde hij vooral ook het nachtprogramma aanpakken. Dat maakte zich overal op het terrein ook kenbaar. De THREE werd ingeruild voor de mooie The Floor, waarop je je al vanaf de opening van de deuren aan een dansje kon wagen. Het programma werd gecureerd door St. Paul, die voordien al de FOUR voor zijn rekening nam, en zag dj-sets van onder meer Yīn Yīn, Anna Prior (Metronomy), Jasper V (Altin Gün), Blck Mamba en Faisal.

De enige live-act was uiteindelijk Sophie Straat en daar knelt ook wat het schoentje. Het podium heeft zo’n centrale en mooie plek gekregen aan het water, dat het bijna zonde is dat je er enkel dj-sets kunt zien. De setting zou namelijk perfect zijn voor interessante elektronische liveshows, die evenveel mensen aan het dansen kunnen brengen en nog wat afwisseling op de line-up kunnen brengen. We denken spontaan aan artiesten als Charlotte Adigéry & Bolis Pupul, Oklou of Ross from Friends, die met grote zekerheid heel wat volk op de been hadden gebracht. Daarnaast was The Floor ook af en toe een storende factor voor concerten op de ONE, want de pompende bassen hoorde je op sommige momenten tijdens het optreden van Nick Cave.

Terwijl Best Kept Secret jarenlang gold als het walhalla voor muzikale ontdekkingsreizigers, waren er op deze editie meer dj-podia dan livepodia. De vraag is natuurlijk of het grote deel van het publiek daar op zat te wachten, want de keuze tussen bands was beperkter dan die voor dj’s. Zo hadden onder meer het Brusselse Kiosk Radio en Radio Radio een podium of maakte de vintage kledingwinkel Kilo Kilo in zijn botsautotent in de avond de plaats voor de meer foute muziek. De settings van deze dj-booths zijn idyllisch en nodigen echt uit om te dansen, maar toch hielden veel mensen het na de hoofdacts op de ONE of TWO voor bekeken en lieten ze de negen opties om te dansen naast zich liggen. Veel liever hadden ze wellicht nog iets live kunnen zien, want daar komt het grootste deel van de festivalganger op Best Kept Secret ook voor.

De overvloed aan keuze tussen eetgelegenheden was dan weer wel een schot in de roos. In tegenstelling tot vorige edities waren de foodtrucks nog meer verspreid over het terrein, met het gekende, heel mooi ingericht bosje als grootste trekpleisters. Elke keuken die je je maar kan inbeelden, leek wel vertegenwoordigd en zorgde ervoor dat je op elk moment van de dag je buik kon vullen met hetgeen waar je hart het luidste naar riep. In het algemeen verliep alles wat eten en drinken betreft eigenlijk vlekkeloos, want het betaalsysteem waarbij je telkens gewoon met je bankkaart betaalde, werkte goed en nergens was het lang aanschuiven.

Ook het tokensysteem zorgde voor minder afval, want bij het binnenkomen van het festival kreeg je een jeton die je moest inruilen voor een beker bij het bestellen van een drankje. Wilde je een nieuw drankje? Dan moest je met je beker naar de toog om een nieuw drankje te bestellen. Wie liever niet met een plastieken beker wou rondlopen of even geen dorst had, kon de beker weer inruilen voor een token aan de toog of bij vrijwilligers die rondliepen door het publiek. Het terrein bleef zo vaak heel proper en net, dikke duim dus. Over de prijzen kunnen we ons moeilijk beklagen, want de prijsstijging zal er op elk festival zijn. Voor een klein pintje telde je 3,25 euro neer en voor frisdrank 3 euro. Niet weinig, maar een trend die zich al jaren verderzet.

Veranderingen hebben altijd wat tijd nodig om te wennen en we zijn er zeker van dat er ook volgende editie weer heel wat aanpassingen zullen zijn aan de invulling van het terrein en de beleving. Over het algemeen kijken we dus tevreden terug op deze editie, maar we hopen dat er in 2023 terug wat meer ruimte komt voor livemuziek en vooral te ontdekken bands zoals op vorige edities. Best Kept Secret is voor velen dé manier om nieuwe acts te leren kennen, maar dat was dit jaar minder doordat ze voor heel veilige keuzes gingen. De programmatie bestond vooral uit gevestigde waarden, die zichzelf amper nog hoefden te bewijzen en bijgevolg zeer goede sets brachten, maar de grote verrassingen van onbemind talent bleven uit. Ook op de ONE mag op de volgende editie al wat vroeger muziek uit de boxen komen, want met drie acts op vrijdag en vier op zaterdag en zondag was het aan het meer lang wachten op muziek. We vertoeven graag in Hilvarenbeek en het festival voelde weer als thuiskomen; die verbondenheid hebben we de afgelopen twee zomers echt gemist. Op naar 9, 10 en 11 juni 2023 voor de negende editie.

Onze recensie van dag 1 vind je hier.
Onze recensie van dag 2 vind je hier.
Onze recensie van dag 3 vind je hier.