Kevin Morby @ De Roma: De wilde weldoener

Enkele weken geleden verblijdde Kevin Morby ons met zijn nieuwste langspeler This Is a Photograph. Zoals dat wel vaker het geval is bij Morby, was ook dit weer een oerdegelijke plaat die niet echt tot bij een groot publiek geraakte. Toch mocht hij voor het eerst in De Roma spelen om dat album live voor te stellen. De zaal was toch wel goed gevuld om de Amerikaan nog eens aan het werk te zien. Het was dan ook alweer van 2019, toen in de Ancienne Belgique, geleden dat de man nog eens ons land aandeed. De vele fans zagen een kwieke Morby, die zijn set begon met heel wat nieuwe muziek om uiteindelijk te grasduinen door het oeuvre.

Voor Morby zijn ding mocht doen, kregen we eerst de Nederlandse La Loye te horen. Bezielster Lieke Heusinkveld deed het helemaal alleen op het grote podium en charmeerde wel. Dat deed ze vooral door breekbare en eerlijke liedjes te brengen op een intieme manier. Het publiek luisterde zelfs vol aandacht, wat zeldzaam is bij een voorprogramma. En dat is ook te danken aan de mooie muziek van La Loye. De zangeres had ook nog een Nick Drake-cover voor ons in petto en hiermee bewees ze dat het talent zeker in haar vingers zit. We zijn benieuwd waar het haar nog zal brengen.

Het podium van Kevin Morby zag er erg mooi uit. Ieder statief was uitgedost met rozen, en op die manier voelde je al meteen een bepaalde huiselijke warmte bij de band. Dat Morby omringd wordt door zes muzikanten, komt zijn muziek te allen tijde ten goede. Zo hoorde je al meteen bij opener “This Is a Photograph” wat ze allemaal in zich hebben zitten. De frontman begon alleen met zijn gitaartje aan de melodie en geleidelijk kwamen er meer en meer instrumenten in het geheel, tot alle registers op het eind werden opengetrokken en hij zich vol power in de sound smeet.

En zo zou bij iedere song van de set de sterkte van de band naar boven komen. Er was een saxofonist die ook dwarsfluit speelde en op de momenten dat hij niet aan het blazen was, deed hij toch nog iets met een sambabal. Er was de geweldige drummer die perfect het evenwicht tussen hard en zacht wist te vinden en er was een heel energieke toetsenist die iedere song van zijn emotie of dansbaarheid voorzag. Toch stond het meest opvallende bandlid rechtsachter. Het enige vrouwelijke lid viel op door haar sterke backingvocals, vooral bij “Campfire”, waarbij ze hele hoge noten haalde.

Kevin Morby had goed nagedacht over zijn set. Zo waren de eerste zes nummers allemaal nagelnieuw, met de een al iets meer rock-’n-roll dan de ander. Toch herbergen ze ieder één specifiek stuk van zijn talent: zijn verhalende stijl. Bij “Five Easy Pieces” valt dat op doordat hij zijn statief even verlaat en het publiek als een preker aanspreekt. Op die manier bouwt hij naar iets heel intens op om daarna gehurkt terug op de vloer te zitten. Kevin Morby is een showman, dat bewees hij ook door twee keer zijn nunchucks boven te halen. Bij “Rock Bottom” toonde hij zo dat hij zowel met de gitaar als zijn met zijn nunchucks kan spelen, om dat vlak voor “Beautiful Strangers” nog eens te doen. Het is een gimmick die hij eerder op de dag ook op zijn Instagram vertoonde, maar het gaf hem wel een bepaalde charme. Ook Kevin Morby wil gewoon eens tonen wat voor talenten hij nog allemaal heeft.

“Wander” was het eerste nummer waarbij echt opvallend werd meegezongen. De vorige songs leken allemaal wat opwarmertjes, al kon er bij “Rock Bottom” verrassend weinig volk stilstaan. De gitaarsolo bij “Wander” zorgde voor euforie, maar het is toch “City Music” (opgedragen aan de stad Antwerpen) dat voor de echte extase zorgde. Hoewel het publiek bijna altijd heel enthousiast was, kwam het hier nog meer uit de verf. Het nummer is dan ook echt gemaakt om een persoon wild te maken. Het rustige begin, de plotse ommezwaai en de heerlijke gitaarsolo’s; iedereen kende elke noot en elk woord, waardoor de song een echte publiekslieveling bleek.

Het is eigenlijk opvallend hoe goed Kevin Morby kan schakelen tussen snelle nummers en iets meer intieme songs. Hierdoor blijf je altijd verrast door wat de band voortbrengt. Ook als er een saxofoonsolo passeert, een orgelgeluid naar voor komt of nummers wat langer worden uitgesponnen, kijk je nooit op de klok om te weten hoelang het nog zal duren. En je merkte dat ook in het publiek, iedereen bleef van begin tot eind enthousiast. Het zal het charisma van de Amerikaan zijn, want dankzij zijn cowboypak en wilde haren bleef je constant geboeid kijken.

Met “Goodbye to Good Times” deed Morby het alleen met zijn toetsenist, die voor de gelegenheid de pedalsteel bespeelde, en ook dit intieme moment was er eentje dat iedereen koesterde. Je luistert gewoon naar het verhaal dat Morby vertelt en er wordt al eens gelachen door de manier waarop hij het brengt. Uiteindelijk was het gouwe ouwe “Harlem River” die de zaal nog een laatste keer in vuur en vlam zette met een geweldig arsenaal aan gitaarsolo’s en een fantastische opbouw, waarna De Roma na anderhalf uur voldaan leegliep.

Ook met zijn nieuwe plaat onder de arm kan de Amerikaan een uitstekende set neerzetten. Hij brengt dansbare nummers, hij mikt op de gevoelens en hij laat je soms ook denken over het leven met zijn lyrics. Toch is het altijd toegankelijk en heb je nergens het gevoel dat er overdaad is. Kevin Morby is een muzikant die altijd perfect de nunchucks in handen heeft en daardoor is zijn set muzikaal heel rijk te noemen. Een show van Kevin Morby stelt, net zoals zijn albums, nooit teleur.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

This Is a Photograph
A Random Act of Kindness
Bittersweet, Tn
Five Easy Pieces
Rock Bottom
Stop Before I Cry
Campfire
Wander
No Halo
Piss River
City Music
I Have Been to the Mountain
Parade
Dorothy
A Coat of Butterflies
Goodbye to Good Times

Beautiful Strangers
Harlem River