© CPU – Bert Savels
Hoog bezoek in de Brusselse Ancienne Belgique. Daags na de herdenking van Arno, kwam er een legende uit een heel andere generatie langs. En dat om onze omgebouwde hiphoptempel te laten ontploffen. Denzel Curry, uit het zonnige Florida, komt onze windstreken uitgevlogen met een enorm sterk album, Melt My Eyez, See Your Future, onder de arm en presenteerde dat met gepaste trots aan een moshpitlievende jonge meute.
Twee artiesten moesten met het voorprogramma de rode loper uitrollen voor Denzel Curry. Vaste rechterhand PlayThatBoiZay is al een even grote bal chaos en onrust als Denzel zelf, en nam zijn taak om het publiek op te warmen met de nodige ernst aan. Nummers doordrenkt met diepe en troebele bas die je tot in je borst voelt, toverden al een eerste schuchtere (niet heus) moshpit tevoorschijn. Een feature van PlayThatBoiZay op “P.A.T”, van op het ZUU–album, was al reden genoeg om die stormwind van een beat door de boxen te laten donderen en de zaal voor de eerste van van vele keren overhoop te gooien.
Ook voor onze eigenste Yung Mavu was het enthousiasme overweldigend. Met zijn gladde flows en effectieve beat drops deed de Antwerpenaar de zaal prematuur daveren. Het was op dat punt nog een uur voor de hoofdact zou verschijnen. Yung Mavu kan met zijn aanstekelijke en energieke stage presence moeiteloos een heksenketel maken van welke zaal dan ook. Razendsnelle beats en bassen waarvan je knieën gaan knikken zijn er dan mooi bij meegenomen. Er was een bepaalde rusteloze energie te voelen in de zaal, die maar beter snel zou kunnen vrijbarsten.
Op de melancholische tonen van “Melt Session #1” stapte Denzel Curry triomfantelijk uit het donker. Met dat jazzy en beredeneerd nummer werd het duidelijk dat Curry wel iets minder onbevangen en voordehandliggend zou zijn dan zijn twee opwarmers, of toch voor een viertal minuten. Zo lang duurde het niet vooraleer de eerste moshpit bewapend werd, met “Walkin” als oorzaak voor dat gevolg. Het is natuurlijk na de nu al legendarisch te noemen beatswitch dat het slenterende plaats maakte voor een nummer waar je je met gemak op een ander kan gooien.
Het was op “Worst To Worst”, nog een hoogtepunt vanop Melt My Eyez, See Your Future, dat Denzel met een van zijn meest catchy hooks in zijn discografie het publiek definitief naar zijn hand zette. Dat zijn laatste album een meer bedachtzaam geheel vormt dan zijn vorige albums, kwam met “Mental” en “The Last” sterk over. Mentale gezondheid en gevoelens van onveiligheid, zowel in het hoofd als op straat, lopen als rode draad door Melt My Eyez, See Your Future. Het toont zo doeltreffend de Denzel Curry achter de meme, het interneticoon van deze generatie.
Op een Denzel Curry-concert kan zo’n nuance wel best niet te lang duren. Zijn alsmaar diverser wordende discografie maakte vrij snel plaats voor de vintage Curry banger, iets dat stillaan zijn eigen term verdient te krijgen. ZUU, een album waarop je kan springen tot je met een hersenschudding op de spoed belandt, kwam gretig aan bod. Het lijkt ondertussen een ander tijdperk, of zelfs een ander dimensie, maar 2019, het jaar dat ZUU uitkwam, is uiteindelijk nu ook niet zo lang geleden. Niet dat Melt My Eyez, See Your Future nu een compleet ander beest is, maar nummers als “ZUU” en “WISH” lijken uit een simpelere tijd, met een simpelere Denzel te komen. Het zal Brussel een worst wezen.
Denzel Curry is op verschillende markten thuis, maar het is pas als hij de trapbangers aan mekaar kan rijgen en dat intensiteitspedaal serieus kan indrukken, dat er bij het publiek een haast buitenlichamelijke ervaring opduikt. Voor “SUMO” knalde er weer een bas door de boxen waarmee je gebouwen met de grond gelijk kan maken, maar met zoiets geef je een Duracellkonijn als Denzel Curry enkel meer brandstof. Alsof hij de controle verloren had over zijn eigen lichaam sprong hij over het podium om “SPEEDBOAT”, weer met zo’n enorm catchy hook, vocaal door zijn microfoon te proppen.
Denzel Curry weet naast intens tekeergaan ook nog eens een concert in te delen. Hits “RICKY”, “CLOUT COBAIN” en “Ultimate” passeerden allemaal vrij kort op mekaar, maar niet helemaal op het einde. De laatste flarden energie en zweetplekvrije T-shirts werden met die nummers omvergeblazen. Het jazzy en laidback “The Ills” wist het publiek dan toch met een iets gemoedelijkere stemming terug naar huis te sturen.
Voor hiphoproyalty Denzel Curry werd de AB omgedoopt tot een hiphoptempel, en het publiek zag een vorst met hernieuwde kracht regeren over zijn moshpitlievende onderdanen. Vele drijfnatte T-shirts zijn gisterenavond in de wasmand verdwenen, vele nachtelijke douches werden genomen. Een nog steeds groeiende artiest verstevigde in de bloedhete AB-zaal nog maar eens die legendarische status. Volgende keer, en hopelijk ligt die niet te ver in de toekomst, wordt nog beter. Dat voel je.
Setlist:
Melt Session #1
Walkin’
Worst To Worst
John Wayne
The Last
Mental
Troubles
Ain’t No Way
This Life
SIRENS
WISH
ZUU
BLACK BALLOONS
Threats
SUMOU
Ultimate
ULT
RICKY
SPEEDBOAT
CLOUT COBAIN
X-Wing
Zatochi
The Ills
_DIET
