In 2019 kwam iann diors eerste mixtape uit. Nothings ever good enough was een samenvoeging van acht nummers die op Soundcloud stonden en resulteerde in een mooie start van de carrière van iann dior. Na die start ging het vrijwel alleen maar beter voor de Amerikaanse zanger/rapper. Zijn volgende album bevatte al features van Travis Barker, Trippie Redd en Gunna, geen misse namen als ‘nieuwe’ rapper. Buiten zijn eigen werk komt iann dior vaak ook een bijdrage doen als feature. Zo hoorden we hem op Machine Gun Kelly’s album, op de single “Mood” met 24kGoldn en op het album van Lil Tecca. Na die features laat iann dior nu een nieuw project op de wereld los, on to better things.
Het album bevat vijftien nummers, met eigenlijk zeer weinig gastbijdragen. Travis Barker zien we een aantal keer terugkomen, maar daarnaast verschijnen alleen maar Machine Gun Kelly en Lil Uzi Vert op on to better things. Over de gehele lijn is het album een mooie mix van trap, hiphop en wat poppunk, dankzij Travis Barker. Zo is “obvious” een zeer goede track, die sterk ondersteund wordt door Travis Barkers drumkunsten. Natuurlijk mogen de stevige gitaren niet vergeten worden en ook iann diors vocals komen zeer goed tot zijn recht op dit nummer.
Een van de andere gastbijdragen op dit album is er een van Lil Uzi Vert. “V12” was al even uit, maar blijft een nummer dat we elke keer opnieuw afspelen. Het catchy gehalte is zeer hoog, mede door de hook van iann dior. De referentie die hij doet naar Lil Uzi Vert is ook een blijver, aangezien die andere meewerkt op het nummer. De verse van Uzi is eindelijk nog eens een goede en eentje die niet irriteert, zoals dat wel het geval was op “Drankin N Smokin” of “Bad and Boujee”. Een andere combo die we ook al eerder zagen, was die met Machine Gun Kelly. Op on to better things verschijnt de rapper uit Houston op het nummer “thought it was” samen met Travis Barker.
Een nummer dat er nog met kop en schouders bovenuit steekt, is “heavy”. De trapbeat en de zeer emotionele en wavey raps van iann dior smelten samen tot een zeer mooi plaatje. ‘I don’t know where to turn on this road, ‘cause nobody tells the truth anymore.’ Zinnen als deze komen toch wel binnen en zijn ook zo typerend voor de stijl van iann dior, zeer emotionele teksten die hij brengt als een mix van rap en zang. Dat emotionele aspect komt ook zeer goed tot zijn recht in “fallin'”. Geen trapdrums en bassen deze keer, maar een simpele gitaar waarover iann dior zijn verhaal doet over iemand die hem verlaat en hoe hij dat ervaart.
Maar niet elk nummer op dit album is hiphop of poppunk. Er duikt ook een soort van popnummer op, namelijk “let you”. Dit zorgt voor een andere wending en wat meer happy vibes door de popbeat. Hiermee toont iann dior toch aan dat hij een artiest is die een breed spectrum van genres kan brengen.
Een zeer sterk en aangenaam album van iann dior, het is zo eentje waar je gerust de hele dag naar kan blijven luisteren. De mix tussen hiphop, poppunk en andere genres zorgt voor een mooie diversiteit binnen het project. De gouden stem van iann dior wordt zeer goed ingezet om zo een geheel te vormen dat onthouden mag worden!