© CPU – Emiel Viellefont
Wit-Rusland, een land waar je absoluut niets van hoort tot er iets ergs gebeurt. Of je moet new wave-/postpunkfanaticus zijn, dan zal de naam Molchat Doma zeker wel een belletje doen rinkelen. De drie werden de afgelopen jaren tot culthelden gebombardeerd door het circuleren van hun muziek op TikTok. Het zou ons verbazen moesten de drie mannen geweten hebben wat TikTok was tot dat onverwachte succes. Hun vorige plaat toonde ook al dat het trio niet zwicht voor socialemediaviraliteit. Nu dalen de onvoorziene sterren, als je ze dat kunt noemen, af naar een uitverkochte Orangeriezaal in de Brusselse Botanique voor een drukke en intense set vol dansbare bangers.
Voorprogramma Victor De Roo heeft voor zijn jonge leeftijd al een heel aantal jaren op zijn teller staan in de Brusselse technoscène. De dj kan steevast rekenen op de support van Brusselse pater familias Zwangere Guy, waarvoor De Roo al heel wat beats producete. Tijdens het voorprogramma stond De Roo er alleen voor, ondanks zijn vele collaboraties, en hij deed dat meer dan aanzienlijk. Met het soort techno dat Molchat Doma-fans ongetwijfeld aanspreekt, was De Roo’s korte set energiek, vol met contrasten en ruwe geluiden, en dynamisch genoeg om simpele labels te vermijden. Victor De Roo bracht dreunende en donkere nummers, die feilloos konden openbarsten in ontlading. Eenzelfde tactiek die Molchat Doma ook ontgetwijfeld zou hanteren.
Molchat Doma is op het eerste zicht gerust een geval apart te noemen. Bassist Pavel Kozlov komt zelfs als Wit-Rus over als een parttime barista in een Californisch koffiehuis, gitarist Roman Komogortsev dan weer als een lichtjes intimiderende cipier, en frontman Egor Shkutko eerlijk gezegd als Dracula. Het is een opvallend drietal, dat desalniettemin in een mum van tijd een dansvloer voor je voeten kan neerleggen. De band kon de indruk dat hun muziek opgenomen wordt in een koelcel met maar weinig moeite ook overbrengen in de volgepakte Orangeriezaal. Opener “Интро” bracht de sfeer meteen onder het vriespunt met een tragische en melancholische toon.
Die toon bleef echter niet lang zo. De daaropvolgende nummers brachten expressie en dansbaarheid die lang aanhield. “Тоска” is Russisch voor ‘melancholie’, en het nummer draagt zijn titel met eer. Het synthwerk komt hier eerder op de achtergrond en elke instrumentalist kwam individueel sterk opzetten. Een memorabele baslijn, een subtiel en delicaat riffje en zanger Egor die klaagzang van de bovenste plank bovenhaalt. Niet voor de eerste keer komt het in je op dat dit muziek, en zelfs een band, is uit een ander tijdperk.
© CPU – Emiel Viellefont
Het gevoel dat men in een ander tijdperk belandde werd er niet minder op. Voor sommige nummers, zoals “Ответа нет (No Answer)”, borgen de muzikanten hun gitaren op en namen ze plaats aan hun uitgebreide synthinstallaties, en je zal ze gehoord hebben. Hoe ondoordringbaar of afstandelijk Molchat Doma er ook mag uitzien op het eerste zicht, ergens vanbinnen bestaat er een drang om mensen aan het dansen te krijgen. Het Botaniquepubliek begreep de boodschap ondanks de taalbarrière en bleef dan ook absoluut niet staan. Voor andere nummers waren de postpunkfundamenten dan weer rotsvast aanwezig: vettige baslijnen, flashy mechanische drums, gitaariffs zo scherp dat je er messen mee kon slijpen en een zanger vol melancholie en ongemakkelijke danspasjes. Vooral die laatste zong zijn Russische teksten als een ijskoude romanticus, met een kille sensualiteit die zijn greep op het publiek met elk nummer vergrootte.
“Ленинградский блюз (Leningrad Blues)” was zo’n geval van publiek-rond-het-vingertje-draaien, met een uitgerekte noot van de zanger die op applaus kon rekenen. Voor de rest een lekker groovy en galmend nummer, net als opvolger “Любить и выполнять (To Love and To Execute)”: een van de meest dansbare nummers (en dat wilt veel zeggen), waarbij je je in een of andere club waande. “дома молчат (Houses Keep Quiet)”, in ons geschrift ‘Molchat Doma’ dus, zette die lijn verder, eerst met een lange intro, maar dan met een explosie van razendsnelle synths en een epilepsie-creërende lichtshow. Gewoon onmogelijk om zoiets niet tot elke vezel te laten doordringen. Na een uur te zijn ondergedompeld in de wereld van Molchat Doma, laat je de set gewoon over je heen vloeien.
Nog een paar hoogtepunten waren het intense “Танцевать (Dance)” met een intro die verdacht veel leek op die van The Cure’s “A Forest” en “Дискотека (Discoteque)” die weer met zo’n verschroeiende clubbeat kwam aanzetten. Het publiek ging nog voor een (zogezegd) laatste keer los en de frontman kroonde zich na dat negentiende nummer echt wel tot danskoning. Zijn pasjes waren in dezelfde trant als die van Ian Curtis ooit waren, zij het minder stokkerig, een soort van slow met het microfoonstatief. En dan volgden de hits.
© CPU – Emiel Viellefont
De set was al ongeveer een nummer of twintig oud, toen de band eindelijk afscheid nam. Maar zelfs door dat stoïcijns vertoon kon men voelen dat er nog iets miste. Hét nummer waarvan de Spotifystatistieken zo rijkelijk vloeiden was nog niet gepasseerd. Gelukkig weet Molchat Doma wel beter dan te doen alsof. Een applaus van om en bij de twintig seconden was schijnbaar genoeg om de batterij terug op te laden, vooraleer het drietal ”Судно (Борис Рижий) (Vessel (Boris Ryzhy))” invloog. Voor een laatste keer die expressieloze, droge zang, strakke instrumentatie en zweperige synths. Eentje om het af te leren.
Na anderhalf uur ijskoude new wave en postpunk was de benevelende waas genaamd Molchat Doma haast niet meer los te laten. Weinig bands die je zo kunnen overbrengen naar een ander tijdperk als Molchat Doma dat kan. Het Wit-Russisch trio is zowel koning van de dansmuziek als koning van de dans zelf.
Victor De Roo: Instagram / Facebook
Molchat Doma: Instagram / Facebook / Twitter
Setlist:
Интро
Клетка (Cage)
Звёзды (Stars)
Люди Hадоели (Fed Up With People)
Тоска (Melancholy)
Ответа нет (No Answer)
Удалил твой номер (Deleted Your Number)
Я Не Коммунист (I’m Not a Communist)
Обречен (Doomed)
Ленинградский блюз (Leningrad Blues)
Любить и выполнять ( To Love and To Execute)
дома молчат (Houses Keep Quiet)
Волны (Waves)
Крыши (Rooftops)
Утонуть (Drown)
Тишина (Silence)
Танцевать (Dance)
Не смешно (Not Funny)
Дискотека (Discoteque)
На Дне (At the Bottom)
Судно (Борис Рижий) (Vessel (Boris Ryzhy))
