Voor de derde Brusselse voorronde van Sound Track 2021-2022 zakten wij af naar Jeugdhuis De Branding. Door de ligging pal aan het treinstation van Jette is het jeugdhuis zeer goed bereikbaar, maar toch wist de affiche van de avond in eerste instantie geen grote mensenmassa op de been te brengen. Er stond met Siril, Echofarmer, UNIS en WALLYN nochtans wel een interessante, gevarieerde line-up op de affiche. Omdat het publiek maar met mondjesmaat toestroomde werd beslist om de start van de optredens kort uit te stellen. Na een half uurtje extra podiumstress kon Siril het podium beklimmen, en zij konden dan wel rekenen op een beter gevulde zaal.
De aftrap werd gegeven door Siril, het garagerockproject van ex-Wooly Mammoths-drummer Cedric Vaessen. Hij stond als zanger en gitarist zelfzeker op het podium, ook al speelde hij met Sophia Hauseux op gitaar en achtergrondzang, Julien Tanghe op drums en Thierry Rondagh op bas voor het eerst in een nieuwe bezetting. Een vuurdoop voor de band, maar daar viel op het podium weinig van te merken. Hun lo-fi garagerock kwam in Jette goed tot haar recht, met de rollende bas en jengelende gitaar scherp in de geluidsmix. Met “Fall”, “Welkenraedt” en “Numblocked” bracht het viertal het volledige repertoire van Siril op een beheerste manier, maar van een echte connectie met het publiek was nog niet helemaal sprake. Verdere podiumervaring zal er in de toekomst ongetwijfeld voor zorgen dat de groep nog meer ontspannen op het podium staat.
De tweede groep die het podium mocht beklimmen was Echofarmer, het jazz- en funkproject van multi-instrumentalist Arne Nuyts. Met drums, bas en keyboards was de bezetting optimaal om de speelse muziek live te brengen. Vanaf het eerste nummer “Verjaardagstrommel” zat het geluid helemaal goed. Met een strak drumritme en funky bas kreeg het trio de zaal al snel in beweging. De bandleden hadden er duidelijk zin in; met schalkse lachjes hielden ze elkaar constant in de gaten. Er hing bovendien heel wat energie op het podium en met enkele improvisaties slaagde de groep erin om hun optreden spannend te houden. Afsluiten deed het drietal met “CB_01”, een nummer waarin talloze ideeën met veel sfeerzetting worden samengebracht in een nerveus geheel. De band wist er in elk geval de zaal mee te overtuigen en sloot haar spannende set dan ook succesvol af. Na het optreden sprak de presentator van ‘prachtige frequenties’ en ‘nooit gehoorde tonen’ en wij kunnen hem alleen maar bijstaan in deze woorden.
Na het groovy optreden van Echofarmer was het tijd om het gaspedaal even los te laten. Met UNIS was het immers tijd voor soul, lo-fi hiphop en r&b. De Brusselse zangeres opende haar optreden a capella met een gestripte versie van “Human”. Met haar warme, lichtjes hese stem liet ze Jeugdhuis De Branding vanaf de eerste zin uit haar hand eten. Voor het tweede nummer, “Butterflies”, bracht een pianist versterking met een tedere pianomelodie, met gloedvolle soul tot gevolg. “Will We Love Tomorrow” en “Please Don’t Leave Me” werden met extra beats en elektronica gebracht, waardoor de nummers meer richting soulpop of zelfs triphop evolueerden, maar UNIS wist met haar breekbare stem alles naar haar hand te zetten. Geleidelijk aan zocht ze ook letterlijk toenadering tot het publiek, waardoor de intieme sfeer van het optreden alleen maar versterkt werd. UNIS wist de hooggespannen verwachtingen helemaal waar te maken en lijkt wat ons betreft helemaal klaar te zijn om de grote podia te gaan bestormen.
De voorronde in Jette werd afgesloten door WALLYN, een muzikaal project van Jan Wallyn. Die hing al een tijdje in een felgeel kostuum en met dito haarstukje rond in de zaal en wist op voorhand dus al wel wat aandacht naar zich toe te trekken. Het was zijn allereerste live-optreden, maar buiten een valse start van de drumloop was daar helemaal niets van op te merken. Wallyn heeft dan ook wel al wat podiumervaring achter de rug met de muzikale en scenografische performance Hottest Chick in Town. In Jette kwam een selectie uit deze voorstelling terug, met centraal het verhaal rond Wallyns coming-out als non-binaire persoon enkele jaren geleden. Het elektronische “Cheming Gum” opende de set en met dansbare beats en een funky baslijn begon iedereen al gauw de beentjes los te gooien. In een stomende versie van “Entièrement”, een nummer over de begrafenis van diens oude, binaire persoonlijkheid, voegde Wallyn extra zang toe aan de elektronische muziek. Na de begrafenis volgde met “Hottest Chick in Town” de wedergeboorte, een feestelijk nummer met soundscapes en pianomelodiën die ons bij momenten even deden denken aan ouder werk van Moby. Wallyn danste begeesterd mee en kreeg ook het publiek overtuigd om mee te bewegen. Met een dansbaar en persoonlijk optreden sloot hij de avond dan ook op een bewonderenswaardige wijze af.
Sound Track had een gevarieerde en sterke affiche samengesteld voor de voorronde in Jeugdhuis De Branding in Jette. De sfeer kwam schoorvoetend op gang, maar de kleurrijke mix van garagerock, jazz, r&b en elektronica liet het publiek uiteindelijk overstag gaan. Wij zagen geen enkele slechte band de revue passeren, dus wij zijn alweer benieuwd om te weten wie zal doorstoten naar de finale. Dit wordt pas na alle voorrondes bekend gemaakt, maar wij vatten na lang wikken en wegen hieronder toch even onze top drie samen:
3. Echofarmer
2. WALLYN
1. UNIS
Na het zien van al dit jong geweld, kunnen we alleen maar aanraden zelf eens een kijkje te gaan nemen op een van de vele voorrondes. Een overzicht daarvan vind je hier.
