De postpunkscene groeit en bloeit, en een ontpoppend bloemetje in die geurige weide is het New Yorkse Gustaf. Twee jaar geleden zag de band het levenslicht en voor zover een zekere gezondheidscrisis dat toeliet, werkte ze zich uit de naad om haar hoofd boven de underground uit te steken. Met succes, zo blijkt, want het vijftal met Lydia Gammil aan de microfoon wist al het voorprogramma van kleppers als Dehd en Tropical Fuck Storm te bekleden, en in oktober vertrekt het gezelschap zelfs op tour met IDLES. Om voor zo’n bands te openen en niet in de vergeetput te belanden moet je in staat zijn om tonnen kinetische energie het publiek in te pompen, en laat dat nu net zijn waar elke vierkante centimeter van Gustafs debuutplaat mee bezaaid is.
De oorverdovende ‘Ha!’ waarmee Gammil Audio Drag For Ego Slobs op gang schreeuwt, zet meteen de toon voor de kortstotende, flitsende stijl die Gustaf een hele plaat lang weet aan te houden. De bas smokkelt naast punch en volume ook aanstekelijke melodieën binnen in het nummer, die daarnaast ook op “Book” de knaldrang aanzwengelen. De timing waarmee Gustaf haar krachtige instrumentale tred aanhoudt is onberispelijk, maar hoe strak bassiste Tine Hill en drumster Melissa Lucciola de gesp ook aanspannen op pakweg “Best Behaviour”, Lydia’s expressieve vocals sijpelen tussen elk spleetje en elke ongedekte voeg van het nummer en wringen de boel in zwalpende dronkemansbochten. Breng je alle elementen die het nummer rijk is samen op papier, dan lijkt de combinatie ervan onmogelijk tot een opzwepend en dansbaar nummer te kunnen leiden. Toch is dat exact wat Gustaf ervan gemaakt heeft.
“Dream” doet dan weer denken aan de steriele stijl van Le Tigre of het opzwepende, monotone karakter van The Fall – waar Gustaf trouwens recent nog “Totally Wired” van coverde. De berekende structuur van het nummer biedt de ruimte aan een wanordelijke gitaarlijn om meedogenloos door de mix te klieven, sidderend als een opstartende modem uit de jaren negentig. Robotisch klinkende synths kleuren de marge en bundelen het onheilspellende van The Matrix en het onnozele van Super Mario in een gepolijst speelgoedgeluid. De diepe vocals zaaien duisternis en verwarring, ook in “Liquid Frown”, al baadt dat laatste nummer vooral in een sfeer van uitgelatenheid en surfvibrato’s. Gustaf durft hier toch een ander kantje van haar geoliede gelaat te tonen, een kant die extra breekbaar overkomt en de existentiële kant opduikt.
De kunstzinnige manier waarop Gammil haar stem in de strijd gooit, brachten we eerder al onder de aandacht, maar op “Cruel” en vooral “The Motions” krijgen we daar de meest overtuigende uithalen van te horen. Opgewonden gegiechel wordt afgewisseld met verveeld gegrom en kermend geschreeuw, allemaal in goede banen geleid door de immer betrouwbare bas-drumcombinatie die er zelfs nog een catchy draai aan weet te geven. Gustaf produceert ongelooflijke geluiden die soms meer weghebben van art- dan postpunk, zeker wanneer het totaal absurde “Dog” de revue passeert en een paar bandleden de traag voortstomende riff al blaffend en jankend naar de achtergrond verdrijven.
Na met “Package” een laatste keer vlijmscherp uitgehaald te hebben, is het vooral “Happy” dat enorm opvalt in de massa. De pisnijdige steekpartij waarvan de speelstijl van Gustaf soms wat weg had, verglijdt in een zwoel kluwen van breed uitgesponnen rhodesakkoorden en knuffelbare fluitgeluiden. ‘I hope you’re happy’ is zowat de laatste zin die surfend op de vibratogolven van Gustaf je oren bereikt, en of dit album ons blij gemaakt heeft.
Audio Drag For Ego Slobs is even bevreemdend als fascinerend. De nummers klinken even kaal als aanstekelijk en vaak is er niet veel meer aan de hand dan dapper doorstomende bas-en-drumlijnen, terwijl je voor de rest de meest adembenemende en expressieve sonische taferelen aanhoort. Huiveringwekkend heen-en-weer springende gitaarsteken, punchy bassolo’s en schel schreeuwende vocals, het is moeilijk te geloven in een oververzadigd landschap als dat van de postpunk, maar Gustaf heeft in één poging een fantastisch album uitgebracht met een volkomen unieke klank.
Gustaf speelt op 14 november in de Botanique in Brussel!
Facebook / Twitter / Instagram
Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.
